امام کاظم در مجلس موسی ابن جعفر
ای منزه وصفت از عما یقول الظالمون گفته علمت جمله را مالم تکون تعلمون
حافظ ناصر توئی مر بندگان خوش را کیست جز تو حافظ ناصر و هم لاینظرون
در سزاواری جزای کی تو مستعجل گفته هذالذی کنتم بالله تستعجلون
...........................................
شباهت نیست ما را غیر فرزینی فرشته کی نشیند با شیاطین
به آن مطلب که سپردی بیا نشانی نهان از من چرا داری عیان ساز
مکن اندیشه برگو مطلب دل زماهی آگهم ای مرد تا ماه
که آسانت نمایم حل مشکل نگویی نیستم ز اسرا آگاه
بگویم آنچه را مامور هستی اگر مامور یا مجبور هستی
تو محکومی ببندی دستهایم تو ماموری کنی زنجیر پایم
دو دستی را که دست گشاده دوپائی را که پیموده ره سنت
تو نتوانی به سبت ای برگزاده تو نتوانی کنی یک موی از پوست
ولی چون هست تقدیر الهی ندارد شیر از زنخجر آری
من و این سر شود این تیغ شمشیر من و این پا تو این کند زنجیر
بنه بر دست و پایم کنه فولاد به بر چون مجرمانم سوی بغداد
بنه زنجیر بر دستی که هر شب نه دیده جز دعا بر دست مطلب
بکش شاهی بزیر کنده بند که گر از بندگی کار خداوند
...........................................
ای خدا افتاده ام در دام اندوه و بلا واقفی یارب چه ها بینم ز جور اشقیا
یا رسول الله نگر بر حال زارم این زمان یا رسول الله فغان از کینه جور زمان
یا رسول الله ندارم یاوری غمگسار یا رسول الله فتادم دست قوم بدشمار
...........................................
در کجائی ای رضا باب تو شد اکنون اسیر در کجائی ای رضا باب تو شد اکنون اسیر
لشکر هارون رسیده بر سر بابت کنون پیکر باب تو را کردند از گیتی غرق خون
...........................................
رضا جان پدر قربان تو شد وقت جدائی جان فرزند
فدای این رخ نورانی تو تو را افکند چرخ کینه در بند
...........................................
مکن معصومه ام افغان زاری که از هجرت مرا نبود قراری
نما صبر از غم ای جان دختر مزن از بهر من بر سینه و سر
بیا رویت ببوسم دختر زار که گشتی بی معین و بی مددکار
مرا بمرقد جدم چه می کنی تو جدا بده تو مهلتم این دم ایا لعین دغا
که من وداع کنم اهلبیت خود یکبار که بعد از این نشود بلکه ممکن دیدار
...........................................
الوداع الوداع ای یاران الوداع الوداع ای هواداران
پسر بیا که ببوسم رخت بدیده تر پسر بیا که بگیرم تورا چه جان در بر
تو هم به طوری شهید جفا شوی فرزند خوری تو زهر هلاهل ایا سعادتمند
تو هم به مثل پدر می شوی غریب فگار بطوری بر سر تو نبیست مادر افگار
خوری چه زهر درافتی به خاک با دل ریش پدر کجاست سرت را نهد بدامن خویش
دریغ درد که معصومه نیست بر سر تو که تا غبار کند پاک روی انور تو
پدر کجاست که زهر از لبت پاک کند نه یاوری که ز غم جامه چاک چاک کند
...........................................
مکن تو گریه فدای سر تو ای دختر مکن تو زخم دل ریش من از این نیش تر
تو هم ز کشور محنت شوی ز دهر بیرون کنند لشکر عزت دل تو را پر خون
به شهر قم چه رسیدی رسد به گوش تو را که شد شهید به طوس از ستم امام رضا
از این خبر شود از دست تو سکون و قرار کنی دعا تو به درگاه قادر جبار
که ای خدا بنما جان من ز تن بیرون شود دعات قبول روزی ز دهر بیرون
...........................................
ای لعین مرتد شوم دغا خوب محکم بسته دست مرا
خواهی از اسرار تا گردی خبر کن به زنجیر الجفا گستر نظر
ای ستمگر دار النخجیر توام همچو شیران زیر زنجیر توام
خود شدم راضی که تا گردم اسیر دست بسته پا بزنجیر حقیر
...........................................
ما نداریم از رضای حق گله آر ناید شیر را از سلسله
رشته ای در گردنم افکنده دوست تار و پودش از محبتهای اوست
گاه بصرع گاه بغدادم کشد می کشد آنجا که خاطر خواه اوست
ما به زنجیر تو دارم افتخار شیر حق را ناید از زنجیر آر
تو بشو چون شمر بر مرکب سوار من پیاده ره روم بر روی خار
تو به تن کن جسمه ای ابریشمی من عبا از دوش اندازم زمین
پای تو باشد بچکمه استوار پا برهنه ره روم بر روی خار
چوب گر خواهی زنی ای بد گوهر گیرم عمامه بزن چوبم به سر
چوب زن ظالم بزن چوبم بزن تا بگریند از برایم مرد و زن
چوب زن ظالم سر عریان به بین تا کنم من یاد زین العابدین
تو چه خولی من چه سجاد مصاف گاه با شمشیر زن گه بر غلاف
جد من از کربلا تا ملک شام چوب میخورد از جفا بد لعام
...........................................
خوب کردی عرض حال ای بد سرشت نیک نبود بر بزرگان حرف زشت
ما نداریم از رضای حق گله عار ناید شیر را از سلسله
...........................................
تو کیستی که کنم بر خلافتت اقرار بدار دست از این ماجرا ایا غدار
تو ای ستمگر بی آبروی بی پروا به شأن کیست بگو آیه ذوالقربا
تو را به انفسا خوانده اند لنفسکم به شان کیست بگو آیه یطهرکم
امام اوست که باشد بعلم اعلم ناس کجاست علم تو ای کافر خدا نشناس
...........................................
ای لمجرای شقاوت بدترین اعدای من ای که گشته قاصب حق من اندر جای من
آیه تطهیر آمد بر کدامین خاندان بر اولی امر است و ای تو یا سوی من
وارث علم نبوت را منم یا که توئی شرم کن از گفتگوهای خود سیمای من
گر منم جبریل از کرامت کوبیان که نزول گو نزول او شأن توست یا آبای من
شرح طه بهر که گشته نزول ای بی حیا شأن جد تو بودی یا جد والا جاه من
گو که را خوانده ولی حق وصی مصطفی در غدیر خم بُدی باب تو یا بابای من
گر بخواهم شرح آیات کلام الله کنم برتو ظاهر می شود شرح حکایت های من
غصب حق من نمودی تکیه بر جای بلند می زنی لاف بزرگی بین تو در مأوای من
هر چه می خواهی بکن ای کافر کبر شقی روز محشرست سودای تو یا سودای من
...........................................
ای به صحرای سر اندیب حقیقت بی خبر پریعه بی حرفی را ای ستمگستر مدد
اینقدر بر خود مناز این بی حیایی تا به کی بس کن ای بی آبروی زشت از حق بی خبر
نبوت جاه و خلافت دولت اسباب نیست باید آن باشد خلیفه اعلم کل بشر
علم آدم زهد نوح حلم شیث و جاه هود حب ابراهیم شوق سر بریدن از پسر
پیر کنعان شاه مصر آن یوسف مصری که بود جمله ما بودیم و هستیم ای تو از حق بی خبر
گر نبودی زین مقدر امر خلاق جهان بر تو ظاهر می نمودم حال جمله سرّ بشر
گر بخواهم همچه جد خود عیان بر حجله خلق در زمین از یک اشاره در سما شق القمر
آستینی گر برفشانم از وجودم زلزله عالم کن طرفت العینی می شود زیر و زبر
ابر و برق و صائقه هم باد و هم باران رعد تا نبود مرا بر بار اگر به بحر گر به سر
عرش و فرش و وحش طیر و خجانت مور و مار در پی فرمان بری باشند از خشک و تر
همچه دانستی ز مکر حیله بر ما خاندان می توانی کرد تو امر امامت را به در
...........................................
ای لعین جفا پیشه ستم بنیاد هزار لعنت حق بر تو یزید تو باد
حسین امام خلایق ز قاف تا قاف است به او جفا بنمودند نه شرط انصاف است
حسین عزیز خدا در زمین کرب و بلا بداد سر به ره دین ایا لعین دغا
ز سر بریدنم ای بی حیا چه ترسانی که سر دهم به رضای خدای ربانی
...........................................
ای خدا من نور چشم حیدرم فریاد رس بسته زنجیرخوار مضطرم فریادرس
در وطن باشد رضایم دیده در ره ای خدا حرمت اجداد باب اطهرم فریاد رس
می شود هر دم فزون غم بر غمم ای کردگار غل به گردن پا به زنجیر اندرم فریاد رس
...........................................
ای مسیب سوختی جان من دل خسته را یادآوری ز جد من شهید کربلا
...........................................
داشت اندر کربلا جدم بدان جاه و جلال من ز عدوان گوشه زندان اسیر پایمال
...........................................
گر حسین را با عزیزانش شهادت شد نصیب همچه من بود اندر گوشه زندان غریب
...........................................
ای مصیب از غم روی رضا امان امان
...........................................
مصیب آه فغانم بروی طعلانست
...........................................
مصیب آه جدا مانده ام ز اهل و عیال
...........................................
چگونه اشک نریزم من اندر این هامان
...........................................
بدان که زینب غم دیده بود بر سر او
...........................................
مبر تو نام حسین جان من فدای حسین
...........................................
سکینه با دل شوران پدر پدر می کرد
...........................................
بدان که چاره بود گریه بر حسین شهید
...........................................
غریب بود چه سزار بی نصیب نبود
...........................................
امان ز کینه هارون که می کشد زارم
...........................................
غریب مضطرم الله اکبر به زیر خنجرم الله اکبر
...........................................
غریب بی کس بدست نالم الله اکبر
...........................................
فرنگی بی کسم یاور ندارم فرنگی من غریبم
کسی غیر از خدا بر سر ندارم غریبم من غریبم
فرنگی بین نور چشم اشکبارم غریبم من غریبم
...........................................
برس از جرم من تقصیرم به دوران که کنم من جگر خون
ندارم یاور و نه مونس یار به دام غم گرفتار
در این زندان پرستاری ندارم غریبم من غریبم
---------------------------
بدان هفت سال در زندان اسیرم حقیر دستگیرم
زهجر خواهر خود بی نصیبم غریبم من غریبم
---------------------------
یوسف زندان غم باشم گرفتار بلا آفتاب برج عزت باشم اندر ابتلا
ایلیا و شنتیا باشد به انجیل ای جوان گر ز انجیلت خبر باشد ز احوالم بدان
نام من موسی ابن جعفر جد من باشد رسول جد دیگر مصطفی جده ام باشد بتول
---------------------------
بشنو بگویم آنچه تو در خواب دیده ای دیشب به خواب خدمت عیسی رسیده ای
فردوس را به خواب نشان تو داده است بالمره از جهان ز دنیا رمیده ای
تعبیرش آنکه کشته شوی از برای من با انبیا به خلد برین آرمیده ای
اکنون بیا میان دو انگشت من ببین آن باغ را ز حضرت عیسی خریده ای
---------------------------
خوشا به حال تو ای فرنگی دین دار که می کنی به دین محمدی اقرار
بگو اشهد ان لا اله الا الله محمد است رسول و علی ولی الله
---------------------------
ای مسیب بگومی آ در برم
---------------------------
مطلبی من با تو دارم حالیا
---------------------------
رحم کن بر من غریبم من غریب
---------------------------
هفت سال است اینکه اندر کنده ام
---------------------------
جسم من پوسیده در زندان کین
---------------------------
کنده را بردار از پایم کنون
---------------------------
زیر بازویم بگیر از روی مهر
---------------------------
بر ز زندانم برون از پشت بام
---------------------------
تا وزد بوی وطن بر پیکرم
---------------------------
آه آه از درد غربت ای خدا
---------------------------
خواهرم کو تا کند بهرم فغان
---------------------------
کو رضایم تا که گرید بهر من
---------------------------
حسرت دامادیش بردم به خاک
---------------------------
دخترم کو تا کند آه و نوا
---------------------------
از برای کودکانم بی قرار کی بودی جدم اسیر دلفگار
---------------------------
در حضورش بود آن دم اکبرش
---------------------------
بود قاسم در برش آن گلعذار
---------------------------
شیردل عباس بود در بر ورا
---------------------------
خواهم اینک رو کنم در کربلا
---------------------------
السلام ای حسین تشنه جگر
---------------------------
یک نظر کن به من ایا جدا
---------------------------
کنج زندان به لب رسید جانم
---------------------------
در غریبی چه سازم ای جدا
---------------------------
چون نمایم به غربت اسیر ور
---------------------------
حیف حیف از جوانی اکبر
---------------------------
بود امید تا کنی داماد
---------------------------
ای دریغا ز قاسم افگار
---------------------------
دخترم در مدینه دیده تر است
---------------------------
بهر خواهر حزین شدم به تعب
---------------------------
وای وای از اسیری زینب
---------------------------
کو برادر مرا به وجه حسن
---------------------------
آه آه از جوانی عباس
---------------------------
آه کز عباس کی بود بهتر
---------------------------
کیست آن ای شهید قوم حق
---------------------------
جای آن شیعه در کجا باشد
---------------------------
من چه سازم بگو برنج و تعب
---------------------------
ای خدا گردیده ام من خون جگر در ید اعدا اسیر دربه در
یا حسین زحمت رضایم در جهان عفو کن بخشا گناه شیعیان
ای مسیب تو مرا این دم مرا سوی زندان از ره مهر و وفا
---------------------------
برو به یک طرف ای بی حیای بد کردار مرا ز اکل دو دانه رطب معاف بدار
که این رطب شجر نخله جفا باشد به جای شهد در او در مرجان گزار باشد
---------------------------
مکن تکلیف ای ظالم امان است
---------------------------
تو ای کافر چرا اسرار داری
---------------------------
دخیلم من دخیلم من دخیلم
---------------------------
به این خنجر مرا کن پاره پاره
---------------------------
مکن کاری که عرش از هم بپاشند
---------------------------
رضایم را یتیم آخر نمائی
---------------------------
مسلمانان نمائید التماسی
---------------------------
خورم زهر ستم با چشم پر خون خود دار مرا گیرد ز هارون
فلک کردی شهید زهر از کین این دم می سپارم جان شیرین
برو ای بی حیا مطلب رسیدی جهنم را برای خود خریدی
---------------------------
یا الها العالمین یا حبیب العارفین از جفای ظالمین حالت زارم ببین
---------------------------
ای خدا کو دخترم خشت بیند بسترم کو در اینجا مادرم حالت زارم ببین
---------------------------
مصیب کن به حالم یک نظاره به درد دلم ساز چاره
بشد رگهای جسم پاره پاره به سویم کن نظاره
---------------------------
مسیب چاره درد دلم کن غریبم من غریبم
در این زندان تو حل مشکلم کن غریبم من غریبم
---------------------------
مسیب مادر و خواهر ندارم غریبم من غریبم
---------------------------
پسر نبود گزارد بر مزارم غریبم من غریبم
---------------------------
تو بر حسین فرش نه بر خاک رویم که جان دادن به خاک است آرزویم
---------------------------
که جد من حسین با جسم صدچاک سرش ببریده اند در دامن خاک
مسیب ای امین با وفایم رمق ببریده شد از دست پایم
---------------------------
مسیب ای مرا غم خوار دیرین در این ساعت سپارم جان شیرین
یقین دارم ز هارون خواف داری که گویم کنده از پایم در آری
ببین قوت ندارم تا که خیزم چه سان بتوانم از زندان گریزم
مسیب چون گذشتم من ز دنیا به ساعت حرف کن اوقات خود را
تنم را بی صدا از خاک بردار به یک فرسخ به پشت شیر بگذار
به قبرم شمع چون آهت گذارند برای شیعان مرقد بسازند
که زوار حسین آن زار نا شاد نخوابند یک شبی در شهر بغداد
به وقت غسل دادن بر من زار تماشاگر کسی آید تو مگذار
به زخم دل ز بس خون است سخته خجالت میکشم در روی تخته
اگر گویند کدامین دل غمین است مگو نسل امیرالمومنین است
بگو شخص غریبی از عرب بود مگو نسل حسین تشنه لب بود
مبادا دشمنان بر ما بخندند که بر آل علی خفت پسندند
برو یک دم برون با اشک و آهی بنالم من بدرگاه الهی
تو ای باد صبا یک دم گذر کن برو جدم پیمبر را خبر کن
بگو هارون مرا برد از مدینه که جان من رسید از غم به سینه
---------------------------
رضایم را بگو زودی بیاید بروی من عزاداری نماید
---------------------------
به کجائی ای رضا جان که پدر فتاده بسیار جگرش ز زهر بیداد شده این زمان دو صد داد
---------------------------
به کجائی ای رضا جان نظری نما به سویم سر باب گیر دامن ز برم تو غصه بر کن
---------------------------
خوش آمدی تو عزیز پدر علیک سلام خوش آمدی دم مردن پسر علیک سلام
عزیز جان پدر، موسم فراق رسید ببین تو سیر پدر را دیگر نخواهی دید
---------------------------
مپرس از من دیگر حالم زیرن است
---------------------------
پسر چون من بمیرم از برایت
---------------------------
رخم از زهر بابا زرد کون است
---------------------------
رضا جان چرخ با من این جفا کرد
---------------------------
رضا جان از سوزش زهر درون است
---------------------------
ندارم مهرمی غیر از غم تو
---------------------------
پسر این آتش زهر است تب نیست رضا درد دلم درمان ندارد
---------------------------
به جز مردن برایم چاره ای نیست
---------------------------
بکن فکر ستم بر فرق بابا
---------------------------
طبیب من توئی جانم فدایت
---------------------------
چه سازم چاره با حال خسته
---------------------------
زدی آتش به جان ریزی بر خاک
---------------------------
بیاد آمد لب خشک حسینم
---------------------------
دمی نشین ببرم ای ضیای چشم ترم که وقت دادن جان بر جمال تو نگرم
ز بعد من تو یار باب دین امامت کن تو شیعیان بنه کار را دلالت کن
خوری ز زهر جفا ای گرنده بی جون به ملک طوس تو از طعم کینه مامون
به وقت دادن جان ای اسیر رنج عنا دعا نما به حجتیان شیعیان ز وفا
بار الها به حق جان حسین بحق اکبر جوان حسین
بحق قاسم به خون غلطان که بلا رفع کن ایا سبحان
در گذر جرم تعزیه داران کن به ایشان نصیب خلد جنان
به زن و مرد تعزیه خوان ده به ایشان بخلد کاشان
ای پدر جانا رضا بادا فدات ای پدر جانا بمیرم از برات
این چه صورت هست ای جان پدر این ظلمی مر تو را آمد به سر
دست و پایت بسته از زنجیر تنگ بر سرت بهر چه آمد این درنگ
...........................................
نزد فضل
ای لعین ای کافر دون دغا خوف کن آخر تو از روز جزا
رحم کن بر باب بی غمخوار من گردنش مگذار زنجیر ستم
دور منما باب زارم از برم رحم کن بر این دو چشمان ترم
...........................................
با فضل گوید
ایا لعین بحق لا اله الا الله بحق جد کبارم به این کلام الله
مکن تو بیش جفائی به باب غمخوارم نما تو رحم به این دل شکسته زارم
...........................................
بعد از معصومه
بیا سیاه به سر کن که بی پدر شده ایم بیا که بخت تو برگشت در به در شده ایم
شدیم هر دو یتیم و شدیم هر دو اسیر پدر شد است گرفتار کنده و زنجیر
بیا فدای تو ای خواهر جگر بریان نگر به حال پدر با هر دو دیده گریان
...........................................
بیا پدر که ببوسم دو دست و پای تو را روی به جانب بغداد یکّه و تنها
که می کند به تو جان پدر پرستاری که می کند به تو جان پدر مددکاری
پدر پس از تو بگو یار ما که می گردد به هر بلا مددکار ما که می گردد
...........................................
مرتبه دوم بالین پدر بعد زهر
...........................................
به کجایی ای پدر جان نظری نما به سویم برِ تو پدر نشینم غم خویش با تو گویم
...........................................
بابا جان امان از یتیمی
به کجایی ای پدر جان که رضا شود فدایت تو صدا بر آر و بابا بفدای آن صدایت
...........................................
بابا جان امان از یتیمی
به یقین که من یتیمم به یقین پدر ندارم پدرم شهید گشته که حقیر روزگارم
...........................................
جواب مصیب
منم در گلشن ایمان بهاری منم در گلشن دین تاجداری
رضا فرزند آن شاه غریبم ز دیدار پدر من بی نصیبم
...........................................
بالا سر پدر
غریب ورطه هجران پدر سلام علیک اسیر کنده و زندان پدر سلام علیک
فدای این جگر پاره پاره ات بابا چه روی داده که بی هوش گشته ای بابا
گذار سر به سر زانوی من دل ریش به یک سخن تو دلم را برآر از تشویش
...........................................
جواب پدر
پدر فدای تو و دیده های خونینت ز جای خیز رضا آمده به بالینت
مرا برای چه نشناسی ای جناب پدر الهی آنکه شود جان من فدات پدر
منم رضا غریب و منم رضای یتیم رسیده ام به بر تو پدر به صد تکریم
...........................................
با پدر
چه روی داده تو را ای پدر که بی یاری به بستر اَلم افتاده و گرفتاری
به روی من ز ترحم تو دیده را واکن دل فگار مرا ای پدر تسلی کن
...........................................
اوبخواند مصرع با پدر
بگو بابا به من حال تو چون است
...........................................
چه مطلب ای پدر جان من فدایت
...........................................
چرا بابا که رویت سبز گون است
...........................................
پدر با تو که این ظلم و جفا کرد
...........................................
که باشد ای پدر جان همدم تو
...........................................
به جانت این همه آزار و تب چیست
...........................................
مگر دردت پدر درمان ندارد
...........................................
چه سازم از غمت ای جان بابا
...........................................
اگر خواهی طبیب آرم برایت
...........................................
لبت از تشنگی تب خال بسته
...........................................
بنوش این جام آب ای باب غمناک
...........................................
چرا ریزم به خاک ای نور عینم
...........................................
پدر جان بگو بر من ز احسان خدایا وای بر من
چه سازم بعد تو من ای پدر جان خدایا وای بر من
به دست کی سپارم طفلها را خدایا وای بر من
رسان مرگ را این دم خدایا وای بر من
...........................................
مسلمانان مرا یاری نمائید داد از غریبی
برای باب من زاری نمائید داد از غریبی
نکرد این دیر بابم مدارا داد از غریبی
مسلمانان مسلمانان خدارا داد از غریبی
پدر جانا فدای زخم پایت داد از غریبی
پدر جانا بمیرم از برایت داد از غریبی
بیا بابا ببندم چشمهایت داد از غریبی
کشانم روی قبله دست و پایت داد از غریبی
نباشد بهر بالین غریبان داد از غریبی
برای متکا جز خشت ویران داد از غریبی
الهی در غریبی کس نمیرد داد از غریبی
اگر میرد چنین بی کس نمیرد داد از غریبی
غریبی درد بی درمان غریبی داد از غریبی
غریبی خاری دوران غریبی داد از غریبی
و علیک السلام ای مضطر
...........................................
باش خوشدل به من ایا بابا
...........................................
حال زار غریب می دانم
...........................................
یاد ما کن ز راه لطف و وفا
...........................................
یاد می کنی تو از علی اکبر
...........................................
کشته شد از جفای قوم شرار
...........................................
شد عزا عیش قاسم داماد
...........................................
چه کنم من سکینه بی دیدار
...........................................
یاد کن از اسیری زینب
...........................................
شد اسیر جفا به زیخ تعب
...........................................
یاد عباس کن برادر من
...........................................
بلی ای نور دیدگان بصر
...........................................
آن که گرید برای ما ز وفا
...........................................
در بهشت او بنزد ما باشد
...........................................
مهمانب برم به فردا شب
ایا کریم احد حمد گویمت ز وفا که خوانده ای تو رسول خدا به نام مرا
خوشا سعادت تو ای جوان نیک شعار تو خفته ای بود بهشت تو ایمان بیارد
تو چون جمال مرا در دل آرزو داری ز فعل خویش مرا صاحب آبرو داری
..................................................................
ای نصارا این بدان عیسای پیغمبر منم بر تمام امّتان هم ناصر و رهبر منم
....................................................................
مرسلانم بر تو باد ای نوجوان باوفا من رضایم از تو و از فعل تو ای نیکو لقا
از تو و از فعل تو خشنود بودی خاطرم آمدم جهیمت جانب جنّت منم
صبح چون گردد فرستد در برت هارون دون نامه بنویسد برایت با وعید و چند و چون
وعده ی انعام و خلعت بنهد آن لعین یک جوان بی کسی باشد به مجلس دل غمین
امر میسازد تو را بر کشتن آن نوجوان گر کشی او را یقین کشتی مرا اندر جهان
.....................................................................
ای نصارا آن بلا کش بی گناه است و غریب دور باشد از بر یاران و احباب و طبیب
تیغ خود را ای جوان از خون پاکش تر مکن ای نصارا شرمسارم نزد پیغمبر مکن
ای نصارا گر کشی اورا خدا را کشته ای گر کشی او را تمام ماسوا را کشته ای
.....................................................................
مطلبت بنما بیان ای دل غمین
.....................................................................
باشد او یک یک سیّد عالیجناب
.................................................................
باشد او از دودمان هاشمی
................................................................
ای نصارا زاده ی پیغمبر است
..............................................................
جدّش احمد خاطم پیغنبر است
.............................................................
حیدر صفدر ولی کردگار
............................................................
ای نصارا اوست از نسل حسین
...........................................................
بهر این اسم است عالم شد خراب
.............................................................
یک سَری دادست و عالم را خرید
................................................................
اکبرش شد کشته در پیش نظر
...................................................................
کرد هفتاد و دو قربانی فدا
.........................................................................
کشته شد در روزگرمی هوا
.........................................................................
تشنه لب شد رأسش از پیکر جدا
...................................
ساربان در نیمه شب دستش برید
.....................................
دان ز اولاد حسین ابن علی است
.......................................
حضرت موسی کاظم نام او
.......................................
خوشا سعادت تو ای جوان نیک سیر فروخنم به تو این باغ جنّت کوثر
بیا ببین که چسان باغ با صفا باشد همان مکان تو بدان منزل شما باشد
به جای خویش بخواب و به بخت خویش بناز که در بهشت شبیه با پیمبران دمساز
...........................................
شما ای حوریان اکنون سراسر برای خدمت موسی بن جعفر
به زندان خانه اکنون پا گذاریم کمر بر بندگی او ببندیم
...........................................
آقا شویم قربان تو قربان جسم جان تو
گردیم بلا گردان تو ما حوریان قربان تو
...........................................
بر در زندان منِه ای زن قدم
...........................................
مرد صالح نیست زانی ای کنیز
...........................................
بلکه موسی زاده پیغمبر است
...........................................
از چه رو کردند بر او ظلمها
...........................................
برو بیرون کنیز زشت نادان نباشی لایق خدمت تو اکنون
سزاواریم ما خدمت نمائیم کمر بر بندگی او ببندیم
ای وزیر ای فنون ملک داری ذوفنون چرخ تدبیرت مدبّر دار چراغ با سکون
پای تدبیری بنه کن تمهید کن دل ز دست موسی کاظم شده بریز خون
روی آرنگ خلافت من نکردم پایدار تا نگردد آن شه از تخت امامت سرنگون
تا نریزد خون او یحیی صفت در طشت زر نیستم آسوده دل در زیر چرخ واژگون
...........................................
بند دوم بخواند
ای وزیر معنای این مطلب بر آری سرور است گه وجودش عالمی را روشن از ماه دور است
رئشه در دل دارم اینک از امام هفتمین ترسم اندازد زما راه خلافت را ز کین
خواهم او را آورم در مجلس اندازم کنون تا که راحت باشم و باشم خلیفه در زمان
...........................................
ای امیر لشگرم فضل ربیع گر تو جرعه خاطرم فضل ربیع
خواهمت گردی چو آتش شعله ور شعله ور گردی برم فضل ربیع
با تحمل رو تو کاظم را بیاور آر اورا در برم فضل ربیع
...........................................
فضل از اندیشه ی سحره مترس در جواب باب او جعفر مترس
رو بیاور حضرت موسی کاظم در حضور دور کن از سر حیا و اشک آن سرور ترس
...........................................
ای شه کان و مکان ای روح پاک وی تورا ارواح انس و جن فداک
هرچه پیش بیعت کن قبول کم شنیدی ای گل باغ رسول
همّت خوب این طرز ای سرو نور با غل و زنجیر آیی در حضور
شما گروه بنی هاشمی چرا اینقدر زنید لاف گزاف اندران سرا چه دهر
...........................................
ایا امام بیا و بی تو به ما بیعت کن پی امامت اقرار بر خلافت کن
بیا تو بیعت مرا قبول کن از جان مده بحث به هدر جان خویش تن به جهان
...........................................
اگر که کرد حسین بیعت یزید قبول نمیشدی ز دم تیغ و خنجر او مقتول
ز بس که داشت بر او هوای سرداری یزید کرد شهیدش به خفّت و خواری
اگر که هم نکنی بیعتم ز جان تو قبول یقین که میشوی از تیغ کینه ام مقتول
...........................................
شکر خدا که گشت مرا طالع ارجمند بخستم شده است حال یرد آسمان بلند
حمد خدا که کار به وقت مرام شد ببینم به چشم خویش که موسی به دام شد
شتابان غلامان به بزم سرود بیارید موسی کاظم حضور
...........................................
ای به دریای سخاوت سرور و مولای من مقتدای خلق آدم مفخر اهل ز من
بن مرا امروز این شعن و جلال اقتدار از من است این کشور و هم شوکت و هم جاه من
هم چه بر سر گر تو را باشد هوای سلطنت از چه باشد هر تو را قصب جلال و جاه من
رأی حق کشته حسین ای قبله ی روهانیان جمله عالم از من و واز جدّ و واز آبای من
کن هوس بیرون ز سر واش تو در دامن امان ور نه در زندان شوی محبوس ای آقای من
...........................................
ای به دریای سخاوت اختر تابان کمر چند می نازی بگو از رتبه جد پدر
گرم اَر جدت محمد بود جد دیگرت فاتح خیبر علی مرتضی آن حیّ در
این زمان بنگر که اینسو کیستم من در جهان جای تو در خاک خاری جای من در تخت زر
بین مرا خیل غلامان از یسار وز یمین یکی از بهر خدمت بسته اند یکسر کمر
کو غلام حکم تو کو ای امام عارفین چشم می پوشی از خلافت بهر تو دارد خرد
-----------------------------
یقین بدان تو ایا پادشاه روز نشور اگر نبود مرا خاف خویشتن منظور
به خاطران پی قتلت اشاره می گردیم تو را چه تیغ شم پاره پاره می گردیم
کشان کشان ببر او را وزیر در زندان بده به دست مسیب کند به بند گران
-----------------------------
ایا وزیر فلاطون زمیر با فرهنگ ز تو قوی دل اقلیم زیره ی آرنگ
نمی شود دلم ایمن ز شورش کشور بکن تو فکر پی قتل موسی جعفر
-----------------------------
ایا وزیر تو این جاریه ببر اکنون نبرد حضرت موسی گذارد در زندان
بگو که تهفه فرستاد در برت هارون قبول کن بفدای تو پادشاه جهان
-----------------------------
ایا کنیز چرا دیده های تر داری بیان نما تو چرا اشک دیده تر داری
-----------------------------
کنید جاریه را حبس ای هواداران وگرنه می کند این راز را افشا
کسی محافظت او کند بخلق جهان به نزد خلق بر می کند مرا رسوا
-----------------------------
ای وزیر نیک اختر درس شهیدی بخوان پلید این دستان شود در روزگار داستان
از برای قتل موسی چاره کین چاره ای قاتل خواهم چه قاتل قاتل خوانخواره
-----------------------------
راست گفتی مصلحت افشا نمودن خوب نیست چاره غیر از بت پرستی القا نمودن خوب نیست
در سلام عام اگر گویم به ترسایان سخن از زبان من فتد افسانه اندر دهن
-----------------------------
تا عیان مطلب نگردد در برم پنهان مرو در برم تنها برسر خیل ترسایان برو
هر چه خواهد زر بده تا دل بر او شاد شود تا که در خونش کشد این دل مرا فارق شود
-----------------------------
بس است این سخنان ای فرنگی نادان منم امام زمان خلیفه دوران
بدان که کذب بود گفته امام غریب که برده است در این دم زتو قرار شکیب
-----------------------------
جلاد جلاد
بزن تو گردن این ست درست ترسا را فرونشان تو در این شهر شور غوغا را
-----------------------------
ایا وزیر بیاور یکی طبق ز رطب
-----------------------------
تورا چه کار به این کار، سوزنی آور
-----------------------------
بیار یک نخ خیاط حقه از زهر
-----------------------------
قسم بخور که نسازی تو سر من را فاش
-----------------------------
بخواهم اینکه بیا لایمش به جوف رطب
-----------------------------
بخواهم اینکه خورانم به موسی کاظم
-----------------------------
کنم چه کار که کار خلافت است چنین
-----------------------------
ز بعد کشتن او می شوم انیس رضا
-----------------------------
ایا وزیر دگر چاره منحصر گردید جراحت دل ناسور منزجر گردید
به دست خویش ببر این رطب سوی زندان به هر طریق که باشد به آن جناب خوران
بکن مبالغه تا اکل آن بفرماید دلم برای خوردن آن لحظه بیاساید
-----------------------------
یقین بدان تو مسیب به دیده خون بار به نزد کسی نمارا این سخن اظهار
مدد کنید تنش را ز خاک بردارید برید مثل غریبان به خاک بسپارید
اگر کسی ز تو پرسد که نعش کیست مگو مصیب غم اندوه تو ز چیست مگو
بگو که شخص غریبی بگو شه زندان گذشته است ز دنیا به دیده گریان
وزیر هارون در مجلس موسی ابن جعفر
ای وزیر ای در فنون ملک داری ذوفنون چرخ تدبیرت مدبر دور چرخ بی سکون
پای تدبیری بنه تزویر کن تمهید کن دل ز دست موسی کاظم شده لبریز خون
روی آرنگ خلافت من نگردم پایدار تا نگردد آن شه از تخت امامت سر نگون
تا نریزم خون او یحیی صفت در طشت زر نیستم آسوده دل در زیر سقف بی ستون
...........................................
ای وزیر معنای این مطلب برآری سروری است کز وجودش عالمی را روشن از ماهخوری است
...........................................
رأشه در دل دارم اینک از امام هفتمین ترسم اندازد ز ما راه خلافت را ز کین
خواهم او را آورم در مجلس اندازم کنون تا که راحت گردم و باشم خلیفه در جهان
...........................................
ای امیر لشکرم فضل ربیع گر تو جوئی خاطرم فضل ربیع
خواهمی گردی چه آتش شعله ور شعله ور گردی برم فضل ربیع
بی تامل رو تو کاظم را بیار آر او را در برم فضل ربیع
...........................................
فضل از اندیشه محشر مترس در جواب باب او جعفر مترس
رو بیاور حضرت موسی بن جعفر در حضور دور کن از سر حیا از شک آن سرور مترس
...........................................
شکر خدا که گشت جهان جمله کام من افتاد مرغ وحشی دولت به (دام)نام من
غلامان شتابان به بزم سرور بیارید موسی کاظم حضور
...........................................
ای شه کان و مکان ای روح پاک ای تو را ارواح انس جن فداک
هر چه گفتم پیشین بیعت کن قبول کم شنیدی ای گل باغ رسول
هست خوب این طرز بد ای سرو نور با غل و زنجیر آئی در حضور
...........................................
ایا امام بیا و به ما تو بیعت کن پی امامتم اقرار بر خلافت کن
بیا تو بیعت ما را قبول کن از جان مده عبث به هدر جان خویشتن اکنون
...........................................
ای به دریای سخاوت سرور مولای من مقتدای اهل عالم تقی اهل زمن
بین مرا امروز این شان و جلال اقتدار از من است این شوکت این رفعت این جاه من
رای حق گشته چنین ای قبله روحانیون جمله عالم از من است وز جد وز آبای من
کن هوس بیرون ز سر باشی تو در امن و امان ورنه در زندان شوی محبوس ای آقای من
...........................................
ای به دریای فصاحت اختر تابان گهر چند می نازی بگو از رتبه ی جد پدر
گیرم از جدت محمد بود جد دیگرت فاتح خیبر علی مرتضی آن حی در
این زمان بنگر کی و کیستم من در جهان جای تو در خاک خاری جای من در تخت زر
بین مرا خیل غلامان از یسار وز یمین هر یکی از بهر خدمت بسته اند حالی کمر
کو غلام حکم تو گو ای امام عارفین چشم می پوش از خلافت بهر تو دارد خرد
...........................................
شما گروه بنی هاشم چرا اینقدر زنید لاف گزاف اندر این سرا چه دهر
اگر که کرد حسین بیعت یزید قبول نمی شدی ز دم تیغ خنجر او مقتول
ز بسکه داشت به سر او هوای سرداری یزید کرد شهیدش به خفت و خاری
اگر تو هم نکنی بیعتم ز جان تو قبول یقین که می شوی از تیغ کینه ام مقتول
...........................................
یقین بدان تو ایا پادشاه روز نشور اگر نبود مرا حرف خوشییت منظور
به حاضرین پی قتلت اشاره می کردم تو را به تیغ ستم پاره پاره می کردم
کشان کشان ببر او را وزیر در زندان بده به دست مصیب کشد به بند گران
...........................................
نخوانید
ایا وزیر فلاطون ضمیر با فرهنگ ز تو قوی دل اقلیم ز هر اورنگ
نمی شود دلم ایمن ز شورش کشور بکن تو فکر پی قتل موسی جعفر
...........................................
خطاب من به تو باد ای کنیز خوش منظر نگار ماه رخ آفتاب سیمن به بر
برو بگوشه زندان تو با کرشمه و ناز ز بهر خدمت شاهنشه دیار حجاز
مگر به چشم خیانت کند بروت نظر به این بهانه شهیدش نماید از خنجر
...........................................
ایا غلام روان شو به جانب زندان ببین اینکه چگوید کنیزک نالان
برو بیار به نزدم کنیز مه رو را که تا سوال نمایم حکایت او را
...........................................
ایا کنیز چرا دیده های تر داری برای چیست که اشک از دو دیده می باری
...........................................
به بند لب تو ایا جاریه در این ماوا به نزد کس منما راز این سخن افشا
...........................................
کنید حبس جاریه در این ماوا که سرّ من نکند فاش تا شوم رسوا
...........................................
ای وزیر نیک اختر رس تمهیدی بخوان خواهم این دستان شود در روزگاری داستان
از برای قتل موسی چاره کن چاره ای قاتلی خواهم چه قاتل قاتل خونخواره ای
...........................................
راست گفتی مصلحت افشا نمودن خوب نیست چاره غیر از بت پرست القا نمودن خوب نیست
در سلام عام اگر گویم به ترسایان سخن از زبان ما فتد افسانه ها اندر دهن
تا عیان مطلب نگردد در برم پنهان برو در برم تنها بر سر خیل ترسایان برو
هر چه خواهد زر بده تا دل بر او شایق شود تا که در خونش کشد این دل مرا فارق شود
...........................................
بس است این سخنان ای فرنگی نادان منم امام زمان خلیفه دوران
بدان که کذب بود گفته امام غریب که بُرده است در این دم ز تو قرار و شکیب
...........................................
جلاد جلاد
بزن تو گردن این بت پرست ترسا را فرو نشان تو در این سر شور غوغا را
...........................................
ایا وزیر بیاور یکی طبق ز رطب
...........................................
تو را چه کار به این کار سوزنی آور
...........................................
بیار یک نخ خیاط حقه از زهر
-----------------------------
قسم بخور که نسازی تو سر من را فاش
-----------------------------
بخواهم اینکه بیا لایمش به جوف رطب
-----------------------------
بخواهم اینکه خورانم به موسی کاظم
-----------------------------
کنم چه کار که کار خلافت است چنین
-----------------------------
ز بعد کشتن او می شوم انیس رضا
-----------------------------
ایا وزیر دگر چاره منحصر گردید جراحت دل ناسور منزجر گردید
به دست خویش ببر این رطب سوی زندان به هر طریق که باشد به آن جناب خوران
بکن مبالغه تا اکل آن بفرماید دلم برای خوردن آن لحظه بیاساید
-----------------------------
یقین بدان تو مسیب به دیده خون بار به نزد کسی نمارا این سخن اظهار
مدد کنید تنش را ز خاک بردارید برید مثل غریبان به خاک بسپارید
اگر کسی ز تو پرسد که نعش کیست مگو مصیب غم اندوه تو ز چیست مگو
بگو که شخص غریبی بگو شه زندان گذشته است ز دنیا به دیده گریان
مصیب مجلس موسی ابن جعفر
الهی بشکند دست مصیب شه دین گشت پا بست مصیب
نشین بر روی خاک ای فخر ایجاد که در پایت نهم من بند فولاد
چه شد جدت که بنماید نظاره کند زین غم گریبان پاره پاره
...........................................
گر ز غربت ناله داری ای امام بینوا یادکن از غربت درد شهید کربلا
...........................................
تشنه لب جان داد یارانش شهید کین شدند جمله می دانید قربانی راه دین شدند
...........................................
در غریبی تا کی نالی چه ابر نوبهار بوده جدت هم غریب و بی کس بی غمگسار
...........................................
امان امان تو مکن گریه ای امام زمان
...........................................
فدایت اهل عیالم دیگر زما منال
...........................................
که وای وای مریز اشک ای امام زمان
...........................................
نخور تو غصه که خدا یاور غریبان است
...........................................
بیاد آر غریبی کربلای حسین
...........................................
غریب بود حسین کشته شد برادر او
...........................................
که بر سر شه دین آه و ناله سر می کرد
...........................................
حسین به کرب و بلا مگر غریب نبود
...........................................
بگو که چاره دوزخ چه باشد ای نومید
...........................................
دمی فغان ننما ای غریب بی یارم
...........................................
مصرع دوم
مطلبت فرما ای تاج سرم
...........................................
چیست قربانت بیان کن از وفا
...........................................
من به قربان تو ای محنت نصیب
...........................................
من که از روی شما شرمنده ام
...........................................
من فدای جسم تو ای دل غمین
...........................................
بهر چه برگو ایا دل پر ز خون
...........................................
من بگیرم بازویت ای نیک چهره
...........................................
شیعیان گریید بر حال امام
...........................................
من فدای غربتت ای محترم
...........................................
یادآور از شهید کربلا
...........................................
یاد کن از زینب بی خانه مان
...........................................
یاد آر از اکبر گلگون کفن
...........................................
جسم اکبر شد ز خنجر چاک چاک
...........................................
یاد آر از دختر شاه هدا
...........................................
یاد از جدت نما ای شهریار
...........................................
بوده جدت بی کس و بی غمگسار
...........................................
جد تو بارید خون از پیکرش
...........................................
شد عروسیش عزا در آن دیار
...........................................
شد قتیل کینه قوم دغا
...........................................
رو نما در کربلا ای پر بلا
...........................................
با برادر مصیب
مر علیکم بر تو باد ای نیکزاد
...........................................
یا اخا بنگر مرا احوال نیست
...........................................
شغل زندان بانی هارون مرا
...........................................
من چه سازم ظلم او طغیان نمود
...........................................
می نمایم بهر ایشان جان فدا
...........................................
جان من این غصه را در دل مگیر
...........................................
من بشویم رختشان ای نیک خو
...........................................
جان فدایشان نمایم بی دریغ
...........................................
نزد محبوسان بی سامان رویم
...........................................
از چه رو احسنت گفتی ای جوان
...........................................
زین سخن سر تا به پایم سوختی
...........................................
ای برادر زین سوالت در گذر
...........................................
صاحبش در زیر او دارد قرار
...........................................
از ضعیفی پیکرش معلوم نیست
...........................................
هفت سال است اندر این زندان بود
...........................................
این چنین است حالت زندانیان
...........................................
جدش احمد خاتم پیغمبر است
...........................................
ای برادر باشد از نسل حسین
...........................................
بهر این اسم است عالم زنده شد
...........................................
نام او موسی بابش جعفر است
...........................................
ای خداوند مبین صانع دنیا و دین بر امام هفتمین جور ظالم را ببین
...........................................
ای خدای مهر و ماه شد چه شب روزم سیاه شاه دین شد بی پناه جور ظالم را ببین
...........................................
بگو آقا به من حال تو چون است غریب ای جان آقا
چه رو داده که حالت واژگون است غریبی جان آقا
...........................................
بگو دردت که تا درمان نمایم غریبی جان آقا
علاج درد تو از جان نمایم غریبی جان آقا
...........................................
بلی دانم که تو یاور نداری غریبی جان آقا
کسی غیر از خدا دیگر نداری
...........................................
فدایت ای امام انس و هم جان چرا برچینم اینک فرش زندان
...........................................
اگر داری وصیت ای شه دین بگو آرم به جا ای زار و غمگین
...........................................
بگو با من جوان ماه رخسار چرا داری فغان و ناله بسیار
برای کیست حالت بی قرار است چرا چشمت یکی اشکت هزار است
چه سان گشتی تو در این خانه داخل رسیدی از کجا کن حل مشکل
...........................................
خوش آمدی به قربان خاک پات شوم بیا که از سر مهرو وفا فدات شوم
بیا رویم بر باب زارت آن سرور ببین چگونه فتاده است بی کس و یاور
همان غریب که افتاده گوشه زندان بدان که باب تو باشد امام عالمیان
...........................................
چه بانگ ناله ندانم فتاد در زندان گمان من که سپرده امام عالم جان
فغان آه ز جور مخالفان دغا گذشت موسی جعفر از این جهان فنا
ایا خلیفه نبینی تو خیر در دنیا گذشت موسی جعفر از این جهان فنا
...........................................
ای غریبان گوشه زندان غریبی مرده است شمع جانش از غم بی یاوری افسرده است
چند کس آیید بردارید جسمش از زمین همچو گوهر گوشه ویرانه سازیدش دفین
...........................................
همین جنازه که عرش از غمش در افغان است قسم به روح پیمبر که او مسلمان است
چگویم آه بود نعش موسی جعفر عزیز فاطمه فرزند ساقی کوثر
...........................................
ایا جماعت حضار از صغار و کبار دهید گوش شما حق احمد مختار
اگر چه موسی جعفر غریب در دنیا ولیک همچو سلیمان پی رضای خدا
بیامد از پی تکفین این غریب فگار گرفت نعش همین زار بی کس افگار
سه روز نعش حسین در زمین کرب و بلا فتاده بود در آن عین شدت گرما
کس نبود تنش را ز خاک بردارد تن مطهر او را به خاک بسپارد
کسی نگفت حسین غریب مهمان است کسی نگفت که آن تشنه لب مهمان است
کسی نگفت سبط پیغمبر است حسین کسی نگفت که بابش حیدر است حسین
کسی نگفت که زهراش مادر است حسین کسی نگفت حسن را برادر است حسین
کسی نگفت به زینب ای دل افسرده سر تو باد سلامت حسین تو مرده
برادر مصیب در مجلس موسی ابن جعفر
دلم امروز سخت غم دارد از جفای فلک الم دارد
روز و شب غم شده است قسمت من گوئیا بهر من رقم دارد
بروم یک دمی ز خانه برون رو نمایم به درگه هارون
پرسم احوال از برادر خویش تا ببینم چه آید اندر پیش
..........................................
ای برادر جان سلام بر تو باد
...........................................
ای برادر جان تو را احوال چیست
...........................................
شغل کارت چیست برگو یا اخا
...........................................
کسب دیگر بهر تو نایاب بود
...........................................
بر اسیران مهربانی می نما
...........................................
نان و آب هر شب برای شان بگیر
...........................................
هفته هفته رخت هایشان بشوی
...........................................
از چراغ و فرش شان منما دریغ
...........................................
پس بیا تا جانب زندان رویم
...........................................
مرحبا احسنت بر تو ای جوان
...........................................
روز روشن تو چراغ افروختی
...........................................
این عبا از کیست ای نیکو سیر
...........................................
صاحب او در کجا کرده فرار
...........................................
از چه رو معلوم این مظلوم نیست
...........................................
چند سال است اندر این زندان بود
...........................................
پای او چسبید بر کنده گران
...........................................
جد او برگو کدامین سرور است
...........................................
نسل او برگو به من با شور شین
...........................................
این چه اسمی بود دل برکنده شد
...........................................
نام او برگو کدامین سرور است
...........................................
شوم آقا به قربان سر تو به قربان دل غم پرور تو
...........................................
بیا بوسم کنون رویت برادر روم من جانب کویت برادر
فرنگی در مجلس موسی ابن جعفر
می ندانم از فلک آخر چه آید بر سرم حیرتی دارم چرا افسرده گشته خاطرم
بارها در خواب می دیدم جمال عیسوی از رخ نور مسیحا شاد می شد خاطرم
بسکه دارم اشتیاق دیدن روی مسیح یک زمانی خالی از سودای او نبود سرم
سلیمان در مجلس موسی ابن جعفر
گو به ما ای نوجوان خوش سیر این جنازه از که باشد در نظر
چند سال است اندر این زندان اسیر دور از اهل و عیال خونجگر
...........................................
موسی ابن جعفر شد شهید وا ویلا
از ظلم هارون الرشید واویلا
نه مادر و نه خواهری واویلا
نه دختر غم پروری واویلا
کنیز در مجلس موسی ابن جعفر
بدان هارون چه رفتم سوی زندان شد زندان به چشم من کهکشان
بدیدم حوریان را دسته دسته به خدمت دور آن سرور نشسته
ز خجلت سر به زیر افکنده ام من به نزد حضرتش شرمنده ام من
