حر در مجلس حر
باز بر سر چه خیالی بود این دوران را که پرستند زجان اهریمنان شیطان را
تا کسی درد نبیند نچشد درمان را تا کسی مرگ نبیند نشناسد جان را
تا سری را نرسد درد ز درد گُلخن قیمت جان نشناسد چمن و بستان را
مدتی همره حیوان به بیابان بودم آمدم تا نگرم مرتبه انسان را
عاقبت روی به درگاه سلیمان کردم که به خود تلخ نمودم شکر دهقان را
والی کوفه اگر آن سگ بی دین باشد بیم آن است که بر باد دهد ایمان را
بایدم رفت به نزد پسر مرجانه تاچه امری بودش حر یل میدان را
نزد ابن زیاد
چیست منظور تو نسبت به من ای ابن زیاد تاکه بر بیعت تو سر بنهم فرمان را
--------------------------------
شوی تو لال ایا ابن زیاد بد اختر مرا به جنگ که مامور کرده ای بنگر
مگر حسین علی نور چشم حیدر نیست مگر که مادر او دختر پیمبر نیست
مگر که شانه نزد جبرئیل بر مویش نه اینکه شسته نشد سلسبیل گیسویش
کسی نبود مگر در میان این لشکر به غیر حر جگر خسته ای امیر شرر
--------------------------------
ای که می باشی به او رنگ خلافت ای امیر از سخن های تو می باشم سر خجلت به زیر
کی شوم راضی روم در کربلا با این سپاه جنگ جو گردم ز کینه من به شاه بی نظیر
چون یزیدم حکم فرموده روم در این سفر می روم من زانکه محکومم به حکم آن شرر
یا اسیر کینه سازم اهل بیت مصطفی یا یزید از کین کند اهل و عیالم را اسیر
--------------------------------
ای امیر از رفتن کرب وبلا لرزه افتاده مرا سرتا به پا
جنگ کردن با شَه دین مشکل است کار هر دیوانه و هر جاهل است
می روم اما طپد دل در برم می روم اما رود هوش از سرم
مهلتی ده بر من امشب تا صباح چون شود فردا روم در کربلا
--------------------------------
خطاب من به تو باد ای غلام خوش منظر برو تو زود بیاور سلاح رزم به بر
کمند و خود و کمربند و ترکش و مغفر چهار آینه با چهار ابلق و خنجر
دگر که نیزه خطی ایا ستوده سیر
--------------------------------
حمد خدا بر گشایم زبان کزو دُر فشان گشت دُرج دهان
بدویم توکل بدویم امید بدویم به هر نیک و هر بد نوید
نوازید طبل ای گروه شرار ندانم چه گردد سرانجام کار
--------------------------------
سپس نَعت احمد نبی کریم مهین بنده کردگار عظیم
پس آنگه به فرمان پور زیاد بپوشم به تن من سلاح جهاد
تو طبال طبل سکندر بزن تو بر نام حر دلاور بزن
--------------------------------
بپوشم به تن تنگ حلقه زره که زد شصت داوود بر وی گره
که از ناچَخ و تیر و تیغ و کمند نگهداردم تن به هنگام جنگ
تو طبال طبل دو رنگی بزن تو بر نام حر ریاحی بزن
--------------------------------
تن لرزه لرزان و قلبی دو نیم کمر تنگ بندم به امید و بیم
پی خصمی خسرو تاج ور ببندم من از رو سیاهی کمر
تو طبال بنواز چون طبل رزم که مارا به جنگ حسین هست عزم
--------------------------------
کنم چکمه بر پا چه سامِ سوار تهمتن صفت در صف کار زار
بیاد آمد آن چکمه شمر دون کند سینه شاه لبریز خون
نوازید طبل ای نوازندگان که با شد زره پوشی پردلان
--------------------------------
عرقچین کی زیر مخفر نهم پس آنگه کُله خود بر سر نهم
بنازم به خودی که در روز جنگ کند حفظم از تیغ و تیر خدنگ
تو طبال طبل سکندر بزن تو بر نام حر دلاور بزن
--------------------------------
بیا ای مرا تیغ مصری نژاد بنازم بر آن جوهر و استاد
به خون ریزی نونهالان شاه مبادا نمایی مرا رو سیاه
به روح محمد ایا حاضران فرستید صلوات ز پیر و جوان
--------------------------------
به بند کمرگاه خنجر زنم حسین را به دل داغ اکبر زنم
چه اکبر که لعلش چه آب حیات حسینی خصال و محمد صفات
به روح محمد ایا حاضران فرستید صلوات زپیر و جوان
--------------------------------
سپر ای مُدَوّر چو قرص قمر تویی بر جدال عدو حفظ سر
شوم من چو بر شاه دین حمله ور بشو مانع تیر و تیغ ای سپر
تو طبال طبل دو رنگی بزن تو بر نام سردار جنگی بزن
--------------------------------
بسنجم یکی وزن کوپال را بشویم به خون دست و چنگال را
بنازم به گرزی که در روز کین رسد بر سر اکبر نازنین
تو طبال بنواز چون طبل رزم که ما را به جنگ حسین هست عزم
کمانی ز آرش به چنگ آورم نریمان صفت رو به جنگ آورم
حریفم اگر کو بود شر زه سیر کنم قبض روحش به یک چوب تیر
نوازید طبل ای گروه شرار ندانم چه گردد سرانجام کار
--------------------------------
کمندی به بازو نهم شصت خم چه پرتاب گیسوی زیبا صنم
که از خَمّ این تاب دار کمند سر نامداران در آرم به بند
تو طبال طبل سکندر بزن تو بر نام حر دلاور بزن
--------------------------------
الها به اعزاز حر شهید مکن شیعیان علی نا امید
رسان دست رضوانی رو سیاه به دامان الطاف شاه هدی
به روح محمد ایا حاضران فرستید صلوات ز پیر و جوان
--------------------------------
سوی می خانه شتابان می روم عاشقانه از دل و جان می روم
می بده ساقی جوانان مرا می بده تو جان نثاران مرا
می بده ساقی که غواصی کنم تا از این دریا گوهر یابی کنم
معنی گوهر حسین ابن علی چون که باشد نور حق را منجلی
--------------------------------
سر فتنه دارد دیگر روزگار من و مستی و حلقه چشم یار
مُغنّی کجایی به گلبانگ رود بیاد آور آن خسروانی سرود
مغنی کجایی بزن بر بَطی بیا ساقی پر کن از آن مِی بطی
مغنی نوای حجازی بزن نوای خوش و سر فرازی بزن
--------------------------------
بده ساقی آن می که حال آورد کرامت فزاید کمال آورد
بده ساقی آن می که عکسش زجام به کیخسرو جَم فرستد پیام
بده ساقی آن باده روحبخش که تا من نشینم کنون پشت رخش
مغنی بزن چنگ و دف ارغنون ببر از دلم فکر دنیای دون
مغنی نوای حجازی بزن نوای خوش سر فرازی بزن
--------------------------------
الهی به مستان میخانه ات به عقل آفرینان دیوانه ات
الهی به آنان که در تو گُمند نهان از دل و دیده مردمند
به نور دل صبح خیزان عشق که هرگز نرفتند جز راه عشق
کز آن خو برو چشم بد دور باد غلط گفته ام دور بر کور باد
--------------------------------
می بی خمار آن میِ احمر است که سر چشمه اش ساقی کوثر است
حُرا روز محشر علی ساقی است مکن ترک می تا نفس باقی است
--------------------------------
بیا ای ساقی مهوش بده جامی ز گلناری نه از مستی نه از سستی پیاپی ده به هوشیاری
--------------------------------
تو جام مصطفایی ده زدست مرتضایی ده
بیاور هر چه خواهی ده بده ساقی بده ساقی
--------------------------------
بده ساقی هوادارم هوای کربلا دارم به سر شور و نوا دارم اگر بختم کند یاری بده ساقی2
--------------------------------
بده ساقی به وسواسم غلام کوی عباسم به آن شه من در اخلاصم خداوندا تو ستاری
بده ساقی می احمر به یاد گیسوی اکبر که باشد شبه پیغمبر برآن رخسار گلناری
بده ساقی می از بیداد به یاد قاسم داماد کنم عیشش عزا بنیاد عروس او کند زاری
به جنت رو نما ای حر به حوری خونما ای حر گره ابرو نما ای حر خدایت می کند یاری
الا ای حر خطا کردی به نفس خود جفا کردی عجب کاری بنا کردی که محکومی نه سالاری
شود فردا صف محشر برندت نزد پیغمبر چه گوئی در جواب آخر که محکومی نه سالاری
بده ساقی که من هستم که دست از جان و دل شستم رسد دست حسین دستم فدایش جان کنم آری
--------------------------------
نمی نوشم دگر باده نمی نوشم دگر ساغر بکن تعجیل ای مهتر بیاور اسب شبدیزم
که من دارم هوای قتل شهزاده علی اکبر بزن طبال خوش منظر
--------------------------------
بگیرم گرز البرزم که در نیرو فریبرزم بکوبم بر سر دشمن شود مانند خاکستر
بزن طبال خوش منظر
--------------------------------
اگر باشد برم برش نمایم من یکی غرش بگیرم تخت کیخسرو ستانم تاج از قیصر
بزن طبال خوش منظر
--------------------------------
غلامان جنگی و زنگی همه شما جمع گردید بی واهمه
سواران بتازید به دنبال من که دیوانه وار است افعال من
خدایا تو دانی که گفتم جلی مرا کن فدای حسین علی
--------------------------------
ندای حوری
به گوشم سروش نگار آمده خزان دلم را بهار آمده
به تاثیر صبح از طبق های نور بگوشم رسد هر زمان لفظ حور
--------------------------------
نمی دانم چه حکمت باشد این دم ای حی داور کمر بستم پی قتل حسین فرزند پیغمبر
به هر سو بنگرم سنگ و کلوخ و جمله اشیاء بشارت بر بهشتم می هند حمکت چه باشد آه
روم به جنگ حسین مژده بهشتم چیست خدا نکرده مگر او امام بر حق نیست
اگر امام بحق است از چه هر طرفین دهند مژده جنت مرا به جنگ حسین
خدایا تو دانی که گفتم جلی مرا کن فدای حسین علی
--------------------------------
یارب گواه باش که از دل نمی روم راضی به قتل سبط پیمبر نمی شوم
الا ای سمند مبارک قدم به اوج تر پا رسانی سرم
کنم اطلس اندام ماوای تو ز نقره زنم نعل بر پای تو
بجای جُوات نقل تر دادمت گهی قند و گاهی شکر دادمت
چو عباس اگر خشمگین شد به ما سمندا در آن دم زمیدان درآ
خدایا تو دانی که گفتم جلی مرا کن فدای حسین علی
--------------------------------
مرحله دوم
ز دور خیمه و خرگاه آیدم به نظر زسمت دیگر آن خیمه فوجی از لشکر
ستاده اند تمامی چه پرتو خورشید که نور هر یک از ایشان رود به عرش مجید
جوان سرو قدی کو علم گرفته به دست که از صلابت او تیر غم به سینه نشست
از آن گذشته شهی تاج دار می بینم چو آفتاب به نصف النهار می بینم
گمان حسین علی نور دیده زهراست زنور اوست منور تمام ارض و سماست
من و جدال حسین هرگز ای خدا نکند بجز فدا شدنم جرأتم وفا نکند
شما عساکر من اسب کینه در تازید علم به جلوه درآرید و طبل بنوازید
--------------------------------
ای جوان هستیم ما مامور از ابن زیاد ساخته ما را روانه از پی جنگ و جهاد
این سپه از کیست آید در نظر از هر طرف همچه مژگان غزالان حرم بستند صف
اندک آید در نظر اما بسی باشد عیان نور از آن خرگاه می گردد بلند تا آسمان
--------------------------------
تو کیستی که سر ره به من گرفتی تنگ بگو نسب ز کی داری ایا فلک اورنگ
عجب به چهره شباهت به مرتضی داری چه نسبتی تو به آن شاه لافتی داری
به من بگو تو ز نسل کدام با نسبی گل ریاض کدامین قبیله عربی
--------------------------------
سردار بر سپاه ضلالت شیّم منم سردار و سربلند به خیل حَشَم منم
رستم دلی که پهلوی سهراب خصم را از ضرب خنجری که شکافد به هم منم
نام اَر سوال می کنی و وَز نسب مرا حر ریاحی آن یل کیوان خدم منم
--------------------------------
منم حر نام آور کینه خواه منم ای جوان مهتر این سپاه
منم صاحب گرز و تیغ و سنان منم صاحب اسم و رسم جهان
پلنگان بدرّم سر کوهسار نهنگان خورم در لب جویبار
منم حر که نامم مُسلّم بود ز من حلقه در گوش عالم بود
عرب تا عجم جملگی سر به سر بود شهره نامم به هر رهگذر
زگیتی نزاده چو من مادری نیامد به دوران مرا همسری
--------------------------------
مگو با من ای مرد از پر دلی نزاده چو من در زمانه یلی
عرب تا عجم ای یل پهلوان مرا می شناسند خیل یلان
ولی سینه ام بهر این تنگ شد زنام پدر بهر من ننگ شد
چه شد نام بابم به دوران یزید شد همنام برآن یزید پلید
تو رزم دلیران کجا دیده ای صدای سم اسب نشنیده ای
زگرد سم اسب زرین رکاب شود تیره رخشان رخ آفتاب
--------------------------------
من حر دلیر نامدارم از نسل ریاح یادگارم امروز کسی ز قاف تا قاف همتا و دلاوری ندارم
رستم که تهمتن زمان است در رزم بود رکابدارم گر دست زنم به قبضه تیغ چون رعد به موسم بهارم
پا گر بنهم به پشت اشقر سهراب یل است نی سوارم با گرز گران به روز هیجا گرد از دل سنگ خار آرم
با نیزه به روز کینه ورزی گوهر ز دل جُول بر آرم از بیرق پرچم زند سر برکاوه سزاست افتخارم
یارب توببخش از تفضل رضوانی زار بی قرارم
--------------------------------
بدان ای جوان این سخن را یقین به حکم عبید زیاد لعیل
زکوفه به فرمان پور زیاد بیرون آمدم با سپاه زیاد
بگیرم سر راه را بر حسین در اندازم اندر جهان شور و شین
به خون تر کنم کاکل اکبرش که سوزد دل مهربان مادرش
عیال حسین را من رو سیاه اسیری برم من به هر شهرها
چو زینب به خواری اسیر آورم همه کودکان دستگیر آورم
کنم بند در بازوی عابدین دل شاه دین را نمایم غمین
نگویم چنین یا چنان می کنم سیه جامه خیرالنسا می کنم
همین به که بیعت کند با یزید وگرنه حسین را نمایم شهید
--------------------------------
فدایت ایا شاه مالک رقاب بیا تا که بوسه زنم بر رکاب
ایا نهنگ بلا پور مرتضی عباس سخن به طول رساندیم ایا سلاله ناس
ولی برو تو به نزد امام کل عباد بکن تو مخبرش از کرده عبید زیاد
بگو که حر ریاحی است بر سپه سردار رسیده است ز ابن زیاد بد کردار
--------------------------------
فغان که شیشه عمرم به سنگ آمده است به پیش شاه گدایی به جنگ آمده است
کجاست جای وسیعی که غم در او گنجد دلم ز حادثه دون به تنگ آمده است
السلام ای پرده دار آیه قل انّما السلام ای مفتی شرع جناب مصطفی
ای به قندیل قلوب المومنین مشکات حق وی کتاب آفرینش را تویی پنجم ورق
یابن خیرالمرسلین سردار این لشکر منم از شجاعان عرب سردار این عسکر منم
حر مرا بنهاده مادر نام از نسل یزید چون دلیر و پهلوان در دهر چشم کس ندید
--------------------------------
بریده باد زبانم به جنگ آمده ام ولی ز زندگی خود به تنگ آمده ام
نموده امر عبیدالله زیاد مرا که چون رِسم به تو ای ناز پرور زهرا
فرود آورمت در حوالی بی آب که تاحریم تو از تشنگی شوند بی تاب
--------------------------------
نه در فرنگ گذارم روی ایا سرور نه سوی روضه پرنور پاک پیغمبر
بیا زمن بشنو با یزید بیعت کن به خویش رحمی و بر اهل بیت عترت کن
--------------------------------
سه روز هست نخوردند لشکرم آبی همه ز سوز عطش می کنند بی تابی
--------------------------------
مرحمت بین که در این وادی پر خوف و محن می دهند آب حسین بن علی بر دشمن
آنکه شمشیر کشیده به رخش آبش داد آنکه گرید ز غمش کی رود او را از یاد
من خورم آب و شود زاده زهرا تشنه کاش هر لحظه همی خاک مصیبت به سرم
--------------------------------
از اینکه سبط رسولی و مقتدای انامی وز اینکه بر همه مخلوق جن و انس امامی
تو پیش باش برای نماز ای سرور شوند مقتدی مقتدای عصر دو لشکر
--------------------------------
نمایم اقتدا اللهُ اکبر نماز این دم ادا الله اکبر به شاه کربلا الله اکبر
--------------------------------
خدا سیاه کند رویت ای ستم کردار خدا و روی محمد ز روی تو بیزار
چرا سلام نکردی به زاده زهرا که هم سلامتی آخر است هم دنیا
سلام از چه نکردی به حضرت عباس سلام از چه نکردی به نور اشرف ناس
--------------------------------
هزار لعنت حق بر یزید شوم سرشت هزار لعنت حق بر کسی که نامه نوشت
--------------------------------
این نامه بگیر کن نگاهی بر قتل تو می دهد گواهی
هر فکری تو راست ای شه دین می کن تو ز روی رسم زائین
--------------------------------
می کنم من عمل از آنچه که مامور شدم نتوانم جز از آن کرده که مجبور شدم
آنچه مامور برآنم جز از آن نتوان کرد این بود قصه من اَر چه ادب دور شدم
--------------------------------
نه سوی روم گذارم روی تو ای سرور نه سوی روضه پر نور پاک پیغمبر
من نبگذارم که از راه دیگر بیرون روی رأی بسپار هر طرف خواهی که در آنجا روی
یاورانم تیغ ها صیقل دهید این زمان وقت هجوم ما رسید
شما ای گروه بیرون از شماره به غرش در آرید کوس و نقاره
--------------------------------
نوازید طبل و نی و کرّونا را که از چشم اَنجم بریزد ستاره
--------------------------------
تو گفتی که دارم من عباس نامی چه شد زور و بازوی حیدر نشانه
--------------------------------
بجز رفتن کوفه یا اینکه بیعت نداری حسین جان دگر راه چاره
--------------------------------
اگر که دیگری ای افتخار اهل زمن ادا نمود چنین وضع نام مادر من
منم جواب به او ناثواب می گفتم درّ مکالمه را با عتاب می سفتم
ولی به حق تو و مادر تو خیرالنسا نمی توان سخنی گفت ای امام هدی
--------------------------------
لشکریان به کناره روید سر تا سر برای خاطر فرزند ساقی کوثر
--------------------------------
یابن خیرالمرسلین از امر تو حیران شدم پای تا سر واله و مبهوت و سر گردان شدم
ببریده باد دست من ای خسرو سپهر تیغ اَر کشم به روی تو رنگم پَرد ز چهر
نگذشته بودم این سفر ای مالک جهان از هیچ سنگی و کلوخی مگر از آن
بشنیده ام بشارت دارالسرور را هم مژده ریاض و ملاقات حور را
باخویش گفت ای حر نادان بود عجب تو می روی به جنگ حسین شاه تشنه لب
اکنون صلاح کار همین است با شما آئیم و طی کنیم چو قدری ز راه را
وقت فرود دور از این قوم بی حیا از این بهانه اهل حریمند با شما
خیمه کشید و شب چو در آیند یاوران چون شب شود شبانه ببندید محملان
وانگه به هر دیار که خواهید رو کنید شب تیره است در ره هامان قدم نهید
--------------------------------
چه خوش است صوت قرآن زتو دلربا شنیدم به رخت نظاره کردم سخن خدا شنیدم
--------------------------------
حر ریاحی نشین بر زمین کن گریه بر خود ایا دل غمین
حر ریاحی بترس از خدا خوفی نما تو ز روز جزا
--------------------------------
گیرم شدی پادشاه جهان بر سر زدی تاج افلاکیان
زنده نمانی به دار جهان خوفی نما تو ز روز جزا
--------------------------------
ای حر تو باشی یقین رو سیاه بر بستن راه بر روی شاه
هستی به درگاه او عذر خواه خوفی نما تو ز روز جزا
--------------------------------
نِشین در گوشه ای حر دلاور به خود کن مشورت با دیده تر
تصور کن حسین را سر بریدی تنش را در میان خون کشیدی
جواب حضرت زهرا چه گویی به نزد فاطمه شرمنده رویی
بترس ای بی حیا از آه زینب مکن روز یتیمان حسین شب
چه کاری بود من با خویش کردم الهی زین سفر من برنگردم
--------------------------------
بارالها چه به سر قوم ستمگر دارند این چه شوری است که این فرقه کافر دارند
همچه معلوم شد این شورش و غوغا از کیست سر قتل خلف ساقی کوثر دارند
وای بر حال من این شور ونوا یعنی چه گشته ام رانده در گاه خدا یعنی چه
هیچ عاقل نکند آنچه به خود من کردم دوستی من و اولاد زنا یعنی چه
کاش در دهر نمیزاد مرا مادر من مادرم کاش نشیند به عزا یعنی چه
--------------------------------
غم دل با که بگویم که ندارم غمخوار من از این درد دل خویش بنالم چو هزار
کو طبیبی که بگویم غم دل را به علاج قلب ریشم به دوا گشت به دردم محتاج
دست بردار ز خویشم بگذار ای مصعب که ز فعل بد خود جان من آمد بر لب
آه و فریاد که آتش به نهادم افتاد کوئیا مثل من این چرخ ندارد از یاد
--------------------------------
مصعب کنی چگونه علاج دل کباب کردم بسی عناد به فرزند بوتراب
باعث شدم که زاده زهرا دچار شد زین سان ذلیل فرقه بی اعتبار شد
ای خاک بر سرم که ببستم ره حسین گشتم پلید هر دو جهان خار نشعتین
جنت ز دست دادم و دوزخ خریده ام آل زنا ز آل علی بر گزیده ام
برگو کنم چه چاره از این درد بی دوا فکری نما چه چاره کنم روی در کجا
--------------------------------
مصعب عجب خیال درستی نموده ای صد مرحبا که عقده ز کارم گشوده ای
آرم چگونه رو به سوی شاه کم سپاه بر روی انورش به چه رو من کنم نگاه
اکنون برو بیار برم نور دیده ام آرام دل علی خلف برگزیده ام
دیگر غلام من که به من هست مهربان حاضر نما که هست مرا مطلبی ازآن
شاید که مطلبم ز شماها روا شود از همت شما همه دردم دوا شود
--------------------------------
یکدم ز راه مهر نشینید در برم کن گوش ده جواب سخن ای برادرم
از این عمل که سر زده از من به روزگار باید که من ز جان و سر خویش بگذرم
گر جان فدا نسازم و تن نسپرم به خاک خصمی شود به روز قیامت پیمبرم
باشد اراده ات زپی یاریم چقدر ای نامور برادر با جان برابرم
--------------------------------
به به جزای خیر بیابی برادرا کردی توشاد زین سخنانت دل مرا
علی ای روح روان بابا علی ای آرام جان بابا
آرزو بود نمایم شادت کنم ای روح روان دامادت
با پدر در چه مقالی زین سان هرچه باشد به دلت کن اظهار
--------------------------------
آفرین باد به مردانه گیت ای فرزند کردی از خویش مرا نور دو چشمان خرسند
ایا غلام سعادت شعار نیکو کار مراست با تو سخن های چند گوش بدار
تو را محبت بسیار کرده ام به جهان مرا گمان که به تو بیش از این کنم احسان
ولی مجال نمانده است نیست منظورم شهادت آمده از من بدار معذورم
کنون ز بندگی خویش کردم آزادت مباد اینکه رود حق نعمت از یادت
مباد اینکه بمانی میان آن لشکر که هر که یاریشان کرد هست اهل سقر
--------------------------------
داری امیدی که نگویند بعد از این یک غلامی شد فدای شاه دین
ایا برادر و فرزند ای غلام دلیر سوار بر فرس خود شوید همچون شیر
به ظاهر اینکه رویم اسب خویش آب دهیم به باطن آنکه بر شاه کم سپاه رویم
--------------------------------
ای مهاجر مادرت بنشیندت اندر عزا نسبت جُبنَم دهی ای بی خرد برگو چرا
حر و ترسیدن زبانت لال باد ای بی ادب نیست در جرأت دلیری مثل من اندر عرب
حالیا اول کسی آید به میدان آن منم از دم شمشیر سرهای دلیران برکنم
یک جهان لشکر چه کاهی آیدم اندر نظر لیک بینم خویش را مابین جنات و سقر
وای برمن ز خجالت چه کنم ای یاران به چه رو من بروم نزد شه مظلومان
چکمه از پام در آرید پر از ریگ کنید مشتی از توبه به فرقم ز مذلت بزنید
حسین غریب است کسی ندارد نشسته تنها سرشک بارد
--------------------------------
چرا نگریم چرا ننالم شکسته سنگ زمانه بالم
--------------------------------
ببند دو دست مرا برادر که رو سیاهم به حق داور
--------------------------------
ببند دو چشم مرا علی جان که روسیاهم به حق قرآن
--------------------------------
کفن نمائید همه به گردن قرآن بیارید به آه و شیون
--------------------------------
قرآن بیارید به شور و شینم شاید به قرآن بخشد حسینم
--------------------------------
کشان کشانم کشید بر زمین برید و نزد امام مبین
--------------------------------
من رو سیاهم آقا التوبه
--------------------------------
غرق گناهم آقا التوبه
--------------------------------
حسین جان غرق عصیانم حسین جان
زکردارم پشیمانم حسین جان
پشیمانم پشیمانم حسین جان
--------------------------------
شه کرب وبلا التوبه التوبه قتیل اشقیا التوبه التوبه
شه بی اقربا التوبه التوبه پشیمانم پشیمانم حسین جان
--------------------------------
شها لطفی که من از پا فتادم ز خجلت چکمه در گردن نهادم
منم آن حر غلام خانزادم پشیمانم پشیمانم حسین جان
--------------------------------
منم آن حر که ره را بر تو بستم دل زار تو را ای شاه شکستم
ز خجلت هر دو چشمانم ببستم پشیمانم پشیمانم حسین جان
--------------------------------
ای شه خوبان شاه انس و جان حرمت قرآن آقا توبه کردم من مولا توبه کردم من
--------------------------------
حضرت عباس میر خوش انفاس بهترین ناس آقا توبه کردم من
--------------------------------
حضرت اکبر شبه پیغمبر جرم من بگذر آقا توبه کردم من
--------------------------------
شه سریر اقتدار ولی امر کردگار سرم زخاک غم برآر پذیر توبه مرا
--------------------------------
امیر مکه و منا غریب دشت کربلا بجز درت روم کجا پذیر توبه مرا
--------------------------------
تو باب حاجت و مراد تو شافع صف مُعاد نما دل مرا تو شاد پذیر توبه مرا
--------------------------------
اگر چه من مقصرم ره تو را ببسته ام زخویش دست شسته ام پذیر توبه مرا
--------------------------------
به جان اکبرت قسم به خون اصغرت قسم به جد اطهرت قسم به روح مادرت قسم
پذیر توبه مرا
--------------------------------
وای خجلت من شد دل من پر وسواس آید اندر بر من میر شجاعان عباس
ای زبان لال شوی با او سماجت کردی ای بدن قطع ز شمشیر و ز خنجر گردی
الاَمان حضرت عباس غلط کردم من الأمان میر خوش انفاس نفهمیدم من
--------------------------------
آقا یا حسین مولا یا حسین
سپهر مرحمت سر زد اگر از بنده تقصیری از آن تقصیر می دانم شها البته دلگیری
شفاعت اگر نظر داری شفیع آورده ام قرآن تلافی گر نظر داری ببین بر دست شمشیری
--------------------------------
همین سه تن که به همراهی من آمده اند یکی مراست برادر دگر مرا فرزند
یکی غلام من است ای امام روز جزا رسیده ایم به یاریت اندر این مأوا
--------------------------------
کسی که اَولت آزرده کرد من بودم کسی که حالتت افسرده کرد من بودم
کسی شهید شود زودتر ز یارانت بده اجازه حسین جان شوم به قربانت
--------------------------------
بیا مصعب برادر وقت یاری است که امروز بهر جانان جان نثاری است
برو تو اذن گیر از شاه خوبان به قربانت شوم ای جان جانان
--------------------------------
باغلام
برو تو اذن گیر از شاه خوبان به قربان گردم از دل و جان
--------------------------------
پسر بیا که گذارم کفن به پیکر تو هزار حیف نباشد برِ تو مادر تو
برو تو اذن گیر از شاه خوبان به قربان تو گردم از دل و جان
--------------------------------
فرزند حر چه شیر به میدان نهاده رو با اینکه بوی شیر دهد از دهان او
بابا فدای قوت و بازوت یا علی کن حمله خَم میار به ابروت یا علی
--------------------------------
از سر کوی شهادت خبری می آید ناله سوخته با اثری می آید
برگو فتادی کجا آه پسر جان علی زود بر آور صدا آه پسر جان علی
--------------------------------
تو ای سپهر کینه ور ز مرگ نوجوان پسر شکسته شد مرا کمر امان ز روزگار من
--------------------------------
من از پسر گذشته ام به ماتمش نشسته ام ز خویش دست شسته ام امان ز روزگار من
--------------------------------
خر بَرید یاوران که ای شه فلک مکان حر آمده با نوجوان امان ز روزگار من
--------------------------------
یا حسین ای نور چشمان رسول بره قربانی ام بنما قبول
یاحسین از نوکرت راضی شدی راضی ام از کرده ها ما فی شدی
--------------------------------
پس ای جناب بفرما بحق ذات رسول بگو که توبه من می شود به حشر قبول
--------------------------------
مرا مرخصِ میدان کار زار نما خزانِ نخل امید مرا بهار نما
--------------------------------
ای غلام آر برم اسب سبک خیز شرر ریز که هنگام ستیز است
بِنه زین مرصّع به کمر کاش که اژدر صفت از غار بیرون آر
تو خویشدار عنان را
--------------------------------
اسب ای اسب به پشت تو نشینم بِبَرت جای گزینم نبود در خور ما
تاکه سرم از تن من دور نگردد نشوم از سر زین تورها تاکه فدا بهر امامم
نمایم سر و جان را
--------------------------------
اسب ای اسب میان صف اعدا شده تنها پسر شیر خدا زاده زهرا
حسین بن علی آنکه خدا بهر وجودش زازل کرده بنا کرسی و لوح و قلم و عرش و زمین و زمان را
--------------------------------
اسب ای اسب بکن همت نگر همت که ز شمشیر رمق گیر به پشت سُمَت اینقدر
بریزم سرودست و سپر و نیز و شمشیر یلان را
--------------------------------
به ابن سعد بگویید سرور لشکر طلب نموده تورا حر سرور لشکر
--------------------------------
به عُون شاه مظلومان نهادم پای بر اَشقر
هزاران آفرینت ای همافر رخش خوش منظر زگرد نعل تو تیره رخ شمس و رخ دختر
نما پرواز بگشا همچه عنقا بال شاهین پر که تا چون سیل لشکر را به هر سویی گریزانم
--------------------------------
ایا بن سعد دون پرور لعین مرتد کافر بیا از این عمل بگذر منم آن حر نام آور
که از اخلاص خدمت یَنبع انعام شاهانم به راه إهدنا گویی بسی مفقود می بودم
ندانسته به ظلمت راه کفرو جهل پیمودم به ظاهر در پی آن شاهد مقصود معبودم
تفحص هر چه کردم هیچ معلومی نمی بودم که مَحو طلعت روی حسین شد تن و جانم
--------------------------------
که آهن بودم از عشق حسینی ذوب گردیدم چنان چون گوهر احمر بسی مطلوب گردیدم
زمِرآت دل آن گرد و غبار زنگ بزدودم بسی صیقل نمودم تا بَرش محبوب گردیدم
که از یُمن ولای سبط پیغمبر شدی تکمیل ایمانم
--------------------------------
سنان و شمر ملعون را بگو ای سعد بد اختر همآورد دلیران شد به میدان حر نام آور
بیایند و بیاموزند فنون جنگ را بهتر ویا خود شو مبارز بامن ای مردود دون پرور
که چون طومار وارت از ید قدرت بپیچانم
--------------------------------
بسنجم وزن کوپال و بکوبم بر سر دشمن شود چون خاک مَضروب اَر بود کوه و بُوَد آهن
فِتد از صدر زین با جسم بی رأس و سر بی تن که از بین شما خیزد ندای احسن و احسن
که تا اذعان کنید ای قوم من میر شجاعانم مثال غرش طوفان یَم مردم نهیب آرم
هزاران گُرد نامی را به گَرد راه بسپارم به فرق نامی گردان چو تیغ تیز بگذارم
که من پرورده از دست بزرگان و دلیرانم فَوَیلُ آتش دوزخ شما را منزل و ماوا
ندارید شرم از روی نبی ای قوم بی پروا یکایک رو به جنگ من کنید ای قوم کین یکجا
بمانند جهاد سنگ سازم خشکتان یکجا که من پرورده از دست دلیران و بزرگانم
که از اخلاص خدمت می توانم در صف محشر نوید آرم فغانی را به سوی سبط پیغمبر
خدایا حق پیغمبر ز جرم شیعیان بگذر بعد تعجیل جامی از شهادت من بنوشانم
--------------------------------
منتم حر فرزانه نامدار سرافراز و شیر اوژن کارزار
هژ بر افکن و گُرد و گُرد دلیر بِلارَک زن و صف شکن نر شیر
به بازوی کوپال و تیغ و کمند سر نامداران در آرم به بند
اگر چند بودم بسی رو سیاه ز سد کردن راه بر سوی شاه
پشیمان چو گشتم ز کردار زشت تن دوزخی گشته عین بهشت
بودم آهن از حب او زر شدم نه زر بلکه یاقوت احمر شدم
نه یاقوت برگشته ام عین نور که تا ابد زمن انجم ماه و خور
شما مردم شام و کوفه دیار ندارید غیرت ندارید آر
ندارید شرم و ندارید دین ندارید مهر و وفا و یقین
حسینی که زهرا بر او مادر است حسینی که نوباوة حیدر است
حسینی که ماجد به موجود اوست حسینی سر دفتر بود اوست
به مهمانی اورا به خود خواستید چرا تخم کینه همی کاشتید
به مهمان کسی می کند کاروزار جوانان مهمان کند تارومار
به مهمان کسی می کند منع آب که اطفال مهمان شوند دل کباب
به مهمان کسی تیغ و خنجر کشد جوانان به مهمان خود در کشد
جوانی چه عباسِ نام آورش کسی غرق خون می کند پیکرش
یکی حمله آرم سبان نهنگ یکی نعره چون شیر و ببر و پلنگ
سر نامداران به گرز گران بریزم به میدان کران تا کران
نه بن سعد ماند نه شمر و سنان نه خولی نه ارزق نه نام آوران
به رضوانی از مهر بخشم گناه کنم غرق او را به نور اسد
اگر خسته جانی بگو یا علی
--------------------------------
آقا جان حسین اندر کجایی از نوکر خود چرا جدایی
--------------------------------
در اینجا فتادم حسین جان بیا ز خنجر شهیدم حسین جان بیا
--------------------------------
عهد کن عهد به من ای شه فرخنده سرشت نروی بی من دل خسته سوی باغ بهشت
امام حسین در مجلس حر
بزرگوار خداوندگار مافیها تو واقعی ز من و حال من در این صحرا
چه کینه هاست یزید پلید را باما گرفته اند سپه کوه و دشت و هامان را
منم که یاور و انصار من شهید شوند به دشت کرب و بلا مال من رود یَغما
فدای جان تو عباس ای ضیای بصر جوان یکّه سواری رسد به مد نظر
گمان من که وی از کوفیان خبر دارد خبر زحالت مسلم به چشم تر دارد
برو ببین ز کجا می رسد در این محضر که هر کسی هست به زودی در برم آور
---------------------------
علیک ای هدهد شهر مصیبت
---------------------------
بگو داری خبر از مسلم زار
---------------------------
بگو دارند کوفی حرمتش را
---------------------------
بگو از هانی ار داری کتابت
---------------------------
بیا خلوت بگو راز نهانی
---------------------------
عرب پشتم شکستی زین خبر آه
---------------------------
بگو غم بهر او چون خورده مسلم
---------------------------
چه کردند کوفیان شوم اشرار
---------------------------
بگو کردند جسمش پاره پاره
---------------------------
چه کردند آنکه بر مطلب رسیدند
---------------------------
بگو طفلان او اندر کجایند
---------------------------
نشانی داری از مسلم بیان کن تسلی خاطر این خسته جان کن
ای وای که مسلم وفادار کشته شدی از گروه اشرار
ای طفل صغیر زار مسلم وی کودک دل فگار مسلم
---------------------------
رضیه بعد از این بابا نداری یتیمی منزل و ماوا نداری
رضیه خاک عالم را به سر کن نشین تو گریه از بهر پدر کن
مکن گریه فدایت در بر من توئی جای سکینه دختر من
---------------------------
روم در این دم آخر کنون بسوی نجف پی زیارت بابم امیر میر عرب
اگر ناتوانی بگو یاعلی
---------------------------
لبیک فدات جان خواهر قربان صدات جان خواهر
پی زیارت بابم برفتم ای خواهر که شکوه ها بنمایم ز قوم بد اختر
---------------------------
خطاب من به تو ای ساربان نیک لقا چرا که بانگ به تکبیر کرده ای تو ادا
نبود وقت نماز و نبود گاه اذان چرا که بانگ به تکبیر رانده ای به زبان
---------------------------
یقین بدان تو ایا ساربان فلک شعار بدان که نیزه اعداء بود نه از اشجار
بدان که گوش فرس هست نیزه اعداء امام را به همه کارها بود آگاه
همین دم است که لشکر ز کوفه می آیند نهال عمر شماها شکوفه می آرند
---------------------------
شوم فدای تو عباس ای برادر جان ببین چقدر سوار و پیاده گشته عیان
اگر چه هست عیان خیر و شر به من یکسر ولی ببین زکجا می رسد این لشکر
---------------------------
فدای جان تو عباس ای برادر جان الهی جان حسینت شود تو را قربان
برو به نزد همان حر سرور لشکر بگو تو را طلبیده است سبط پیغمبر
---------------------------
علیک من بتو ای حر سرور لشگر امیر و میر و سپهدار این همه عسگر
بگو برای چه کار آمدی در این صحرا برای جنگ یا از برای یاری ما
اگر به یاری ما آمدی جزاک الله وگر به جنگ تو میدانی و رسول الله
---------------------------
برای کشته شدن آمدم به کربلا سر من است در این راه ای جوان به خدا
ولی برای اسیری اهل عترت خویش دلم برای همین است در غم و تشویش
اگر ز آمدن ما کسی شده دلتنگ دهید راه که تا رد کنم به سوی فرنگ
---------------------------
سپهبد سپه کفر این چه گستاخی است بدین طریق تکلم بدان به حد تو نیست
من و متابعت فاسقی چگونه رواست که من ز نسل محمد یزید نسل زناست
ولی بگو چرا حر اندر این صحرا ز لشگر تو شد آثار تشنگی پیدا
---------------------------
مَوالیان به سپاه رسیده آب دهید به این گروه شما از ره ثواب دهید
دیگر دهید به اسبانشان تمامی آب که از شرار عطش جملگی شدند بی تاب
---------------------------
بیا تو حر زمن این جام آب را بستان بنوش آب ز دست حسین در این سامان
---------------------------
رسیده وقت نماز ای جماعت لشگر کنید روی به درگاه خالق اکبر
تو حر و لشگر خود کن نماز ای مسعود منم نماز گذارم به قادر معبود
---------------------------
اذان بگو تو مؤذن که تا نماز کنیم رخ نیاز به درگاه چاره ساز کنیم
---------------------------
کنم حمد خدا الله اکبر نماز این دم ادا الله اکبر
---------------------------
بگو تو حر چه بود نامه ای که می خوانی کنون به فکری و از بهر چیست حیرانی
---------------------------
هزار لعنت حق این زمانه بر کاتب نوشته ابن زیاد لعین بود نایب
نوشته آب بروی حسین وآل ببند نوشته است دل اهل بیت او بشکن
بی سبب کینه عبیداله چه کنم لا اله الا الله
ای حر امروز اندر این صحرا چیست تکلیف تو بگو با ما
---------------------------
بحق حق که تو را من متابعت نکنم از این رهی که تو پوئی مشایعت نکنم
دهید راه روَم سمت روم ای لشگر و یا به روضه جدم جناب پیغمبر
---------------------------
فدای جان تو عباس ای برادر جان تمام اهل حرم را سوار می گردان
---------------------------
خدایا حسین یار و یاور ندارد پناهی بجز حی داور ندارد
---------------------------
بکن شرمی ای حر ز روی پیغمبر دل اهل بیت حسین گشته پاره
---------------------------
علی اکبر ای نوجوان رشیدم تو پاس حرم دار از هر کناره
---------------------------
ای حر شجاع شیر افکن بردار تو دست از سر من کز داغ تو روزگار بیند مادر به عزای تو نشیند
---------------------------
چگونه تیغ کشی رویم ای حر از بیداد جواب جد کبارم چگونه خواهی داد
---------------------------
تو خود مرا پسر فاطمه خطاب کنی چرا به من تو چنین ظلم بی حساب کنی
هنوز تازه رسیده ز راه مهمانم در این دیار غریبم کنید احسانم
---------------------------
خدا راضی شود از تو ایا حرّا وفا کردی دل آل علی را اندر این صحرا رضا کردی
دمی کناره کن از من تو حر نیک لقا یقین که وعده دیدار ماست کرب و بلا
---------------------------
فدای جان تو عباس ای برادر جان تمام اهل حرم را سوار می گردان
---------------------------
چه واقع است در این سرزمین ایا غفار که اسب و اشتر ما مانده اند از رفتار
چرا که مرکب من گام بر نمی دارد مگر اسیری اطفال من نظر دارد
فدای جان تو عباس ای برادر جان بیار اسب دیگر جان من تو را قربان
فدای جان تو ای ساربان نیک لقا به من بگو که چه هست نام این زمین بلا
---------------------------
فدای جان تو ای ساربان نیک لقا بگو که نام دگر دارد این زمین بلا
---------------------------
ای زمین کربلا شاهت رسید فخر کن بر آسمان ماهت رسید
ای زمین کربلا هوشیار باش امشبی را بر حسین غمخوار باش
حالیا برگو به من مدفن کجاست حجلگاه قاسم من در کجاست
در کجا بر قلب من آذر زنند تیر بر حلق علی اصغر زنند
مشت خاکی را بده ای ساربان بر حسین سر کردة آزادگان
مشت خاکی را بده تا بو کنم عاقبت با خاک باید خو کنم
---------------------------
که آه و آه ز این خاک بوی خون آید که آه و آه که جان از تنم بیرون آید
ایا برادر با جان برابرم عباس فدای جان تو جانم ایا سلاله ناس
به سوی بادیه پا را ز روی مهر گذار زهیر نام بود از عرب به نزدم آر
---------------------------
مر علیکم بر شما ای دوستان
---------------------------
بد نبینید از قضای روزگار
---------------------------
حق شود راضی ز اهل بادیه
---------------------------
من نخواهم بهر من قربان کنند
---------------------------
هست قربانی من همراه من
---------------------------
حضرت عباس میر کارزار
---------------------------
هست قربان اکبر نسرین عذار
---------------------------
شش برادر می شوند قربان من
---------------------------
کوفیان قربانی از طغیان کنند
---------------------------
مراست خواهشی از توبه خواهشم ده گوش چهار فرسخ این سرزمین به من بفروش
بیاید این بخرم بهر جمله زواران که مدفن همگی گردد از ره احسان
---------------------------
بخوان تو صیغه دو جهش تمام گیر ازمن شود حفیظ تو در حشر قادر ذولحن
---------------------------
برو که حضرت پروردگار یادت باد محمد و علی و فاطمه پناهت باد
در منزل زواره رسیدیم یاوران بار بگشائید جمله از شتران
---------------------------
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم
الرحمن علم القرآن
---------------------------
فدای جان تو من این زمان ایا عباس نظاره کن به سوی لشگر ای سلاله ناس
به ذلت آمده حر در برم به استعجال به میهمان عزیزم کنید استقبال
---------------------------
خطاب من به تو ای حر نامدار دلیر تو میهمان منی عفو کردمت تقصیر
ولی بگو که کیانند این سه غم پرور که آمدید به یاری من در این محضر
---------------------------
خوشا بحال شما دوستان پیغمبر که آمدید به یاری من در این محضر
تازه مهمان منی ای حر فرخنده لقا سیر روی تو ندیدم بنشین در بر ما
---------------------------
شوق جان باختنت گر چه فتادست به سر کن نگاهی به دو انگشتم و جایت بنگر
---------------------------
برو که حضرت پروردگار یارت باد محمد و علی و فاطمه پناهت باد
---------------------------
بیا غلام ببوسم رُخت که دلتنگی کنون که جان به کف آماده عازم جنگی
---------------------------
گل ریاض حر ای نو جوان نیک سّر عزیز در برم هستی چه اکبر و اصغر
---------------------------
قبول است درگاه حق این جوان که شد کشتة دست گروه خَسان
---------------------------
مرخصی که روی جنگ لشگر کافر برو که باد خدای جهان تو را یاور
---------------------------
تو حر باوفا لبیک لبیک حسین را جان فدا لبیک لبیک
برآور تو صدا لبیک لبیک
---------------------------
دور گردید ای سپاه بی حیا دور گردید ظالمان بی حیا
عصامه ببندم به زخم سرت هزار آفرین بر تو و مادرت
---------------------------
عهد کردم به تو من ای حر فرخنده سرشت نروم بی تو بدان من ز وَفا باغ بهشت
پسر حر در مجلس حر
پدرم را به سر این شور و نوا یعنی چه غرق در موج به گرداب بلا یعنی چه
ای عمو لحظه ای از خیمه بیرون آ و ببین گشته بابم ز اَلم نوحه سرا یعنی چه
جرأتم نیست بپرسم سبب گریه او ازجگر ناله کشد مثل دَرا یعنی چه
---------------------------------
ای پدر مرغ دلم شور و نوایی دارد سر سُودا زده ام حال صفایی دارد
جان چه باشد که نثار قدم دوست کنم این متاعی است که هر بی سرو پایی دارد
آنچنان بر سر کوی تو فشانم جان را که بدانی پسرت را چه هوایی دارد
---------------------------------
موقع شهادت نزد امام
شوم فدای تو ای پادشاه عالمیان غلام زاده خود را به مدّعا برسان
---------------------------------
بعد امام رو به ابن سعد
به ابن سعد بگویید سرور لشکر طلب نموده تو را پور حرِ نام آور
---------------------------------
ای کوفی بی حیای بی شرم از روی نبی نکرده آزَرم
من زاده حر نامدارم من بچة شیر کارزارم
گر تیغ کشم من از ره کین ریزم همه تان من از سر زین
گر نیزه کشم گروه صفاک سازم همه تان مساوی خاک
اگر خسته جانی بگو یاعلی
---------------------------------
زود بیا ای پدر شمر نبُرد سرم زود بیا ای پدر من به زیر خنجرم
---------------------------------
زینب در مجلس حر
ای عزیزان زینب محزون نالان می رود در زمین کربلا با جمع یاران می رود
-----------------------------
ساربان برگو چرا بر سینه و سر می زنی گاهی بر ناقه گهی بر چوب مَحمل می زنی
ساربان آقای این طفلان حسین من چه شد ساربان بابای این طفلان حسین من چه شد
-----------------------------
ای قافله سالار شهیدان به کجایی گمگشته برادر شب تیره و تار است
حسین جان به کجایی گمگشته برادر
فریاد از غریبی و بی یاریت حسین وز ناله های دم به دم و زاریت حسین
-----------------------------
شوم فدای برادر بگو کجا بودی که مدتی است ز بیتم چرا جدا بودی
عباس در مجلس حر
ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺣﺮ(ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ)
ﻣﺤﻤﺪ ﻋﺮﺑﯽ ﺭﺍ ﭘﯿﻤﺒﺮﯼ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺑﺮﺁﻥ ﻋﻤﺎﻣﻪ ﯼ ﭘﺮ ﻧﻮﺭ ﺍﺣﻤﺪﯼ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﻫﺮﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻮﺱ ﮐﺮﺏ ﻭ ﺑﻼ ﺑﺴﻢ ﷲ ﻫﺮﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺳﺮ ﻫﻤﺮﺍﻫﯽ ﻣﺎ ﺑﺴﻢ ﷲ
------------------------------------
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﯼ ﻣﻘﺘﺪﺍﯼ ﻋﺎﻟﻤﯿﺎﻥ ﻫﺮﺁﻥ ﭼﻪ ﺍﻣﺮ ﮐﻨﯽ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻢ ﺍﺯ ﺩﻝ ﻭﺟﺎﻥ
ﺍﯾﺎ ﻋﺮﺏ ﺯ ﮐﺠﺎ ﻣﯽ ﺭﺳﯽ ﺩﺭﺍﯾﻦ ﺻﺤﺮﺍ ﺑﯿﺎﻥ ﻧﻤﺎ ﺑﺒﺮﻡ ﺍﺯ ﻃﺮﯾﻖ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻭﻓﺎ
------------------------------------
ﺑﺪﺍﻥ ﻋﺮﺏ ﮐﻪ ﻣﻨﻢ ﻧﻮﺭ ﭼﺸﻢ ﺍﺷﺮﻑ ﻧﺎﺱ ﺑﺮﺍﺩﺭﺷﻪ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ
ﺑﺪﺍﻥ ﻋﺮﺏ ﮐﻪ ﺗﻮﺭﺍ ﺷﺎﻩ ﺩﯾﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻃﻠﺐ ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﯿﺮ ﻋﺮﺏ
------------------------------------
ﺍﻭﻝ ﺑﻪ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﺼﻄﻔﯽ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﺩﻭﻡ ﺑﻪ ﻧﺠﻒ ﺷﯿﺮﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺑﺎﺭﺍﻟﻬﺎ ﮐﻦ ﻧﺼﯿﺐ ﺷﯿﻌﯿﺎﻥ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﻭﻣﺎﻩ ﻫﻢ ﻧﺠﻒ ﻫﻢ ﮐﺮﺑﻼ ﻫﻢ ﻣﺸﻬﺪ ﺷﺎﻩ ﺭﺿﺎ
------------------------------------
ﺍﻟﺮﺣﯿﻞ ﺍﻟﺮﺣﯿﻞ ﺍﯼ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﺑﻨﺪﯾﺪ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮﺷﺘﺮﺍﻥ
ﺍﯾﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﺯﺍﺳﺒﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﺋﯿﺪ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﮑﺎﻥ ﺍﻣﯿﺪ
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﻡ ﺍﯼ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻋﺎﻟﻤﯿﺎﻥ ﻫﺰﺍﺭ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺑﯿﻨﻮﺍ ﺗﻮﺭﺍ ﻗﺮﺑﺎﻥ
------------------------------------
ﺳﭙﺎﻫﯿﺎﻥ ﺯ ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﺩﯾﺎﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯾﺪ ﺳﺒﺐ ﺯ ﭼﯿﺴﺖ ﺭﺥ ﭘﺮ ﻏﺒﺎﺭ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯾﺪ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻮﯼ ﻓﺮﺍﻕ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ﺯﺟﻤﻠﻪ ﺗﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﯼ ﻧﻔﺎﻕ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ
ﺑﯿﺎﻥ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻣﯿﺮ ﻭ ﻣﯿﺮ ﺷﻤﺎ ﺯﭼﯿﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻭ ﺭﻭﯾﺪ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ
------------------------------------
ﺗﻮﮐﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﭼﺎﺭﻡ ﺷﺪﯼ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭ ﺭﺍﻩ ﺍﺟﻞ ﺩﻭﺍﻧﺪﻩ ﺗﻮﺭﺍ ﻧﺰﺩ ﻗﺎﺑﺾ ﺍﻻﺭﻭﺍﺡ
ﺍﯾﻦ ﺳﭙﺎﻫﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﺍﯾﺎ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ﻣﯽ ﺷﻤﺎﺭﯼ ﺗﻮ ﺣﻘﯿﺮﺵ ﺍﯼ ﺩﻟﯿﺮﻧﺎﻣﻮﺭ
ﺍﯾﻦ ﺳﭙﺎﻩ ﭘﺮﺳﻌﺎﺩﺕ ﺍﺯ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﻦ ﻋﻠﯽ ﺳﺖ ﻣﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﻟﺸﮑﺮ ﺣﺴﯿﻦ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻭﺩﻟﺒﻨﺪ ﻧﺒﯽ ﺳﺖ
------------------------------------
ﺳﺮﺩﺍﺭ ﺑﺮﺳﭙﺎﻩ ﺷﻪ ﺍﻧﻤﺎ ﻣﻨﻢ ﻧﺎﺋﺐ ﻣﻨﺎﺏ ﺯﺍﺩﻩ ﯼ ﺧﯿﺮﺍﻟﻨﺴﺎ ﻣﻨﻢ
ﺿﺮﻏﺎﻡ ﺩﯾﻦ ﭘﺎﮎ ﻣﻨﯿﺮ ﻣﺤﻤﺪﯼ اسلام را پناهم و صاحب لوا منم
ﺧﻮﺍﻧﻢ ﺍﮔﺮ ﺣﺴﺐ ﺑﺮ ﻧﺴﺐ ﺍﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ ﻣﺮآﺕ پاک ﺁﯾﻪ ﯼ ﺷﻤﺲ الضحی ﻣﻨﻢ
------------------------------------
شنو با تو گویم در این کار زار ز اصل و نسب ای یل نامدار
منم زاده شیر پروردگار نباشد همآورد من کار زار
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣُﻠﮏِ ﺷﺠﺎﻋﺖ ﻣﻨﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﭘﺸﻢ ﺷﯿﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺟﻮﺷﻨﻢ
ﻣﻨﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺭﻋﺮﺻﮕﺎﻩ ﺟﺪﺍﻝ ﺷﻮﺩ ﺷﯿﺮﻭ ﺩﺭ ﭘﻨﺠﻪ ﺍﻡ ﭼﻮﻥ ﻏﺰﺍﻝ
------------------------------------
ﻣﺒﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﺑﺮﺧﻮﺩ ﺍﯼ ﺳﯿﻢ ﺗﻦ ﻧﺌﯽ ﺁﮔﻪ ﺍﺯ ﺿﺮﺏ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻣﻦ
به قهرار کشم تیغ را با عناب به جولان در آرم من اسب عقاب
چو افتد تزلزل به ارکان عرش قیامت پدیدار گردد به فرش
ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﻨﺼﺒﯽ ﭼﻨﺪ ﺳﺒﻂ ﺭﺳﻮﻝ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻋﻄﺎ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﻗﺒﻮﻝ
ﯾﮑﯽ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺯ ﺭﺍﻩ ﮐﺮﻡ ﭘﯽ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﮐﻒ ﺍﯾﻦ ﻋﻠﻢ
ﻣﺮﺍ ﻓﺨﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﺷﻤﺎﺭ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺁﻥ ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ
تو را نیست قدرت ایا حر بدان که ره سد کنی بر امام زمان
اگر اذن می داشتم از امام گرفتم ز تو این زمان انتقام
----------------------------
ﻣﻨﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻦ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﺯﺣﻤﺰﻩ ﺳﭙﺮ ﻭﺯ ﻋﻠﯽ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ
ﮐﺸﻢ ﻧﻌﺮﻩ ﻣﻦ ﺍﺯﺟﮕﺮ ﺭﻭﺯ ﺟﻨﮓ ﮔﺮﯾﺰﺩ ﺯﻣﻦ ﺍﮊﺩﻫﺎ ﻭ ﭘﻠﻨﮓ
ﺑﺒﯿﻦ ﺑﺮﺗﻨﻢ ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﺯﺭﻩ ﭼﻪ ﻣﺎﺭﺍﻥ ﺯﻧﮕﯽ ﮔﺮﻩ ﺩﺭ ﮔﺮﻩ
ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﺮﺍ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﯼ ﭘﻬﻠﻮﺍﻥ ﮐﻨﻢ ﺧﻮﺩ ﺳﺘﺎﯾﯽ ﺑﺮﺕ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ
ﻣﺒﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﻗﺪﺭ ﺑﺮﺧﻮﺩ ﺍﯼ ﻧﯿﮏ ﺯﺍﺩ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﭼﻮ ﻣﻦ ﺩﻫﺮ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﺰﺍﺩ
ﺗﻮ ﺍﺯ ﮐﺜﺮﺕ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎﻟﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﺯ ﺍﻭﺻﺎﻑ ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﻭ ﻧﺸﻨﯿﺪﻩ ﺍﯼ
ﭼﻮ ﺣﯿﺪﺭ ﺻﻔﺖ ﺑﺮﮐﺸﻢ ﺫﻭﺍﻟﻔﻘﺎﺭ ﺑﺴﻮﺯﺩ ﻫﻤﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺯﺍﺭ
----------------------------
ﻣﻦ ﻧﺠﻞ ﻋﻠﯽ ﺗﺎﺟﺪﺍﺭﻡ ﭼﻮﻥ ﺷﯿﺮ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺩﺭ ﺷﮑﺎﺭﻡ
باران عطا و ابر جودم من منبع فیض کردگارم
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺭﺱ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻠﻘﻢ ﺍﻣﯿﺪ ﺩﻝ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﻡ
ﻫﺮ ﺷﯿﻌﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻡ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺩﻡ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﺟﺘﺶ ﺑﺮ ﺁﺭﻡ
ﮔﺮ ﺷﯿﻌﻪ ﺍﮔﺮ ﮐﻨﺪ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﻣﻦ ﺷﺎﻓﻊ ﻫﺮ ﮔﻨﻪ ﮐﺎﺭﻡ
ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﮐﺎﺭ ﺁﻣﺪﯼ ﭘﯽ ﺻﻠﺢ ﯾﺎ ﮐﺎﺭﺯﺍﺭ ﺁﻣﺪﯼ
-------------------------
عنان کش ایا حر مکن ترک و تاز به حد گلیمت نما پا دراز
ﺑﻪ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻋﻨﺎﻥ ﻭ ﻣﮕﻮ ﺍﯾﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﺮﻭ ﻣﺸﺖ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﺰﻥ ﺑﺮ ﺩﻫﻦ
ﺑﮑﻦ ﺗﻮﺑﻪ ﻭﺭﻧﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻡ ﮐﻨﻮﻥ ﺯ ﺧﻮﻧﺖ ﮐﻨﻢ ﺩﺷﺖ ﺭﺍ ﻻﻟﻪ ﮔﻮﻥ
ﮐﺸﯿﮏ ﺳﺮﺍﺩﻕ ﻣﺮﺍ ﻣﻨﺼﺐ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺧﯿﻤﻪ ﻣﻨﺰﻟﮕﻪ ﺯﯾﻨﺐ ﺍﺳﺖ
دو بانو نشسته ز غم دستگیر که هر یک ز خیر النسا خورده شیر
ﺩﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﯿﻤﻪ ﺍﺯ ﺣﯿﺪﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮﯾﮏ ﺑﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﺯﻫﻔﺖ ﮔﻮﻫﺮﻧﺪ
ﭼﺴﺎﻥ ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﮐﯿﻨﻪ ﺧﻮﺍﻩ ﺣﺮﯾﻢ ﺣﺴﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻥ ﺧﯿﻤﻪ ﮔﺎﻩ
ﺑﺮﻭ ﺣﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﺎﻃﻞ ﮔﺬﺭ ﺑﻪ ﺧﺸﻤﻢ ﻣﯿﺎﻭﺭﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﻫﮕﺬﺭ
ﻣﺒﺮ ﺍﺳﻢ ﺯﯾﻨﺐ ﺍﯾﺎ ﺑﺎ ﻧﺴﺐ ﮐﻪ ﺯﯾﻨﺐ ﺑﻮﺩ ﺩﺧﺖ ﺷﺎﻩ ﻋﺮﺏ
ﻣﻨﻢ ﺁﻧﮑﻪ ﮐﻪ ﻋﺒﺎﺱ ﻧﺎﻡ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻤﺎﻥ ﭘﺸﺖ ﭼﺮﺥ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﻡ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
----------------------
ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺧﺒﺮﺕ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻪ ﻏﻮﻏﺎ ﺑﺮﭘﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻟﺸﮑﺮ ﺑﯽ ﺩﯾﻦ ﭘﯽ ﺧﻮﻥ ﺭﯾﺰﯼ ﻣﺎﺳﺖ
ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺣﺮﺭﯾﺎﺣﯽ ﺳﺮﻭﺭ ﻟﺸﮑﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺭﺳﺪ ﺧﺪﻣﺘﺖ ﺍﯾﺎ ﺳﺮﻭﺭ
-----------------------------
ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺮﺁﻥ ﭼﻪ ﻓﺮﻣﺎﯾﯽ ﻣﻄﯿﻊ ﻓﺮﻣﺎﻧﻢ ﻗﺒﻮﻝ ﮔﻔﺘﻪ ﺗﺎﻥ ﻣﻨﺘﯽ ﺳﺖ ﺑﺮﺟﺎﻧﻢ
ﺑﯿﺎ ﺗﻮ ﺣﺮ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺷﺎﻩ ﺩﯾﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻃﻠﺐ ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﯿﺮﻋﺮﺏ
-------------------------------
ﺁﺏ ﻧﻮﺷﯿﺪ ﻭ ﻧﻤﺎﺋﯿﺪ ﺣﯿﺎ ﺍﯼ ﻟﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺁﺏ ﺷﻤﺎﺭﺍ ﺯﺍﺩﻩ ﯼ ﺳﺎﻗﯽ ﮐﻮﺛﺮ
آب نوشید نمائید همه فخر به ما خلف سلقی کوثر به شما ای لشگر
---------------------
ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﺪﻩ ﺍﺫﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺱ ﻧﻤﺎﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﻟﺸﮑﺮﺍﻥ ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ
------------------------------
ﺍﻟﺮﺣﯿﻞ ﺍﻟﺮﺣﯿﻞ ﺍﯼ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭﺑﻨﺪﯾﺪ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮ ﺷﺘﺮﺍﻥ
-----------------------
ﻧﺎﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﮐﺮﺏ ﻭﺑﻼ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺩﻟﺮﺑﺎﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﺮﺣﺴﯿﻦ ﻭ ﺗﺮﺑﺖ ﭘﺎﮎ ﺷﻬﺪﺍ ﺻﻠﻮﺍﺕ
ﺷﻮﻡ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺍﯼ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼ ﺍﻧﺲ ﻭ ﺟﺎﻥ ﺑﮕﯿﺮ ﺍﺳﺐ ﺩﮔﺮ ﺩﺳﺘﻢ ﺍﻧﺪﺭﺍﯾﻦ ﺳﺎﻣﺎﻥ
----------------------
ﺍﯾﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺭﯾﺪ ﺯﻫﯿﺮ ﻧﺎﻡ ﮐﺪﺍﻣﯿﺪ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺁﯾﯿﺪ
-------------------------
بدان زهیر منم نور چشم اشرف ناس برادر شه مظلوم حضرت عباس
ﺑﺪﺍﻥ ﺯﻫﯿﺮ ﺗﻮﺭﺍ ﺷﺎﻩ ﺩﯾﻦ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻃﻠﺐ ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﯿﺮﻋﺮﺏ
----------------------
ﺍﯾﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﺯ ﺍﺳﺒﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﯾﯿﺪ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﮑﺎﻥ ﺍﻣﯿﺪ
-------------------------
بعد از امام ای بچشم سیدی و مولای
ﺑﯿﺎ ﺗﻮ ﺣﺮ ریاحی ﮐﻪ ﺗﺎﺯﻩ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺩﻓﺘﺮ ﺷﻬﺪﺍ ﺍﻭﻝ ﺷﻬﯿﺪﺍﻧﯽ
ﻋﺰﯾﺰﻓﺎﻃﻤﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ ﭼﻪ ﻣﯿﻬﻤﺎﻥ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺷﺎﻫﺪﺳﺖ ﺟﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
زهیر در مجلس حر
بدان زهیر منم ای جوان نیک لقا بیان نما تو برم نام خود ایا بُرنا
-----------------------------
ﺷﻮﻡ ﻓﺪﺍﯼ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻧﻮﺭ ﭼﺸﻢ ﺍﺷﺮﻑ ﻧﺎﺱ ﺑﯿﺎ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺗﻮ ﮔﺮﺩﻡ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ
ﺍﯾﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﻏﻢ ﺩﯾﺪﻩ ﺭﺳﯿﺪ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺧﻮﯾﺶ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ
ﺑﯿﺎ ﺭﻭﯾﻢ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺁﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﺭﻭﺯ ﺟﺮﺍ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﻪ ﻣﻄﻠﺐ ﺍﺳﺖ ﻭﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺎ
--------------------------------
مصرع اول با امام
السلام ای پادشاه انس و جان
--------------------------------
کیف حالک ای امام تاجدار
--------------------------------
از قدوم تو مزین ماریه
--------------------------------
شیعیان قربانی از احسان کنند
--------------------------------
بهر چه برگو تو ای آقای من
--------------------------------
کیست قربانیِ تو ای تاجدار
--------------------------------
کیست قربان دیگر ای شهریار
--------------------------------
کیست قربان تو ای شاه هدی
--------------------------------
این مگو آقا فدایت جان من
--------------------------------
کس ندیده آدمی قربان کنند
--------------------------------
چه مطلب است ایا پادشاه روز جزا هزار جان من بینوا فدای شما
--------------------------------
چه لایق است زمین پادشاه روز جزا چهار فرسخ این سرزمین ز مال شما
چهار فرسخ ارض و چهار فرسخ طول فروختم به تو ای نور دیدگان بتول
--------------------------------
قباله گیر ز دستم ایا امام هدی هزار جان من بینوا فدای شما
بیا که دست تو بوسم خدا نگهدارد خدا وجود شما از بلا نگهدارد
رضیه دختر مسلم در مجلس حر
شه خوبان فدایت جسم و جانم از این احسان نمودی بدگمانم
مگر ای شاه خوبان من یتیمم یتیمم در زمانه دل دو نیمم
---------------------------
یتیمی درد بی درمان یتیمی یتیمی خواری دوران یتیمی
الهی طفل بی بابا نباشد یتیم و خوار در دنیا نباشد
غلام حر در مجلس حر
سلاح رزم من گیر این دم ای سرور بپوش بر تن خود رو نما بسوی سفر
---------------------------------
که ای به درگه تو خیل مهتران محتاج کسی بدون سبب نوکری نکرد اخراج
کنی خیال که از فیض خود کنی دورم اگر روم ز در تو نمک کند کورم
---------------------------------
شوم فدای تو ای پادشاه اوعدنا مرا مرخص میدان کارزار نما
---------------------------------
به ابن سعد بگویید سرور لشکر طلب نمود تورا این غلام خوش منظر
---------------------------------
ایا ظالمان از خدا بی خبر بیرون رفته از دین خیر البشر
غلام حُرم ای گروه شرار برآرم زجان مخالف دمار
نه آخر حسین مهمان شماست نه آخر حسین خون پاک خداست
چنان جنگ سازم در این سرزمین که گوید ملک آفرین،آفرین
شما مردم شام و کوفه دیار ندارید غیرت ندارید عار
اگر خسته جانی بگو یاعلی
---------------------------------
مَصعب برادر حر در مجلس حر
دلم از غصه و غم شد نیم جون یعنی چه زین خبر آتش افکنده به جان یعنی چه
سر گُردان جهان را چه رسیده اینسان که ز نوک مُژه شد اشک فشان یعنی چه
با حر
السلام ای گل گلزار پدر فخر ریاح سر به زانوی غمی نگران یعنی چه
با برادر غم دل باز گو ناله ز چیست که برادر نبود چون دگران یعنی چه
-----------------------------
آه و فریاد که رفت است برادر از دست ای برادر کمرم را سخنان تو شکست
چه شود راز دل خویش بیاری به میان که طبیبانه کنم درد دلت را درمان
-----------------------------
کردی عجب اگرچه کار بزرگی به روزگار یک دم بیا به عرض من زار گوش دار
این خانواده معدن رحم و مُروّتند کان سخا و جود و کرم بحر رحمتند
خواهی که رو سفید در آیی به نشعتین ازمن شنو پناه ببر جانب حسین
-----------------------------
علی جوان سعادت نسب عمو بعزات طلب نمود تو را نزد خویشتن بابات
غلام نیز بیاید به همرهم ز وفا که خواسته است شما را برادرم حالا
شوم فدای تو ای سرور بوستان پدر رسیده اند به پا بوست این غلا م و پسر
-----------------------------
ای نامور برادر با جان برابرم خود کیستم که در رَهت از خویش نگذرم
هاشا که دست خویش ز دامان بدارمت هرجا که رو کنی همه جا با تو حاضرم
-----------------------------
شکر لله که برادر ز وفا شادم کرد بستة بند بلا بودم و آزادم کرد
می کنم کفن به تن چشم تر و حال تباه می روم خدمت شاهنشه کیوان درگاه
با امام
شوم فدای تو ای پادشاه روز جزا مرا مرخص میدان کارزار نما
-----------------------------
به ابن سعد بگویید سرور لشگر طلب نمود تو را مصعب نیکو منظر
-----------------------------
ایا ظالمان از خدا بی خبر بیرون رفته از دین خیر البشر
منم شیر دل مصعب نامدار برآرم ز کوفی تمام دیار
منم پهلوانی که گاه نبرد که از سنگ خارا برآرم چو گرد
اگر خسته جانی بگو یا علی
ندای حوری در مجلس حر
خوشا حالت ای حر نیکو لقا روی این زمان سوی کرب وبلا
تو اهل بهشتی ایا با وفا هزار آفرین مرحبا مرحبا
-----------------------------
خوشا حالت ای حر نیکو سرشت روی این زمان سوی باغ بهشت
هزار آفرین باد با شور و شین کنی جان خود را فدای حسین
-----------------------------
مهاجر در مجلس حر
ای تهمتن صولت ای نام آور رستم نژاد مادر گیتی چه تو فرزند در دهری نزاد
ما به تو امیدواریم و تو فارغ از ملال تو سپهداری به لشگر از صغار و ز کبار
گرز خود را گر زنی بر کوه در دار جهان کز شرار گرز تو آن کوه شود آتش فشان
از چه می لرزد تنت ای نامدار پهلوان گوئیا ترسیدی از عباس آن شیر ژیان
قاصد کوفه در مجلس حر
می رسم از کوفه با فریاد و آه نامه دارم در بر حر ریاح
نامه ابن زیاد پر جفا می برم در خدمت حر ریاح
----------------------------
خوش دل نشست والی کوفه به تخت زر حر آمده به جنگ حسین شاه بحر و بر
حر آمدو بیعت کرد با حسین شاه حجاز با لشگران خویش بود مشغول نماز
----------------------------
حر شمشیر زن سلام علیک مهتر انجمن سلام علیک
نامه آوردم از عبیدالله گیر از دست من سلام علیک
----------------------------
مامور از عبید نبودم کنم سلام دانم که هست بر همه مملکت امام
من آمدم که سر ز تن او جدا کنم ابن زیاد را ز کرده خود رضا کنم
----------------------------
قاصد عرب در مجلس حر
الهی اختر از گردش بیفتد چرخ برگردد جهانی سر نگون گردد همه زیر و زبر گردد
حسین بن علی بنمود عزم کوفه ای یاران اگر دستم رسد کاری کنم از کوفه برگردد
علی اکبر جوان است و دلم سوزد بر احوالش که لیلای حزینه بهر او چون دیده تر گردد
---------------------------------
بعد از امام و عباس
غریب و خسته و هم دل غمینم روم تا آنکه مولایم ببینم
بدان مولای من نور دو عین است غریب نینوا نامش حسین است
---------------------------------
بعد عباس
پی زیارت آقا حسین شه دو سرا بیا رویم به من باش حال راهنما
نزد امام بگوید مصرع اول
سلام ای شاهباز اوج رفعت
---------------------------------
زکوفه می رسم ای شاه ابرار
---------------------------------
بلی دارم خبر از آن وفادار
---------------------------------
بلی دارند یکسر عزتش را
---------------------------------
بدان آقا که دارم عرض خلوت
---------------------------------
شهید راه مسلم گشته هانی
---------------------------------
چه گویم از ستمکاران اعدا
---------------------------------
سرت بادا سلامت مُرده مسلم
---------------------------------
بگرداندند نعشش را به بازار
---------------------------------
زدند جسم شریفش بر قناره
---------------------------------
شکم تا سینه اش یکسر دریدند
---------------------------------
به شهر کوفه هر دو مبتلایند
---------------------------------
این است بدان نشان مسلم پیراهن خون چکان مسلم
زخدمت تو برفتم خدا نگهدارد خدا وجود شما از بلا نگهدارد
ابن زیاد در مجلس حر
ای اهل کوفه چرخ بنام یزید شد شکر خدا که دولت او بر مزید شد
مسلم خروج کرد سرش را به باد داد هانی ز بهر بیعت مسلم شهید شد
هر کس قدم به بیعت شاه جهان گذاشت نزد خدا و خلق جهان رو سفید شد
هر کس کند مخالفت بیعت یزید نامش بروی سطح زمین ناپدید شد
----------------------------
ای خلق کوفه گوش به حرفم شما دهید نامه رسیده است ز شاه جهان یزید
آمد حسین زملک عرب جانب عراق باید به قتل او همه سازید اتفاق
مضمون حکم این بود ای قوم محتشم باید دو کار کرد به او از ره ستم
یا بیعت یزید ستمگر کند قبول یا تیغ کین کشد بروی زاده رسول
----------------------------
ابن سعد آنچه رقم کرده در این فرمان است موصل و بصره و کرکوک ری و جرجان است
هرکه در دل هوس حب ریاست دارد بی تکلم یکی از پنج رقم بردارد
عهده قتل حسین باز به گردن گیرد مَردوار راه کنون از سر دشمن گیرد
----------------------------
عوض قتل حسین برتو دهم فرمان را شرط کردم که دهم بر تو ری و جرجان را
همه سرداری لشگر به تو بخشم ز کرم گر اطاعت بنمایی به من و سلطان را
وقت تنگ است زجا خیز برو کرب وبلا تا سپارم به کفت مملکت ایران را
----------------------------
مهلت دادم من امشب هر چه می خواهی بکن مشورت با دوستان و با عیال خود بکن
----------------------------
زودتر ما را ز قید خویشتن آگاه کن یا برو جنگ حسین یا قصه را کوتاه کن
----------------------------
کجاست حر دلاور که حال پیدا نیست به هر طرف که نظر می کنم هویدا نیست
----------------------------
ای حر نامدار تو به نام آوران جنگ سالار و سروری به همه سروران جنگ
بن سعد و شمرو حرمله و خولی و سنان بر امر اَرفَع تو همه سازند جانفشان
بشنو زمن تو حرِ فلک رفعت اقتدار می پوش خلعت از من ایا حر نامدار
اینک برو به جنگ حسین علی کنون باشد نظام حکم یزید آن شه زمان
----------------------------
ای حر مخوان فسانه که دیگر علاج نیست این حرف های بیخود تو با حساب نیست
ای سپه سالار شهر کوفه ای حر دلیر از چه افکندی سپهدارا سر خود را به زیر
ما به تو امیدواریم و تو فارغ از ملال تو سپهداری به لشگر از صغیر و ز کبیر
----------------------------
ای حر مکن تو وحشت و پا در رکاب کن خود را بیا زخلعت شه کامیاب کن
این ساعت سعید بپوشان به تن زره بر خویش جلوه گر تو چون آفتاب کن
اکنون کمر به قتل حسین بند شو روان بر لشگرش تو سد ره نان و آب کن
ابلغ بزن به مغفر و بر فرق خود گذار بر گردن زنان تو یکسر طناب کن
مصعب بگیر خلعت و بر جنگ شو روان جان را نثار بر حر عزت مَآب کن
فرزند حر بیا که دهم خلعتی تو را در این سفر رعایت احوال باب کن
چون اهل بیت شاه شهیدان شدند اسیر روی سکینه را تو ز سیلی کباب کن
ای میر آخور من از آن اسب تیز رو آور برای حر دلاور شتاب کن
اما تو حر
چو روبرو شدی به حسین، وقت گفتگو آهسته نی درشت سوال و جواب کن
----------------------------
سران قوم بدانید از صغار و کبار نموده ام حر فرزانه بر شما سردار
برو به خانه بکن مشورت ایا سردار مبارک است به فردا تو پا بیرون بگذار
----------------------------
کجاست شمر دلاور که حال پیدا نیست به هر طرف که نظر می کنم هویدا نیست
----------------------------
ای دلاور شمر دلشادت به دوران می کنم بی نیازت از زر و مال فراوان می کنم
----------------------------
این سفر باید زنی شمشیر در رزم حسین من تو را سردار بر خیل دلیران می کنم
----------------------------
صد مرحبا که رسم وفاداری این بود خدمت به خانواده سفیان چنین بود
عمرسعد در مجلس حر
امیرا قلب ما را شادمان کن به ما مضمون این نامه بیان کن
چه بنوشته یزید ظلم گستر بیان کن از برای من سراسر
-----------------------------
سخت حکم محکمی آمد امیر ابن زیاد این عمل می دان دهد این دین و ایمانم به باد
نیستم راضی روم در کربلا جنگ حسین جنگ جو گردم ز کینه من به شاه عالمین
-----------------------------
امیرا مهلتی بر من ضرور است سفر در پیش باشد راه دور است
بده مهلت به من اندر شبانه نمایم مشورت با اهل خانه
-----------------------------
ای اهل خانه از زن و فرزند و اقربا حکم از یزید گشت روم سوی کربلا
جنگ حسین زاده زهرا شه جهان رأی شما چه هست نمائید چون بیان
-----------------------------
گشتم از عمل خویش آغشته این برو آن مرو مرا کشته
-----------------------------
من می روم به جنگ حسین هر چه بادا باد من می کنم سرش به سُنین هرچه باداباد
شرمی ز حق ندارم و امید از بهشت اندازمش به شیون و شین هرچه باداباد
-----------------------------
نهم پا را بیرون از کوفه حکم بن زیاد دون برای قتل فرزند علی دین را کنم ویران
ستان از یزید انعام وخلعت تا شوم شادان که مستحکم کنم کفر و ره اسلام را پنهان
ایا طبال ریحانی بزن طبل سلیمانی دل زینب به درد آرم اگر بختم کند یاری
-----------------------------
بعد از مصعب
چه مطلب است ایا مصعب نیکو منظر که تا بجای بیارم من اندر این محضر
-----------------------------
بعد از غلام حر
چه مطلب است بیان کن که تا روا سازم حصول مطلبت از عین مدعا آرم
-----------------------------
بعد از پسر حر
فرزند حر چه شیر به میدان نهاده روی با اینکه بوی شیر دهد از دهان او
ایا گروه شما طبل جنگ بنوازید نهال قامت او را زپا بیاندازید
-----------------------------
بعد از حر
ای حر ای صف شکن جمله شجاعان جهان گو خیال تو در این دشت چه باشد الان
خویشتن را تو در این دشت مکمل کردی رو سوی معرکه چون شیر ژیان آوردی
این خبر گر برسد ازتو بر ابن زیاد خانمان تو یقین میدهد از کینه به باد
-----------------------------
شمربن ذوالجوشن در مجلس حر
سلام من به تو باد ای عبید کفر شمار مرا برای چه کردی حضور خود احضار
-----------------------------
ای امیر از امرو فرمان همایون یزید آنچه فرمان می دهی من از دل و جان می کنم
می روم این دم به حُکمت جانب کرب و بلا آشکارا بر خلایق ظلم پنهان می کنم
آن گلویی را که بوسیدی محمد صبح و شام بر سر نی جلوه گر چون ماه تابان می کنم
می شکافم فرق اکبر را من از ضرب عمود پاره پاره جسم او در خاک میدان می کنم
روز عاشورا ببرّم من سر پاک حسین من به پا چکمه بروی سینه اش جا می کنم
-----------------------------
صد شکر از عنایت خود شهریار شمر بر آستان رسانده سر اقتدار شمر
الحمد کردگار جهان را که از همه افزون تر است مرتبه و اعتبار شمر
باید زساغر لب ساقی شراب خورد در دولت یزید شده شهریار شمر
ساقی بریز باده گلگون به جام زر مطرب بزن چنانه که شد بخت یار شمر
هنگامه نبرد کسی نیست مثل من در پیش بزم رزم برد ننگ عار شمر
عیش آن زمان خوش است که عباس نامدار دست از تنش فتد به صف کارزار شمر
عیش آن زمان خوش است که اکبر به خون تپد غلطان میان معرکه گردد دچار شمر
عیش آن زمان خوش است که قاسم زخون خویش نبود حنا چو برکف زرین نگار شمر
عیش آن زمان خوش است که بر قتل شاه دین سیم و گوهر یزید کند بر نثار شمر
عیش آن زمان خوش است که از سیلی ستم رخساره سکینه شود داغدار شمر
رو ای غلام اسلحه رزم را بیار پوشم به تن که شاد شود قلب زار شمر
پوشم به تن زره که مرا باشدی ضرور چون افتد به کرب و بلا رهگذار شمر
ای تیغ کج نهاد چو ابروی دلبری جانهای پردلان تو برآری دمار شمر
احسنت بر تو حنجر خونریز آبدار جایِ گُزین تو کمر زر نگار شمر
پوشم به پای چکمه که دارم سر سفر شاید فتد به دشت بلا رهگذار شمر
با پای چکمه می شکنم سینه حسین ای بخت همتی دل امیدوار شمر
رو ای غلام بهر سواری من بیار آن اسب تیز رو و دیگر راهوار شمر
-----------------------------
این زمان پا به رکاب آورم انشاءالله سر سرافسر سلطان اُمم را به دمشق
زینت بزم شراب آورم انشاءالله در برِ پور معاویه حریم شه دین
از رخ افکنده نقاب آورم انشاءالله
-----------------------------
مرحله آخر جنگ
الا ای حر نام آور چرا برگشتی از لشگر منم آن شمر بداختر ببرّم رأست از خنجر
که از انجام این کار از یزید انعام بستان تو ابن سعد ایا سردار سپهبد بر همه اشرار
تویی شاهد مرا زین کار به پشت مرکب رهوار تو ای حر اولین سردار بگو با حیدر کرار
به پیش احمد مختار ببخشد جرم این حُضار امیری را به خاطر آر که از بهر حسین ابن علی من اشک ریزانم (رحمه الله )
-----------------------------
بعد از حر
ایا گروه بگیرید نقد جانش را به مرگ او بنشانید یاورانش را
پسران ابن سعد در مجلس حر
1 – بابا بیا به جنگ حسین علی برو 2 – بابا بیا به جنگ حسین علی مرو
1 – بابا بیا سکینه او بی پدر بکن 2- بابا بیا سکینه او بی پدر مکن
1- زین العباد را ز جفا در بدر بکن 2- زین العباد را ز جفا خون جگر مکن
1- زر می دهد یزید پدر ترک زر مکن 2- زر می دهد یزید پدر ترک زر بکن
سلام یاوران خیمه حر با مرا چه حاجت رونگذاشتین