امام رضا در مجلس امام رضا ع
فلک ز جور و جفای تو صد هزاران داد ز سینه می کشم از کینه ات دو صد فریاد
شهید کینه نمودی تو باب زار مرا ز جور و کینه هارون شوم بی پروا
به اهل بیت رسالت دیگر جفا تو مکن مرا ز روضه جدم دیگر جدا تو مکن
رضا مباش ز جور تو در فغان باشم گذار تا ببر جد مهربان باشم
-------------------------------
علیک من به تو ای قاصد رسیده ز راه نشین به نزد من ای مرد اندر این ماوا
بده تو نامه به من ای جوان نیک خصال ببینم اینکه در این نامه چیست صورت حال
-------------------------------
این نامه ای است مظهر قتل تو ای رضا این نامه یزید و حسین است و کربلا
این نامه ای است گلشن عمرم دهد به باد این داستان مسلم و هانی است با زیاد
این نامه ای است شرح غریبی من به طوس خواهر زند ز مرگ من هر دم کف افسوس
-------------------------------
اگر چه قول شما هیچ اعتباری نیست ولی ز آمدن طوسم اختیاری نیست
بنی امیه تمامی ز پیر و ز برنا که دشمنند به ما جملگی ز راه جفا
-------------------------------
برو که حضرت پروردگار یادت باد شکوفه چمن مغفرت کنارت باد
-------------------------------
چسان به خواهرم این راز آشکار کنم چسان تسلی آن قلب نا گوار کنم
معصومه کجایی که نداری خبر ازمن نزدیک شده اینکه نماند اثر از من
-------------------------------
قربان تو ای خواهر محنت کش مضطر بنشین به ببرم تاشوم از بوت معطر
از طوس بدان نامه هجران من آمد یعنی رقم قتل به دامان من آمد
نزدیک شده اینکه نماند اثر از من دیدار مرا در لَحد گور ببینی
-------------------------------
نوشته نامه ای مامون منحوس مرا احضار کرده جانب طوس
به ناچاری سفر در پیش دارم ولی بهر شما تشویش دارم
-------------------------------
شوم فدای تو ای خواهر وفا دارم شوم فدات بدان من سر سفر دارم
فدای جان تو ای خواهر من ای مضطر بکن تو یاد ز جدم حسین تشنه جگر
تویی چو زینب و من مثل جد خویش حسین دگر فغان منِما خواهرا به شیون و شین
-------------------------------
فدای جان تو ای خواهر وفا دارم برو تو زود بیاور اسب رهوارم
شوم سوار و کنم روی من به جانب طوس زنی ز هجر من هر دم همی کف افسوس
-------------------------------
من به غریبی روم خواهر غم پرورم کن تو حلالم ز غم ای مه برج اخترم
-------------------------------
آر کنن از وفا خواهر بی اقربا پوش به جسمم کفن مثل حسین کربلا
-------------------------------
داده خبر مصطفی خواهر غم پرورم من به غریبی روم جان خودم بسپرم
-------------------------------
جان خواهر بی کسی های رضا را یاد آر این غریب بی کس و بی اقربا را یاد آر
-------------------------------
هرکجا دیدی غریبی را به کنج مسجدی این غریب بی کس و غم مبتلا را یاد آر
-------------------------------
هرکجا دیدی برادر بهر خواهر انتظار جوان خواهر(چشم) انتظاری رضا را یاد آر
-------------------------------
بهر من خاک عزا می کن به سر
-------------------------------
یاد کن از سرگذشت کربلا
-------------------------------
یاد زینب کن که گردیده اسیر
-------------------------------
شد اسیر کوچه و بازار ها
-------------------------------
محرمی جز عابدین دیگر نداشت
-------------------------------
در سفر نُه روز ناخورده غذا
-------------------------------
کس نبوده جز زنان دستگیر
-------------------------------
جان خواهر من بلا گردان تو
-------------------------------
محمد تقی ای نونهال باغ وفا بجای من بنشین ای پسر در این ماوا
در آن زمان که بیرون می روم از این دنیا بیا به قبله بکش ای پسر تو پای مرا
-------------------------------
رضیه بعد از این بابا نداری یتیمی منزل و ماوا نداری
رضیه خاک عالم را به سر کن نشین تو گریه از بهر پدر کن
-------------------------------
خدا حافظ ایا معصومه خواهر
-------------------------------
دگر روی مرا خواهر نبینی
-------------------------------
به طفلانم تو خواهر مادری کن
-------------------------------
عزیزان داد و بیداد از جدایی محبان آه و فریاد از جدایی
جدایی می کَند بنیاد ما را خدا بستاند از وی داد ما را
-------------------------------
رضا رود به غریبی خدا دلش تنگ است ز طوس تا به مدینه هزار فرسنگ است
-------------------------------
خطاب من به تو باد ای ندیم از یاری که این بلد چه بلد هست از وفاداری
-------------------------------
برای خاطر من جمله بار بگشائید ز رنج راه شما یک دمی بیاسائید
طلب کنید برم از طریق احسانی ز مردمان همین شهر مرد سلمانی
-------------------------------
علیک من به تو استاد ای نیکو سیما به سر تراشی من این زمان قیام نما
-------------------------------
هزار مرتبه صد آفرین جزاک الله جزای خیر بیابی ز حق عفاک الله
بگو که از کرم ما جوان چه می خواهی ز راه مهر دهم من به وجه دلخواهی
-------------------------------
بحق جد کبارم رِسم به فریادت ز ترس و خوف نکیرین نمایم آزادت
-------------------------------
الرحیل الرحیل ای یاران بار بندید جمله بر شتران
-------------------------------
لبیک
مخور تو غصه که من باب هر یتیمانم مکن تو ناله که من ضامن غریبانم
مکُش صیاد، این آهو به زاری که او دارد دو برّه شیرخواری
دو چشم بره هایش انتظار است رهایش گر کنی این نیک کار است
-------------------------------
بیا بشنو ز من ای مرد صیاد دل این آهوی محزون نما شاد
رها کن تا رود در منزل خویش که دارد بهر بره آه و تشویش
-------------------------------
منم ضامن به این آهو ایا مرد رهایش کن دلم ناور دگر درد
نشینم من به دامت مثل آهو ببند این دست و پایم مثل آهو
-------------------------------
برو آهو به سوی منزل خویش وداع با بره ها کن با دل ریش
تو را ضامن شدم این نیک بنیاد مرا خجلت مده در نزد صیاد
خدایا ضامن آهو رضا شد رضا بر حکم و تقدیر قضا شد
-------------------------------
مکن تشویش ای صیاد زیرک که صیدت می رسد نزد تو بی شک
دم دیگر به نزد تو بیاید غبار غم ز قلب تو زداید
-------------------------------
صبر بنما ای جوان خسته جان
-------------------------------
غم مخور بر کار تو ناید شکست
-------------------------------
غم مخور من آهویت را ضامنم
-------------------------------
من به وحش و طیر هستم رهنما
-------------------------------
غم مخور من آهویت هستم کفیل
-------------------------------
الها رضا را خجالت مده تو شرمنده ام شهر غربت مَنه
بزرگوار خداوندگار ارض و سما بحق خون حسین و تمامی شهدا
رسان تو آهوی صیاد در برش حالا مرا نما تو از این درد و غم خدا تو رها
-------------------------------
ببین صیاد آهوی تو آمد غزالان نیکو روی تو آمد
نظر ای بی بصر بر سوی آهو که بازآید دو بره همره او
-------------------------------
بکن سوال بگویم جواب بی کم و بیش
-------------------------------
همان به است که تفتیش حال ننمایی
-------------------------------
مدینه نبی محترم علیه السلام
-------------------------------
مرا پدر بود ای مرد موسی جعفر
-------------------------------
منم غریب خراسان منم امام رضا
-------------------------------
بود چون روز جمعه با غم و شین داشتند آهوان عزای حسین
ماتم جدم آن شه کونین تشنه کربلا امام حسین
-------------------------------
بیا زمن بشنو ای جوان مه سیما رها نما تو همین آهوان در این صحرا
عوض دهم به تو من ای جوان نیک سرشت هزار آهوی خوش خط و خال باغ بهشت
-------------------------------
آهوان
هر موقع عزای حسین می کنید به پا عزای این من بیچاره را کنید به پا
-------------------------------
برو که حضرت پروردگار یارت باد محمد و علی و فاطمه پناهت باد
-------------------------------
زمرقد شهدا بوی سیب می آید ز طوس بوی رضای غریب می آید
-------------------------------
خطاب من به تو ای باغبان نیک لقا بیا به نزد من ای مرد اندر این ماوا
ز رنج راه شدم تلخ کام و هم رنجور برو به باغ بیاور دو خوشه ای انگور
-------------------------------
برو ای باغبان بر سوی باغت معطر کن ز عطر گل دماغت
خداوندت در رحمت گشاده به غیر از فصل باغت میوه داده
-------------------------------
بزرگوار خداوند قادر منان نما تو سبز تمامی باغ و این بستان
-------------------------------
چرا بهر عِنب ای مرد دیگر به من گویی دروغ ای مرد ابتر
مصرع
چه می شد میوه گر آورده بودی
-------------------------------
عنب ای مرد اندر باغ داری
-------------------------------
عنب آور برم کم گفتگو کن
-------------------------------
بزن ای مرد حرف کاسبانه
-------------------------------
بکن بر خسته حالی ام نظاره
-------------------------------
مگو کذب ای لعین از بهر انگور
-------------------------------
بود فرمان ما از حی و میت
-------------------------------
حقیقت باغبان بی وفایی
-------------------------------
خدا سیاه کند رویت ای ستم کردار خدا و روی محمد ز روی تو بیزار
الهی اینکه نبینی تو خیر از باغت بسوزد از تف حرمان تمام بُستانت
-------------------------------
برو غلام منادی نما تو اندر شهر خبر شوند خلایق تمام سر تا سر
خبر بده تو به مامون شوم بی پروا رسیده شهر خراسان کنون امام رضا
-------------------------------
علیک من به تو مامون از طریق وفا مرا برای چه گو خواستی در این ماوا
مرا ز منزل و ماوای من جدا کردی در این دیار غریبی چرا تو آوردی
-------------------------------
دو چشم توست ز رخساره پسر روشن دو چشم من به ره انتظاری فرزند
امید داشتم اندر وطن به خاطر شاد محمد تقی ام را کنم همی داماد
-------------------------------
اباصلت ای مرا تو یار و یاور قلمدان کاغذی بهرم بیاور
-------------------------------
گیرم قلم را با چشم گریان تا شرح غم را آرم به پایان
بادا سلامم ای خواهر زار اگه نباشی از حال افگار
آه از جدایی داد از غریبی درد دلم را نبود طبیبی
اندر غریبی ای زار مضطر گشتم گرفتار ای جان خواهر
دارم توقع ای زار نالان بر کودکانم سازی تو احسان
هر روز آیم اندر سر راه شاید ببینم روی شما ها
دارم توقع ای جان جانان زودی بیایی خواهر خراسان
-------------------------------
ای انیس جان زار بی قرار بقعة هارونیه پا را گذار
اندر آنجا یک غریبی مثل من یک غریب بی نصیبی مثل من
گو به او شاه رضایت خواسته نزد خود با التجاهت خواسته
-------------------------------
ای تراب از من تورا بادا سلام اجر تو در حشر با خیرالانام
-------------------------------
این رقم را از من محزون ستان در مدینه نزد معصومه رسان
-------------------------------
برو که حضرت پروردگار یادت باد محمد و علی و فاطمه پناهت باد
-------------------------------
این قاصد مرگ من است آید خبر دارم کند
یا آمده پیک اجل از خواب بیدارم کند
-------------------------------
اباصلت ای مرا تو یار ویاور بدان عمرم رسیده این دم آخر
طلب کرده مرا مامون نادان که جام هستی ام سازد پر از زهر
نشانی گویمت تا خوب بدانی کِشم من چون عبای خویش بر سر
بدان من خورده ام زهر جفا را بشو ای جان من جای برادر
-------------------------------
من گذشتم از سر و جان سوی جانان می روم من رضایم بر رضایش سوی قربان می روم
-------------------------------
مکن محبت بسیار بامن ای نادان به نزد خلق ایا بی حیای بی ایمان
بدان به علم امامت به من بود ظاهر تقی یتیم شود چند ساعت دیگر
-------------------------------
لبیک
ای نکیرین دور گردید این زمان این محب ماست در دار جهان
هیچ منما خوف منما اضطراب ای نکیرین کن سوال خویش را بشنو جواب
-------------------------------
بگو که خالق اشیا و حی لم یَزلی است
-------------------------------
بگو پیمبر من هست احمد مختار
-------------------------------
بگو که هست امامم علی اژدر در
-------------------------------
بگو امام حسن دیگری امام حسین
-------------------------------
بگو که حضرت سجاد و باقر دانا
-------------------------------
بگو که جعفر صادق و موسی کاظم
-------------------------------
مکش خجالت ایا مرد تو به سوز و محن بگو کسی که گرفته سر مرا دامن
امام هشتم من دان بود امام رضا
-------------------------------
بگو در عهدشان نیستم باید بیایند و امامت بنمایند تقی ،نقی حسن ، صاحب الزمان مهدی عج
-------------------------------
بدار خوف تو مامون به ذات سبحانی که بود شهر نهاوند مرد سلمانی
غلام خاص به اخلاص حیدر صفدر بودی ز امت خوبان پاک پیغمبر
همین دقیقه نهاوند بوده ام اکنون که در زمان لحد گشته ام وِ را درمان
-------------------------------
خدا سیاه کند رویت ای ستم کردار خدا و روی محمد ز روی تو بیزار
از این قضیه اگر طالبی شوی آگاه بیا میان دو انگشت من نظاره نما
-------------------------------
بدان که حکم خدا بود ای زن نالان مکن تو ناله و زاری دیگر مکن افغان
ولی چون واقف حال تو هسته ام ای زن بیا هم همره تو بر جنازه فرزند سر نعش
به من بگو تو ایا پیر زار افسرده نماز زنده بخوانم و یا که از مرده (3بارتکرار)
پس نماز میت بخواند و برود
-------------------------------
من غریب چه کردم به تو دراین دنیا که خواستی تو خجالت دهی همی من را
ولی چو معدن حُسن و کرامتم ای زن بیایم همره تو بر جنازه فرزند
سر نعش پسر
الها رضا را خجالت مده خجالت مرا شهر غربت مده
الها حرمت جد کبارم بحق باب زار بی قرارم
الهی بخون حسین شهید امید کسی را مکن نا امید
به اذن الله جوان از جای برخیز شکر از لعل شیرین بر شکر ریز
-------------------------------
ز روی تو چو بَلیّه بینم ای انگور جفاعیان زتو ببینم به عالم ای انگور
خطاب من به تو مامون ملحد غدار مرا ز أکل عنب این زمان معاف بدار
رضا مباش تقی ام یتیم و خوار شود یتیم و در به در و خوار روزگار شود
-------------------------------
مُردم به غریبی و به خاکم مسپارید بر نعش من زار شما دست بدارید
تابوت مرا جای بلندی بگذارید تا باد برد بوی مرا در وطن من
ای باد صبا گو به زبان محن من برگو به تقی ام که بیاید به بر من
من منتظرم تا تو بیایی دم مُردن بی نور رُخت جان نرود از بدن من
خورم زهر جفا با قلب پرخون خدا داد مراگیرد ز مامون
-------------------------------
آه یا جدا یا رسول الله
الله الله این چه زهر سوزناک از جگر تا قلب من گشته کباب
آتشی بر جان من انداختی تو به یک پیمانه کارم ساختی
-------------------------------
مزن دست شقاوت بر دل من روم آنجا که دادی منزل من
عجب نامردی ای مامون نادان خورانی زهر قاتل را به مهمان
انیسم اباصلت
آه از دل من داد از دل من در شهر غربت شد منزل من
-------------------------------
بگشا اباصلت بند قبایم آتش گرفته سر تا به پایم
-------------------------------
سنگی بیاور شکم بمالم خشتی بیاور بر سر گذارم
-------------------------------
آبی بیاور تا من بنوشم از شدت زهر رفته ز هوشم
-------------------------------
بگو تو آب که در کربلا کجا بودی ز اهل بیت حسین علی جدا بودی
برچین اباصلت این فرش ها را آتش گرفته سر تا به پا را
-------------------------------
بابا تقی جان اندر کجایی در وقت مردن پیشم نیایی
-------------------------------
اباصلت ای مرا غمخوار دیرین به غربت می سپارم جان شیرین
اباصلت من غریبم یاورم باش انیس و مونس و غم پرورم باش
-------------------------------
غریبان بارالها جا ندارند به غربت منزل و ماوا ندارند
الهی در غریبی کس نمیرد به پیش مادر و خواهر بمیرد
-------------------------------
غریبی سخت مرا درلگیر دارد فلک در گردنم زنجیر دارد
فلک از گردنم زنجیر بردار که غربت خاک دامن گیر دارد
-------------------------------
اباصلت در ببند و رو تو بیرون که دارم مطلبی با حی بی چون
-------------------------------
ای صبا در مدینه گذر کن نور عینم تقی را خبر کن
گو به او رخت ماتم به بر کن ای تقی ای تقی در کجایی
ای پسر الامان از جدایی زهر مامون مرا خون جگر کرد
در غریبی مرا در به در کرد در مدینه تو را بی پدر کرد
ای تقی ای تقی در کجایی ای پسر الامان از جدایی
-------------------------------
آرزو دارم ای راحت جان از مدینه بیایی خراسان
تا سرم را بگیری به دامان ای تقی ای تقی در کجایی ای پسر الامان از جدایی
-------------------------------
عزیزان از چه فرزندم نیامد به بالینم جگر بندم نیامد
تقی فرزند زار نازنینم بیا تا زنده ام رویت ببینم
-------------------------------
عزیزان بوی یوسف بر مشامم رسد آن یوسف گم گشته نامم
پسر من کور گشتم مثل یعقوب بیا صبرم گذشت از صبر ایوب
-------------------------------
شنیدم ای تقی جان من صدایت کجا هستی به قربان وفایت
تقی فرزند زار نازنینم بیا تا زنده ام رویت ببینم
-------------------------------
یارب مکن امید کسی را تو نا امید در راه انتظار دو چشمش مکن سفید
تو کیستی که سرم را به دامنت داری تو کیستی که کنی آه و ناله و زاری
-------------------------------
یوسف مصر وفا خوب آمدی بارک الله مرحبا زود آمدی
قوه دادی قلب باریک مرا نور دادی چشم تاریک مرا
آرزویم بود دامادت کنم داشتم امید دلشادت کنم
این اجل آخر مرا مهلت نداد بر دلم مامون ز نو داغی نهاد
-------------------------------
تقی جان این دلم لبریز خون است
-------------------------------
ندارم همدمی غیر از غم تو
-------------------------------
تقی این آتش زهر است تب نیست
-------------------------------
نمی نوشم بریز این آب بر خاک
-------------------------------
به یاد آمد لب خشک حسینم
-------------------------------
تقی جان درد من پایان ندارد
-------------------------------
طبیب من تویی جانم فدایت
-------------------------------
ز بعد من تقی جان تو امامی
-------------------------------
بیا شاها به بر کن این عبا را عبای پر بهای مصطفی را
بیا تاجت نهم جانا به تارک تقی جان تاجداریت مبارک
دهم اول به تو دست اطاعت کنم دوم قبول امر بیعت
ایا امت وصی من تقی شد وصی و جانشین من تقی شد
از خانه بیرون برو که رازی دارم بر درگه حق راز و نیازی دارم
-------------------------------
بارالها به آبروی حسین به جوانان ماه روی حسین
به زن و مرد این عزاخانه بده از باغ خلد کاشانه
می روم خدمت رسول الله وحدهُ لا اله الا الله
امام جواد در مجلس امام رضا ع
لبیک بابای غریبم بابا لبیک بابای شهیدم بابا
رسیدم ای پدر لبیک و لبیک فدایت جان و سر لبیک و لبیک
مکن زاری پدر جان آمدم من غریب و دل غمین لبیک ولبیک
-----------------------
غریب شهر خراسان پدر سلام و علیک غریب وادی حرمان پدر سلام و علیک
گذار سر به روی زانویم ایا بابا شوم فدای تو ای مقتدای مافیها
-------------------------------
ای پدر ای مقتدای متقی دیده بگشا من تقی ام من تقی
-------------------------------
پدر برگو که احوال تو چون است
-------------------------------
اگر خواهی طبیب آرم برایت
-------------------------------
بگو بابا تو را باشد کلامی
-------------------------------
حضرت معصومه در مجلس امام رضا ع
لبیک فدات ای رضا جان قربان صدات ای رضا جان
قربان تو ای مرحم زخم دل خواهر بر کِشت امید دو جهان حاصل خواهر
افغان تو ای بلبل گلزار جنان چیست پژمردگی عارضت از جور خسان چیست
معصومه به قربان سرت ای گل رعنا این آه و فغان را سبب از چیست بفرما
-------------------------------
از حرف تو سوخت استخوانم نزدیک به لب رسیده جانم
برخواهر تو کجا صبوری کو طاقت هجر و تاب دوری
هجران تو می کند گدازم بعد از تو بگو رضا چه سازم
-------------------------------
چه می روی ز برم ای ضیای دیده تر نشین ز مهر و وفا یک دمی برِ خواهر
نشین که سیر ببینم جمال انور تو الهی اینکه شوم من فدای سر تو
-------------------------------
بدان که جد کبارت حسین تشنه جگر نمود اسلحه کارزار اندر بر
اراده کرد که در راه دین رود به جهاد بگشت به دور سرش خواهرش به صد فریاد
تو هم نشین به دور سرتو گردم من قرین ز هجر تو با آه و سوز و دردم من
-------------------------------
ای وای گشته عازم غربت، پناه من بعد از رضای من کی شود داد خواه من
ای برادر فَرَسَت را ز وفا آوردم همچو نوکر به ببرت جان اخا ایستادم
-------------------------------
جان برادر مگو داغ مکن خواهرت اسم غریبی مبر من به فدای سرت
-------------------------------
کفن به من لایق است بر تن خود افکنم جان برادر مگو خاک کنم بر سرم
-------------------------------
جان برادر بگو چیست تو را مطلبت آورم از بهر تو جان به فدای سرت
-------------------------------
تو رَوی در ملک غربت ای رضا من بی کسم ای برادر خواهر بی اقربا را یاد آر
-------------------------------
هر کجا دیدی که خواهر بر برادر انتظار ای برادر خواهر بی اقربا را یاد آر
-------------------------------
هر کجا بینم غریبی را یقین یادت کنم ای برادر این غریب بینوا را یاد آر
-------------------------------
ای برادر کرده ای عزم سفر
-------------------------------
من که دم سازی ندارم یا اخا
-------------------------------
کربلا گفتی زدی بر سینه تیر
-------------------------------
بر سر زینب چه آمد از جفا
-------------------------------
در سفر او محرمی بر سر نداشت
-------------------------------
در سفر چند روز ناخورده غذا
-------------------------------
کس نبوده گو به نزد آن اسیر
-------------------------------
من رضا گشتم برو قربان تو
-------------------------------
خدا همراه تو جان برادر
-------------------------------
الهی تو به مرگ من نشینی
-------------------------------
رضا جانا به دردم چاره ای کن
-------------------------------
ای سپهر بی مروّت شاه مظلومان رضا را می بری در شهر غربت می دهی زهر جفا را
-------------------------------
بی برادر می شوم من مرغ بی پر می شوم من
دردم از درمان گذشته کی اثر دارد دوا را
-------------------------------
دخترت بی باب گردد بهر تو بی تاب گردد
رس به داد این یتیمان بی کس و غم مبتلا را
-------------------------------
ای برادر مونس شب های تارم وای وای
تا تو رفتی از وطن من بی قرارم وای وای
-------------------------------
نذر کردم گر غریب من بیاید از سفر شب نخوابم روز ها را روزه گیرم وای وای
-------------------------------
بارالها تو غریبان را رسان اندر وطن در غریبی من غریبی نیز دارم وای وای
-------------------------------
ایا کنیز سراپرده رسول خدا برو بیار تو قرآن و جانماز رضا
که یادگار به من از برادرم باشد انیس و مونس این دیدة تَرم باشد
-------------------------------
فدای جای نمازت شوم برادر جان فدای شانه و تسبیح تو من نالان
فدای خواندن قرآن تو برادر جان که تازه می شدی از صوت جانفزای تو جان
نهید جمله به سر این کلام ربّانی دعا کنید برای رضا شه نامی
رضیه جان تو یتیمی دلت کباب تر است دعا بکن که دعای تو مستجاب تر است
دعا کنید فلک بی برادرم نکند دعا کنید فلک خاک بر سرم نکند
رسان اندر وطن یارب غریبان را تو یا الله رهان از درد و غم محنت نصیبان را تو یا الله
-------------------------------
بحق این کلام الله ناطق سورة رحمان رهان از درد و غم محنت نصیبان را تو یا الله
-------------------------------
بانگ چاوُش خدایا ز کجا می آید گوئیا هُدهدی از شهر صبا می آید
-------------------------------
سخت این نالة چاوش دلم برده ز جا گوئیا قاصدی از نزد رضا می آید
-------------------------------
ای کنیز نیک رو بر حق جدم مصطفی حرمت جدم علی هم حرمت خیر النساء
رو به زودی بین چه کس باشد رود اندر کجا هر زمان دارد به لب اسم فرحزای رضا
-------------------------------
به مژدگانی تو ای کنیز نیک سِیَر شوم شفیعة تو من به عرصه محشر
بیار آب بیا خانه آب و جارو کن ز عطر صحن در خانه را تو خوشبو کن
بدار حرمت آن مرد را به خاطر من بود عزیز من و قاصد برادر من
برو طلب بنمایش درون پرده سرا کنم تفحصی از حالت امام رضا
-------------------------------
نسیم گلشن کوی رضا علیک سلام (خوش آمدی) شنیده ام زتو بوی رضا سلام علیک
خوش آمدی تو ایا هدهد سلیمانی قدم به چشم نهادی تو تازه مهمانی
چرا برادر من از سفر نمی آید به دیده من بی بال و پر نمی آید
بخاطرش نرسیده ملالی از مامون بگو تو با من دل خسته جگر پر خون
-------------------------------
برو که حضرت پروردگار یارت باد محمد و علی و فاطمه گواهت باد
-------------------------------
مخدّرات سراپردة رسول انام شوید جمع به دورم به احترام تمام
نوشته است رضا از برای من مکتوب رسید نامه یوسف به جانب یعقوب
محمد تقی ای نو نهال باغ وفا ببین که باب کبارت چو نامه کرد انشاء
-------------------------------
خطاب من به شما اهل بیت و یاور من طلب نموده مرا این زمان برادر من
برای رفتن من محملی بیآرائید برای رفتن طوسم شما بیآرائید
-------------------------------
صغیر رضا غم مخور غم مخور به غم مبتلا غم مخور غم مخور
-------------------------------
چو رفتم به نزدیک باب کبار رسانم سلام تو را غم مخور
-------------------------------
می رسم اندر خراسان ای عزیزان الوداع الوداع ای دوستان و محبان الوداع
-------------------------------
عجب زمین مفرّح فزاست ای یاران عجب زمین و عجب باصفاست ای یاران
ندانم اینکه چرا جملگی عزادارند برای چیست همه ناله و فغان دارند
ایا جماعت حضار تعزیه داران برای چیست که خوانید جملگی قرآن
-------------------------------
ای جماعت یاران ای زنان همه نالان جملگی سیه پوشان بهر کی عزادارید
-------------------------------
من غریب این شهرم با زمانه در جنگم همچو غنچه دلتنگم بهر کی عزادارید
-------------------------------
حق صاحب قرآن گو به این جگر پر خون با دو دیده گریان بهر کی عزادارید
-------------------------------
بدان من خواهر شاه رضایم مرا معصومه نام مبتلایم
بدان من می روم اندر خراسان روم در خدمت شاه غریبان
-------------------------------
فغان و آه که پشتم شکست واویلا برادرم شده آخر شهید زهر جفا
ای رضا ای رضا ای رضا جان ای غریب خراسان رضا جان
خواهرت از غم تو بمیرد تاکه روز جدایی نبیند
ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ﺍﺑﺎﺻﻠﺖ)
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺮﺑﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﻤﺒﺮﯼ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺑﺮﺁﻥ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﯼ ﭘﺮ ﻧﻮﺭ ﺍﺣﻤﺪﯼ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺍﯼ ﺳﭙﻬﺮ ﺑﯽ ﻣﺮﻭﺕ ﺷﺎﻩ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﺭﺿﺎ ﺭﺍ
ﻣﯽ ﺑﺮﯼ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻏﺮﺑﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ ﺯﻫﺮ ﺟﻔﺎ ﺭﺍ
ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻼﺩ ﮐﻪ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺑﻨﺪ ﺍﺳﺖ
ﺷﻮﻡ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺁﻗﺎ ﺑﺪﺍﻥ ﻧﻬﺎﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺁﻥ ﭼﻪ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﯽ ﺍﯾﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ
ﻫﺰﺍﺭ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﯽ ﻧﻮﺍ ﻓﺪﺍﯼ ﺷﻤﺎ
ﺧﻄﺎﺏ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻧﮑﻮ ﺳﯿﻤﺎ
ﻃﻠﺐ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ
ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺩﻭﻡ ﺑﻪ ﻧﺠﻒ ﺷﯿﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﺑﻘﯿﻊ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺩﺭ ﮐﺮﺏ ﻭﺑﻼ ﺣﺴﯿﻦ ﺳﺮ ﺧﺪﺍ ﺭﺍﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺩﺭ ﺗﻮﺱ ﻏﺮﯾﺐ ﺍﻟﻐﺮﺑﺎ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺧﻄﺎﺏ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﺎﻣﻮﻥ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻭﻓﺎ
ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺗﻮﺱ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻡ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ
ﺑﻪ ﻓﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﻢ ﺳﺮﻭ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﺴﺘﺎﻥ ﮐﺎﻏﺬ ﻭ ﻗﻠﻤﺪﺍﻥ ﺭﺍ
ﺍﯼ ﺗﺮﺍﺏ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺗﻮﺭﺍ ﺑﺎﺩﺍ ﺳﻼﻡ
ﺍﺟﺮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺣﺸﺮ ﺑﺎ ﺧﯿﺮﺍﻻﻧﺎﻡ
ﺍﯼ ﺗﺮﺍﺏ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﺖ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﭼﺮﺍ ﺁﻫﺖ ﯾﮑﯽ ﺍﺷﮑﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﺍﺳﺖ
ﭼﺮﺍ ﻧﺎﻟﯽ ﺩﻭ ﭼﺸﻤﺖ ﺍﺷﮑﺒﺎﺭ ﺍﺳﺖﺁﺩﻡ ﺛﺎﻧﯽ ﺳﻮﯼ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻣﺮﻭ
ﻫﻢ ﭼﻮ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﺟﺎﻧﺐ ﻃﻐﯿﺎﻥ ﻣﺮﻭ
ﺍﯾﻦ ﺧﻠﯿﻞ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﺭ ﻧﻤﺮﻭﺩﯼ ﺑﻮﺩ
ﭼﻮﻥ ﺫﺑﯿﺢ ﷲ ﺳﻮﯼ ﻗﺮﺑﺎﻥ ﻣﺮﻭ
ﺁﻩ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺗﻮ ﺩﺍﺩ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺗﻮ
ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻏﺮﺑﺖ ﺷﺪﻣﻨﺰﻝ ﺗﻮ
ﺑﯿﺎ ﮔﺸﺎﯾﻢ ﺑﻨﺪ ﻗﺒﺎﯾﺖ
ﮔﺮﺩﻡ ﻓﺪﺍﯼ ﻣﻬﺮﻭ ﻭﻓﺎﯾﺖ
ﺍﯾﻦ ﺧﺸﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺗﻮﺑﺴﺘﺎﻥ
ﻣﻄﻠﺐ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﺟﺎﻧﻢ ﺑﻪ ﻗﺮﺑﺎﻥ
ﻏﺮﯾﺒﺎﻥ ﻏﺮﯾﺒﺎﻥ ﻏﺮﯾﺒﺎﻥ
ﮔﻬﯽ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﻭ ﮔﻪ ﮐﻨﺞ ﻭﯾﺮﺍﻥ
ﺍﻟﻬﯽ ﺩﺭ ﻏﺮﯾﺒﯽ ﮐﺲ ﻧﻤﯿﺮﺩ
ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﺎﺩﺭ ﻭ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺑﻤﯿﺮﺩﻏﺮﯾﺒﯽ ﺩﺭﺩ ﺑﯽ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻏﺮﯾﺒﯽ
ﻏﺮﯾﺒﯽ ﺧﻮﺍﺭﯼ ﺷﺎﻫﺎﻥ ﻏﺮﯾﺒﯽ
ﺍﮔﺮ ﺷﺎﻫﯽ ﺑﻤﯿﺮﺩ ﺍﺯ ﻭﻃﻦ ﺩﻭﺭ
ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺭﯼ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪﺵ ﺟﺎﻧﺐ ﮔﻮﺭ
ﻣﮕﺮ ﺁﻗﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ
ﻣﮕﺮ ﺗﯿﺮ ﻗﻀﺎ ﺍﻧﺪﺭ ﮐﻤﯿﻦ ﺑﻮﺩ
ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺯ ﺳﺮ ﺷﺪ ﻋﻘﻞ ﻭ ﻫﻮﺷﻢ
ﺻﺪﺍﯼ ﺳﺮﻭﺭﻡ ﻧﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢ
ﺻﺪﺍﯼ ﺳﺮﻭﺭﻡ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮔﺸﺘﻪ
ﻧﺪﺍﻧﻢ ﻣﺮﺩﻩ ﯾﺎ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﮔﺸﺘﻪ
ﺧﺒﺮ ﺷﻮﯾﺪ ﺍﯾﺎ ﺯﻧﺎﻥ ﺗﻮﺱ ﺳﺮﺗﺎ ﺳﺮ
ﺷﻬﯿﺪ ﺯﻫﺮ ﺟﻔﺎ ﺷﺪ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻦ ﻭﺑﺸﺮ
ﺍﻣﺎﻥ ﻫﺸﺘﻤﯿﻦ ﺭﻓﺘﯽ ﺯﺩﻧﯿﺎ
ﺟﻬﺎﻥ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ﻣﺎ
ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ﺑﺎﻏﺒﺎﻥ)
ﮔﺬﺷﺖ ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺎﺭ ﻭ ﺭﺳﯿﺪ ﻓﺼﻞ ﺧﺰﺍﻥ
ﺭﺳﯿﺪ ﻣﻮﺳﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻭﺑﺮﻑ ﺍﯼ ﯾﺎﺭﺍﻥ
ﻧﻮﺍﯼ ﺑﻠﺒﻞ ﻭ ﻗﻤﺮﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﺩﺭﺑﺎﻍ
ﮐﻨﺪ ﻧﺸﺎﻁ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﺶ ﻫﺰﺍﺭﮔﻨﺠﺸﮏ ﻭ ﺯﺍﻍ
ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺑﺮﮒ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺩﺭﺧﺖ ﺍﯼ ﯾﺎﺭﺍﻥ
ﺷﺪ ﺍﺳﺖ ﺗﻠﺦ ﻣﯽ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺭﻥ
ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﭘﯽ ﺷﺨﻢ ﺍﯼ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ
ﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﭘﯽ ﮐﺎﺭﺑﻬﺮ ﺍﻭﻻﺩﺍﻥ
ﺷﺪ ﺍﺳﺖ ﻭﻗﺖ ﻧﻬﺎﺭ ﻭ ﺷﮑﻢ ﮐﻨﺪ ﭘﭻ ﭘﭻ
ﺷﺪ ﺍﺳﺖ ﻣﻮﻗﻊ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺩﻟﻢ ﮐﻨﺪ ﻗﭻ ﻗﭻ
ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺑﻬﺮ ﻣﻦ ﭼﻮﻥ ﻻﻟﻪ ﺯﺍﺭ ﺍﺳﺖ
ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﺷﮑﻢ ﻭ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﺎﺯ ﺍﺳﺖ
ﺍﻫﻞ ﻣﺠﻠﺲ ﺯﭘﯿﺮ ﻭ ﺯﺑﺮﻧﺎ
ﻫﺮﮐﻪ ﺭﺍ ﻣﯿﻞ ﺍﺳﺖ ﺑﺴﻢ ﷲ
ﺍﯾﺎ ﺟﻮﺍﻥ ﻋﺮﺏ ﺍﯼ ﻏﺮﯾﺐ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍﺑﻌﯿﺪﻫﺴﺖ ﺯﺗﻮ ﻫﻤﭽﻪ ﺧﻮﺍﻫﺸﯽ ﺣﺎﻻ
ﻣﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﻧﮕﺮﯼ ﺑﺮﻑ ﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﺭﺩ
ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﻓﺼﻞ ﻣﮕﺮ ﺑﺎﻍ ﻣﯿﻮﻩ ﻣﯽ ﺁﺭﺩ
ﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﯼ ﺣﯽ ﺫﻭﻟﻤﻦ
ﮐﺠﺎ ﺁﺭﻡ ﻋﻨﺐ ﺩﺭﻓﺼﻞ ﺑﻬﻤﻦ
ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﻋﻨﺐ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺏ ﺩﯾﺪﻩ
ﮐﻪ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﺴﮑﯿﻦ ﺑﺮﯾﺪﻩ
ﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﺍﻥ
ﺑﭽﯿﻨﻢ ﻣﯿﻮﻩ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ
ﻋﺠﺐ ﺑﻮﯾﺐ ﭼﻪ ﺑﻮﯼ ﻧﻮﺑﻬﺎﺭ ﺍﺳﺖ
ﻋﺠﺐ ﺑﺎﻏﯽ ﭼﻪ ﺑﺎﻍ ﻻﻟﻪ ﺯﺍﺭ ﺍﺳﺖ
ﻋﺠﺐ ﮔﻠﻬﺎ ﻭﺳﻨﺒﻞ ﻫﺎﯼ ﺻﺪ ﭼﺎﮎ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺳﺮ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﻦ ﺧﺎﮎ
ﻋﺠﺐ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﻭ ﻟﯿﻤﻮ ﻭ ﭘﺮﺗﺎﺑﯽ
ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺎﺭﻧﺞ ﻭ ﻫﻢ ﺳﯿﺐ ﻭ ﮔﻼﺑﯽ
ﻋﺠﺐ ﻣﻦ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﯿﻨﻢﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺑﭽﯿﻨﻢ ﯾﺎ ﻧﭽﯿﻨﻢ
ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻭﺍﮔﺬﺍﺭﻡ
ﻧﻬﺎﻝ ﮐﺬﺏ ﻭ ﺣﯿﻠﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﺭﻡ
ﺭﻭﻡ ﮔﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﻧﺠﻮﺭ
ﮐﻪﺩﺭﺑﺎﻏﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻫﯿﭻ ﺍﻧﮕﻮﺭ
ﭼﻪ ﻓﺎﺭﻍ ﮔﺸﺘﻢ ﺍﺯﺁﻥ ﺷﺎﻩ ﺍﻋﻈﻢ
ﺑﯿﺎﯾﻢ ﺑﺎﻍ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺷﺎﺩ ﻭ ﺧﺮﻡ
ﺑﭽﯿﻨﻢ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺯ ﺍﺣﺴﺎﻥ
ﺑﺮﻡ ﺗﺤﻔﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺪ ﺧﺪﺍﯾﺎﻥ
ﺍﺯ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺧﻠﻌﺖ ﻭ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﮔﯿﺮﻡ
ﺑﻪ ﻓﺎﺭﻍ ﺑﺎﻝ ﺩﺭ ﮐﻨﺠﯽ ﻧﺸﯿﻨﻢ
ﭼﺮﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﺍﯾﻢ ﺩﺭ ﺧﺮﻭﺷﻢ
ﭼﺮﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﮐﻬﻨﻪ ﺭﺧﺖ ﭘﻮﺷﻢ
ﻋﺠﺐ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻨﮏ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﻢ
ﻧﺸﯿﻨﻢ ﯾﮏ ﺩﻫﻦ ﺍﺷﻌﺎﺭ ﺧﻮﺍﻧﻢ
(ﺷﻌﺮ ﺍﻣﯿﺮﯼ ﭼﻨﺪ ﺑﯿﺖ ﺑﻪﺩﻟﺨﻮﺍﻩ)ﺟﻮﺍﻥ ﺑﺎ ﻭﻓﺎ ﺭﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﺑﺴﺘﺎﻥ
ﺑﭽﯿﻨﻢ ﻣﯿﻮﻩ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ
ﻧﻪ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﻭ ﻧﻪ ﻣﯿﻨﺎ ﻭ ﻧﻪ ﻧﺴﺮﯾﻦ
ﺧﺪﺍ ﻋﻘﻠﺖ ﺩﻫﺪ ﺍﯼ ﻣﺮﺩ ﻣﺴﮑﯿﻦ
(ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺼﺮﻉ)
ﺑﮕﻮ ﮔﺮ ﻣﯿﻮﻩ ﺍﻧﺪﺭ ﺑﺎﻍ ﺑﻮﺩﯼ
ﯾﻘﯿﻦ ﻗﻮﻝ ﻣﺮﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﯼ
ﺑﺮﻭ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰﻩ ﻓﺮﻭ ﮐﻦ
ﺑﺰﻥ ﺍﯼ ﻣﺮﺩ ﺣﺮﻑ ﮐﺎﺳﺒﺎﻧﻪ
ﺯﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﯾﻢ ﺟﺎﻣﻪ ﭘﺎﺭﻩ
ﺍﮔﺮ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﺩﯾﺪﻡ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﮐﻮﺭﻧﯿﻔﺘﺪ ﻫﯿﭻ ﺁﺩﻡ ﮔﯿﺮ ﺳﯿﺪ
ﭼﺮﺍ ﺳﯿﺪ ﺳﻤﺎﺟﺖ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﯽ
ﺭﻭﻡ ﺩﺭﺑﺎﻍ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺷﺎﺩ ﻭﺧﻨﺪﺍﻥ
ﺑﭽﯿﻨﻢ ﻣﯿﻮﻩ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻣﻦ ﺯﺍﺣﺴﺎﻥ
ﺻﺪﺍﯼ ﻏﺮﺵ ﺍﺑﺮ ﺍﺳﺖ ﯾﺎﺭﺍﻥ
ﺭﺳﺪ ﺑﺮ ﮔﻮﺵ ﻣﻦ ﺍﯼ ﺣﯽ ﺳﺒﺤﺎﻥ
ﺩﺭﯾﻐﺎ ﺁﺗﺶ ﺍﻧﺪﺭ ﺑﺎﻍ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺷﺪﻡ ﺭﺳﻮﺍ ﮐﻨﻮﻥ ﻫﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﯿﺪﺍﺩ
ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ﺗﺮﺍﺏ)
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺍﻧﺲ ﻭﺟﺎﻥ
ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﯼ ﻣﻮﻧﺲ ﺑﯿﭽﺎﺭﮔﺎﻥ
ﭼﯿﺴﺖ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺷﺎﻩ ﻫﺪﯼ
ﺗﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺁﺭﻡ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻭﻓﺎ
ﺍﮔﺮ ﭘﺮﺳﺪ ﺯ ﺣﺎﻟﺖ ﺟﺎﻥ ﺁﻗﺎ
ﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺟﺎﻧﺎ ﺑﻔﺮﻣﺎ
ﺍﮔﺮ ﭘﺮﺳﺪ ﻏﺬﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ
ﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﺁﻥ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ
ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﻮﺳﻢ ﺧﺪﺍ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺕ
ﺧﺪﺍ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺑﻼ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺩ
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺮﺑﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﻤﺒﺮﯼ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺑﺮﺁﻥ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﯼ ﭘﺮ ﻧﻮﺭ ﺍﺣﻤﺪﯼ ﺻﻠﻮﺍﺕﻣﯽ ﺭﺳﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻭﺻﺪ ﺷﻮﺭ ﻭ ﻧﻮﺍ
ﻧﺎﻣﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻬﺮ ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻭﻓﺎ
ﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻥ ﮐﺠﺎﺳﺖ
ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﺷﺎﻫﻨﺸﻪ ﻭ ﺁﻗﺎﯼ ﻣﺤﺮﻭﻣﺎﻥ ﮐﺠﺎﺳﺖ
ﻣﻨﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﮏ ﺍﻣﺎﻡ ﻏﺮﯾﺐ ﻭ ﺑﯽ ﯾﺎﺭﻡ
ﮐﺘﺎﺑﺘﯽ ﺯﺟﻨﺎﺏ ﻣﻘﺪﺳﺶ ﺩﺍﺭﻡ
ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻋﺮﺽ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻮﺯ ﻭ ﻣﺤﻦ
ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺍﻭ ﺭﺳﺎﻧﻢ ﻣﻦ
ﺳﻼﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺷﻬﻨﺸﻪ ﺩﯾﻦ
ﺳﻼﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻌﺼﻮﻣﻪ ﯼ ﻓﮕﺎﺭ ﺣﺰﯾﻦ
ﺑﮕﯿﺮ ﻧﺎﻣﻪ ﯼ ﺁﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﻭﺯ ﺟﺰﺍ
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻭﻓﺎﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺑﺖ ﺍﯼ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ
ﺑﺪﺍﻥ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﻮﺩ ﺟﺎﯼ ﻏﺮﯾﺒﺎﻥ
ﺑﺪﺍﻥ ﭼﻮﻥ ﻫﻤﺮﻫﺎﻥ ﺍﻧﺪﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﻮﺩ
ﻏﻢ ﻭ ﻏﺼﻪ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺟﮕﺮ ﺑﻮﺩ
ﺑﺪﺍﻥ ﺍﯼ ﺑﯽ ﺑﯽ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻣﻀﻄﺮ
ﺑﺪﺍﻥ ﺧﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺑﺎ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ﺗﺮ
ﺑﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﻮ ﺭﻭﺍﻥ ﺳﻮﯼ ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ
ﺑﻮﺩ ﭼﻮﻥ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺁﻥ ﺷﺎﻩ ﺧﻮﺑﺎﻥ
ﺷﻮﻡ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺑﯽ ﺧﺪﺍ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺕ
ﺧﺪﺍ ﻭﺟﻮﺩ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺑﻼ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ
رضیه در مجلس امام رضا ع
ای پدر ای زاده شاه نجف نقد جان داری بگو از چه به کف
کرده ای عزم سفر ای باب ما رحم کن بر این دل بی تاب ما
ورنه ای بابا حکایت سر کنم شکوه ات را نزد پیغمبر کنم
جد ما ای شافع خلد سقر باب ما دارد کنون عزم سقر
ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ (ﻣﺮﺩ ﺳﻠﻤﺎﻧﯽ)
ﻫﺰﺍﺭ ﺷﮑﺮ ﮐﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻣﯽ ﺭﺳﻢ ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺩ ﺧﺪﺍﯼ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻄﻠﺐ ﻭ ﻣﺮﺍﺩﻡ ﺩﺍﺩ
ﺯﮔﻔﺘﮕﻮﯼ ﺗﻮ ﺧﺮﺳﻨﺪ ﮔﺸﺘﻢ ﺍﯼ ﺑﺮﻧﺎ ﺑﯿﺎ ﺭﻭﯾﻢ ﺑﻪ ﻧﺰﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺷﻪ ﻫﯿﺠﺎ
با امام رضا
ﺳﻼﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﺩ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ چه خدمت است به من این زمان ﺑﯿﺎﻥ ﻓﺮﻣﺎ
----------------------
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﯽ ﻣﻄﯿﻊ ﻓﺮﻣﺎﻧﻢ ﻗﺒﻮﻝ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮ ﻣﻨﺘﯿﺴﺖ ﺑﺮ ﺟﺎﻧﻢ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﺕ ﺍﯼ ﻣﻼﯾﮏ ﭼﺎﮐﺮﻡ ﮐﻮﺗﻪ ﯼ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﺒﻨﺪﻡ ﺑﺮ ﺳﺮﻡ
ﻣﻦ ﮐﺠﺎ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﻣﻦ ﮐﺠﺎ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺍﻫﻞ ﯾﻘﯿﻦ
ﻓﺨﺮ ﮐﻦ ﺍﯼ ﺁﺏ ﺑﺮﺁﺏ ﺑﻬﺸﺖ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﻮﯼ ﺷﺎﻩ ﺩﯾﻨﺖ ﺳﺮ ﻧﻮﺷﺖ
ﺑﻨﺎﺯ ﺑﺮ ﺧﻮﺩﺕ ﺍﯼ ﺗﯿﻎ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﺷﯿﺎ ﮐﺠﺎ ﺗﻮ ﮐﻒ ﺩﺳﺘﻢ ﺳﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ
ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺘﻢ ﺻﺒﺢ دم ﺍﺯ ﺩﮐﻪ ﯼ ﺁﻫﻨﮕﺮﯼ ﺩﯾﺪﻩ ﺍﻡ ﺷﺨﺺ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎﻻ ﻭﺯﯾﺒﺎ ﻣﻨﻈﺮﯼ
ﺩﺍﺷﺖ ﺑﺎ ﺁﻫﻦ ﺑﺴﯽ ﺳﻮﺯ ﻭ ﮔﺪﺍﺯ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺩﻝ ﺗﺮﯼ
ﺗﻮﺍﯼ ﺁﻫﻦ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻟﺖ ﺟﻮﺭ ﻭ ﺟﻔﺎ ﮐﺮﺩﯼ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻇﻠﻤﯽ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮐﺮﺏ ﻭﺑﻼ ﮐﺮﺩﯼ
ﺯ ﺣﺮﻑ ﺍﻭﻝ ﺍﯼ ﺁﻫﻦ ﮐﻪ ﺁﻩ ﺁﯾﺪ ﭘﺪﯾﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺳﯿﺎﻩ ﺍﺯ ﻧﺎﻟﻪ ﯼ ﺧﯿﺮﺍﻟﻨﺴﺎ ﮐﺮﺩﯼ
ﮔﻬﯽ ﮔﺸﺘﯽ ﺗﻮ ﺗﯿﻎ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺮ ﺩﻭﻥ ﻧﻤﻮﺩﯼ ﺟﺎ به ده ضربت سر پاک حسین از تن ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﯼ
ﮔﻬﯽ ﮔﺸﺘﯽ ﺳﻨﯿﻦ ﻭ ﺑﺎ ﺳﻨﺎﻥ ﻫﻢ ﺩﺳﺖ ﻭ ﮔﺮﺩﯾﺪﯼ ﺩﻡ ﻣﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﺣﺴﯿﻦ ﺗﺎ ﺳﯿﻨﻪ ﺟﺎ ﮐﺮﺩﯼ
ﮔﻬﯽ ﮔﺸﺘﯽ ﺗﻮ ﺗﯿﻎ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻣﻠﻌﻮﻧﯽ ﻧﻤﻮﺩﯼ ﺟﺎ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻦ ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩﯼ
ﮔﻬﯽ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﮔﺮﺩﯾﺪﯼ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻨﻐﺬ ﺑﯽ ﺩﯾﻦ ﺳﺮ ﺍﮐﺒﺮ ﺩﻭﺗﺎ ﻣﺜﻞ ﺳﺮ ﺷﯿﺮ ﺧﺪﺍ ﮐﺮﺩﯼ
ﮔﻬﯽ ﮔﺸﺘﯽ ﺗﻮ ﺗﯿﺮ ﻭ ﺍﺯ ﮐﻤﺎﻥ ﺣﺮﻣﻠﻪ ﺟﺴﺘﯽ ﺑﻪ ﭼﺎﻻﮐﯽ ﮔﻠﻮﯼ ﺍﺻﻐﺮ ﺑﯽ ﺷﯿﺮ ﺟﺎ ﮐﺮﺩﯼ
ﮔﻬﯽ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﮔﺮﺩﯾﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﺯﯾﻨﺐ ﮔﻬﯽ ﻏﻞ ﮔﺸﺘﯽ ﻋﺎﺑﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺪ ﻏﻢ ﻣﺒﺘﻼ ﮐﺮﺩﯼ
------------------------
ﺷﻮﻡ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺍﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺟﻦ ﻭ ﺑﺸﺮ ﺑﮕﯿﺮ ﺁﯾﻨﻪ ﺑﺮﺁﯾﻨﻪ ﻧﻤﺎ ﺗﻮ ﻧﻈﺮ
----------------------------
ﺷﻮﻡ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺍﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﻭﺯ ﺟﺰﺍ ﻣﺮﺍ به ﻣﺎﻝ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺎﺟﺖ ﺍﯼ ﻣﻮﻻ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺷﺪ ﮐﻔﻦ ﻭ ﺩﻓﻦ ﻣﺮﺍ ﻓﯽ ﺍﻟﺤﺎﻝ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﺳﻨﺪ ﻧﮑﺮﯾﻦ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻮﺍﻝ
ﺑﻪ ﺣﻖ ﺟﺪ ﮐﺒﺎﺭﺕ ﺑﺮﺱ ﺑﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩﻡ ﺯﺗﺮﺱ ﻭ ﺧﻮﻑ ﻧﮑﺮﯾﻦ ﻧﻤﺎ ﺗﻮ ﺁﺯﺍﺩﻡ
----------------------
ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺑﻮﺳﻢ ﺧﺪﺍ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺕ ﺑﯿﺎ ﮐﻪ ﭘﺎﯼ ﺗﻮ ﺑﻮﺳﻢ ﺧﺪﺍ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﺕ(ﺯﻣﺎﻥ ﻣﺮﮒ)
ﺧﺪﺍ ﭼﺮﺍ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺗﺐ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺗﻦ تنم ﺯﺁﺗﺶ ﺗﺐ ﻗﺮﯾﻦ ﺭﻧﺞ ﻭ ﻣﺤﻦ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻘﺪﺭ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ امر ﺧﺪﺍ ﺭﺳﺪ ﺑﻪ ﺩﺍﺩ ﻣﻦ ﺑﯽ ﻧﻮﺍ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ
ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﻏﺮﯾﺐ ﻧﺎﻟﻪ ﯼ ﺯﺍﺭ ﮐﻨﺪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﮐﻪ ﻏﺮﯾﺐ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﮐﻨﺪ
ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺳﺮ ﻏﺮﯾﺐ ﺧﺸﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮐﻨﺪ
ﺭﻭﻡ ﺯﺷﻮﻕ ﮐﻨﻮﻥ ﺟﺎﻧﺐ ﺭﺳﻮﻝ ﷲ ﺍﻗﻮﻝ ﻭﺍﺷﻬﺪ ﺍﻥ ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻ ﷲ
ﻣﺤﻤﺪ ﺍﺳﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﻭ ﻋﻠﯽ ﻭﻟﯽ ﷲ
(ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺼﺮﻉ)
آقا یا امام رضا
ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺧﺎﻟﻖ ﺍﺷﯿﺎ ﻭﺣﯽ ﻟﻢ ﯾﺬﻟﯿﺴﺖ
---------------------------
ﺑﺪﺍﻥ ﭘﯿﻤﺒﺮ ﻣﻦ ﻫﺴﺖ ﺍﺣﻤﺪ ﻣﺨﺘﺎﺭ
---------------------------
ﺍﻣﺎﻡ ﺍﻭﻝ ﻣﻦ ﻫﺴﺖ ﻋﻠﯽ ﺍﮊﺩﺭ ﺩﺭ
---------------------------
ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ
---------------------------
ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﺠﺎﺩ ﻭ ﺑﺎﻗﺮ ﺩﺍﻧﺎ
---------------------------
ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻭ ﻣﻮﺳﯽ ﮐﺎﻇﻢ
---------------------------
ﯾﻘﯿﻦ ﻭ ﺻﺪﻕ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ سوز ﻣﺤﻦ ﻫﻤﯿﻦ کسی ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺳﺮ ﻣﺮﺍ ﺩﺍﻣﻦ
ﺍﻣﺎﻡ ﻫﺸﺘﻢ ﻣﻦ ﻫﺴﺖ ﺑﺪﺍﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ
-----------------------------
بدان در عهدشان نیستم باید بیایند و امامت بنمایند تقی ، نقی و حسن صاحب زمان مهدی
ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎ(ﺻﯿﺎﺩ)
ﺧﺎﺭ ﻏﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ ﻫﺮ ﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺭﻭﺩ
ﺧﺮﻣﻦ ﻋﻤﺮ ﻋﻤﻞ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺮﺑﺎﺩ ﺭﻭﺩ
ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻤﮑﻦ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺧﺮﻡ ﻭ ﺩﻝ ﺷﺎﺩ ﺭﻭﺩ
ﺻﯿﺪ ﺭﺍ ﮔﺮ ﺍﺟﻞ ﺁﯾﺪ ﺳﻮﯼ ﺻﯿﺎﺩ ﺭﻭﺩ
ﺑﻪ ﭼﻪ ﺻﯿﺪﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﻣﻦ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﺭﺳﯿﺪ
ﺁﻫﻮﯼ ﺧﻮﺵ ﺧﻂ ﻭﺧﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺩﻡ ﺗﯿﺮ ﺭﺳﯿﺪ
ﻋﺠﺐ ﺻﯿﺪﯼ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﻣﻦ ﺑﯿﻔﺘﺎﺩ
ﻋﺠﺐ ﺻﯿﺪﯼ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﻣﻦ ﺑﯿﻔﺘﺎﺩ
ﺟﺪﺍ ﺳﺎﺯﻡ ﺳﺮﺵ ﺑﺎ ﺗﯿﻎ ﻓﻮﻻﺩ
ﺩﻝ ﻏﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻨﻢ ﺷﺎﺩ
ﺍﯾﺎ ﺟﻮﺍﻥ ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﺧﻮﺍﻫﺸﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﯽ ﺟﺎ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﻪ ﻧﻔﻊ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﺮﺍ
ﺳﻪ ﺭﻭﺯ ﻫﺴﺖ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﺖ ﻣﯽ ﺩﻭﻡ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ
ﻗﻀﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻩ ﮐﻨﻮﻥ ﺻﯿﺪ ﺗﺎﺯﻩ ﺍﯼ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺻﯿﺪ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﻢ ﺣﺎﻻ
ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺯﺣﻤﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﺪ ﻧﺼﯿﺐ ﻣﺮﺍﭼﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎ ﺗﻮ ﺯﻧﯽ ﺍﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﻪ ﺳﯿﻤﺎ
ﺩﻭ ﺑﭽﻪ ﺷﯿﺮ ﺩﻫﺪ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺍﻭ ﺍﯾﻨﺠﺎ
ﺯ ﺻﻮﺕ ﺗﻮ ﻫﻮﯾﺪﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺑﺰﺭﮔﺎﻧﯽ
ﺗﻌﺠﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻟﻔﻆ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﯽ
ﺍﮔﺮ ﺗﻮﺿﺎﻣﻦ ﺁﻫﻮ ﺷﻮﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ
ﺑﯿﺎ ﺯ ﺍﺳﺐ ﻓﺮﻭﺩ ﺍﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﻣﻪ ﺳﯿﻤﺎ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪﻡ ﻭ ﺁﻫﻮﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﻫﺎ ﺳﺎﺯﻡ
ﺯﺑﺴﺘﻦ ﺗﻮ ﻣﺮﺍﺩ ﺩﻟﻢ ﺭﻭﺍ ﺳﺎﺯﻡ
ﺑﮕﯿﺮ ﺁﻫﻮ ﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﺎ ﺩﻝ ﺭﯾﺶ
ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺭﻭﺩ ﺩﺭ ﻣﻨﺰﻝ ﺧﻮﯾﺶ
ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﺿﺎﻣﻦ ﺷﺪﯼ ﺭﻫﺎﮐﺮﺩﻡ
ﻋﻤﻞ ﺻﯿﺪ ﺭﺍ ﺭﻭﺍ ﮐﺮﺩﻡ
ﮔﺮﻧﯿﺎﯾﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺻﯿﺪ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ
ﺣﺠﺖ ﻣﻦ ﺷﺪﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺗﻤﺎﻡ
ﺑﺒﻨﺪﻡ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯾﺖ ﻣﺜﻞ ﺁﻫﻮ
ﺭﺳﺪ ﺣﻖ ﺩﺍﺩ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻣﺮﺩ ﻧﯿﮑﻮﮐﻨﻢ ﺗﺎ ﮐﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﻧﻈﺎﺭﻩ
ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ ﯾﻘﯿﻦ ﺻﯿﺪﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ
ﺑﺮﻓﺘﻪ ﺻﯿﺪ ﻣﻦ ﻫﯽ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﯽ ﺩﺍﺩ
ﻋﺠﺐ ﮐﺎﺭﯼ ﻣﺮﺍ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ
ﺍﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﺻﯿﺪ ﻣﻦ ﻧﯿﺎ ﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻋﻤﺮ ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺳﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻧﺪﯾﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺭﺍ ﺁﺩﻣﯿﺰﺍﺩ
ﮐﻪ ﺻﯿﺪ ﺁﯾﺪ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻧﺰﺩ ﺻﯿﺎﺩ
(ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺼﺮﻉ)
ﺍﯼ ﺟﻮﺍﻥ ﺻﯿﺪ ﻣﺮﺍ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺭﺳﺎﻥ
ﺍﺯ ﭼﻪ ﮐﺮﺩﯼ ﺁﻫﻮﯼ ﻭﺣﺸﯽ ﺭﻫﺎ
ﺍﺯ ﭼﻪ ﺩﺍﺩﯼ ﺁﻫﻮﯼ ﻭﺣﺸﯽ ﺯﺩﺳﺖ
ﺍﻧﺪﺭﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﻣﺮﺍ ﮐﺮﺩﯼ ﺳﻔﯿﻞﺁﻫﻮﯾﻢ ﻧﺎﯾﺪ ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﺸﮑﻨﻢ
ﯾﺎ ﺑﯿﺎﻭﺭ ﺻﯿﺪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺩﺭﯾﻎ
ﯾﺎ ﺑﯿﺎ ﮔﺮﺩﻥ ﺑﮑﺶ ﺑﺮ ﺯﯾﺮ ﺗﯿﻎ
ﺍﻣﺮﻋﺠﯿﺐ ﺍﺳﺖ ﷲ ﺍﮐﺒﺮ
ﺳﺮ ﻏﺮﯾﺐ ﺍﺳﺖ ﷲ ﺍﮐﺒﺮ
ﺁﻫﻮﯼ ﻭﺣﺸﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺎﺑﺎﻥ
ﺑﺎ ﺑﺮﻩ ﻫﺎﯾﺶ ﻫﺮ ﺳﻮ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ
(ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺼﺮﻉ)
ﯾﮑﯽ ﺳﻮﺍﻝ ﻧﻤﺎﯾﻢ ﺯﺗﻮ ﺍﯾﺎ ﺩﻝ ﺭﯾﺶ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ
ﮐﺪﺍﻡ ﺷﻬﺮ ﺑﮕﻮ ﺩﺍﺷﺘﯽ ﺗﻮ ﺟﺎﻩ ﻭﻣﻘﺎﻡ
ﺗﻮ ﺭﺍ ﭘﺪﺭ ﮐﯽ ﺑﻮﺩ ﮔﻮ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻀﺮﺷﻤﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﺿﺎﺋﯿﺪ ﺍﻧﺪﺭﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ
ﺷﻮﻡ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮﺁﻗﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﻏﻠﻂ ﮐﺮﺩﻡ
ﺑﺒﺨﺶ ﺟﺮﻡ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺑﺪ ﮐﺮﺩﻡ
ﻭﻟﯽ ﺑﮕﻮ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﯾﺮ ﮐﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺁﻫﻮ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮ ﮔﻮ
ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ﺁﻫﻮ ﻋﺰﺍﺩﺍﺭ ﺗﻮﺍﻧﺪ
ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻦ ﺁﻫﻮ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭ ﺗﻮﺍﻧﺪ
ﺑﮕﯿﺮ ﺁﻫﻮ ﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
ﻣﺮﺍﺩ ﻭ ﻣﻄﻠﺐ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ
کنیز امام در مجلس امام رضا ع
شوم فدای تو ای بی بی نکو سیما زمن بگیر تو قرآن و جانماز رضا
-------------------------------
ای جوان برگو کجا بودی کجا هر زمان داری به لب اسم رضا
-------------------------------
بده مژده ای بی بی مه لقا که قاصد رسیده ز شاه رضا
-------------------------------
قاصد سلطان مظلومان بفرما اندرون پیک شاهنشاه محرومان بفرما اندرون
-------------------------------
