حضرت رقیه در مجلس رقیه


پدرجان دخترت را کشت درد انتظار امشب      شمار غم اگر خواهی کجا بتوان شمار امشب


یتیمی و اسیری بی کسی درد و غم غربت     که از هر یک به دل دارم نوای شعله وار امشب


چه میگردد که آیی در  برم از کوری دشمن    کنی ویرانه را از شمع رویت لاله زار امشب

----------------------------------------------------------------------------

دگر شب شد دگر شب شد دگر شب     از این شب جان رسد از غصّه بر لب


عزیزان من چرا بابا ندارم         یتیمم منزل و مأوا ندارم


خوش آن روزی که بابا  بر سرم بود        خوش آن روزی علی اُکبرم بود


کجا شد مادر من شهر بانو       که تا گیرد سرم را روی زانو

-----------------------------------------------------------------------------

بیا ای عمة محنت قرینه

-----------------------------------------------------------------------------

بگو عمه چرا از من تو دوری

-----------------------------------------------------------------------------

زِ من پس از چه رو داری کناری

-----------------------------------------------------------------------------

مگر داری به بابم انتظاری

-----------------------------------------------------------------------------

سوالی از تو دارم ده جوابم

-----------------------------------------------------------------------------

بگو عمه چرا ما جا نداریم

-----------------------------------------------------------------------------

مگر ما از نصارا  یا یهودیم

-----------------------------------------------------------------------------

مگر من نیستم شهزاده عمه

-----------------------------------------------------------------------------

محمد گو مگر خیر البشر نیست

-----------------------------------------------------------------------------

مگر جدّ رقیه نیست آن شاه

-----------------------------------------------------------------------------

به شهزاده مگر حرمت حرام است

-----------------------------------------------------------------------------

سوال دیگری دارم بگو راست

-----------------------------------------------------------------------------

بگو رو در وطن داریم دیگر

-----------------------------------------------------------------------------

مدینه رفتنم هیهات و صد دار

-----------------------------------------------------------------------------

کنند بر آل حیدر سنگباران

-----------------------------------------------------------------------------

نرنجم چونکه اهل کوفه و شام    زِ آقا و کنیز و خاص و هم عام

زنندم چون یهودان گاه گاهی    نصارایان نکردندم نگاهی

خودت دیدی که شخص بی تمیزی    نموده خواهش از بهر کنیزی

-----------------------------------------------------------------------------

بدان عمه دلم  بسیار تنگ است    همانا شیشه عمرم به سنگ است

مصیبت ها که من دیدم کی دیده    مشقّت ها که من دیدم کی دیده

بده رخصت مرا با حال محزون    روم یک لحظه از ویرانه بیرون

-----------------------------------------------------------------------------

فلک ویران شوی ای ظلم گستر    چه ها کردی به اولاد پیمبر

غریبم ا ی مسلمانان غریبم    غم و اندوه عالم شد نصیبم

روم اندر خرابه من اسیرم    خدایا مرگ ده تا من بمیرم

-----------------------------------------------------------------------------

عجب سبزه عجب خوش با صفایی     بنالم وای        برادر جان علی جای تو خالی      بنالم وای

عجب بلبل نشسته روی دیوار          بنالم وای           بنال بلبل برایم با دل زار         بنالم وای

بنال ای بلبل شیرین زبانم              بنالم وای         که اینجا چون تو من بی خانمانم    بنالم وای

چرا بلبل زِ غم افسرده هستی          بنالم وای             به مانند گل پژمرده هستی       بنالم وای

چرا نالی سر هر شاخ بی برگ       بنالم وای        مگر گشتند جوانانت جوانمرگ       بنالم وای

چرا بلبل کنی افغان و ناله             بنالم وای         مگر گشتی شتر عریان سواره       بنالم وای

دریغا رفت بلبل ای عزیزان          بنالم وای           چه سازم ای خدا با داغ یاران        بنالم وای

چرا این گل عزیزان زرد باشد      بنالم وای          به مثل من چرا افسرده باشد         بنالم وای

در این مکتب ایا خلّاق سبحان                 نشینم بشنوم آواز قرآن

-----------------------------------------------------------------------------

منکه از دیده اشکریزانم                      ای معلم من از اسیرانم

مطلبی با شدم به رنج و تعب                که ستادم بنزد این مکتب

-----------------------------------------------------------------------------

شاد از توحضرت پروردگار      رو سفید آیی به فردای شمار

ای معلم راست گو حق خدا        هست اکبر نام در مکتب تو را

-----------------------------------------------------------------------------

معلم رو سفید آیی به محشر    بگو آن کس که نامش هست و اکبر

اگر او علم قرآن را بداند      بگو یک سوره از قرآن بخواند

-----------------------------------------------------------------------------

علی اکبر بمیرد خواهر تو      بمیرد خواهر غم پرورتو

کجا هستی به حال نا توانی       برای خواهرت قرآن بخوانی

معلم باز گو قرآن بخواند      بگو از لعل لب گوهر فشاند

-----------------------------------------------------------------------------

برادر جان علی جای تو خالی           ببینی خوهرت را در چه حالی

خوش آنروزی که در شهر مدینه       تو قرآن خواندی از بهر رقیه

-----------------------------------------------------------------------------

مگو این را مسلمانیم و الله        همه قاریِ قرآنیم والله

همه ذریه پاک رسولیم          تمام ما زِ اولاد بتولیم

مرا بوده بِدوران یک برادر          که نام روح بخشش بود اکبر

خودم دیدم سرش از تن بریدند      تنش را در میان خون کشیدند

-----------------------------------------------------------------------------

گذشتم از سر جُرمت بِدوران      خداحافظ که رفتم ای پریشان

-----------------------------------------------------------------------------

دیگر ندانم      ساز و نقاره      بهر چه کوبند      از هر کناره

آیند و شامی     بهر نظاره     امروزعید است      بابم شهید است

-----------------------------------------------------------------------------

ای دوستان من       بابا ندارم     از دست شامی    نیلی عذارم

درپیش مردم      من جا ندارم     امروز عید است    بابم شهید است

-----------------------------------------------------------------------------

تا زنده هستم     من اشک ریزم    در نزد بابا   من هم عزیزم

شهزاده هستم    نی من کنیزم     امروز عید است    بابم شهید است

-----------------------------------------------------------------------------

خلخال پایم    زنجیر اعدا    تاج مرصّع    شد خاک صحرا

بگذارسازم    از غصّه غوغا    امروز عید است    بابم شهید است

-----------------------------------------------------------------------------

مرا گذار به کار خود این زمان دختر

-----------------------------------------------------------------------------

هر آن کسی که یتیم است کج کند گردن

-----------------------------------------------------------------------------

برای اینکه یتیمم پدر ندارم من

-----------------------------------------------------------------------------

حنا برای تو خوب است که تو پدر داری

-----------------------------------------------------------------------------

به دشت کرببلا باب من شده بی سر

-----------------------------------------------------------------------------

جدا نموده به ده ضرب شمر ذالجوشن

-----------------------------------------------------------------------------

شهید گشت به حکم یزید شوم پلید

-----------------------------------------------------------------------------

یزید کافردون آن ستمگر نادان

-----------------------------------------------------------------------------

مزن تو دختر     بابا ندارم     مزن تو دختر     مأوا ندارم

از دست شامی   نیلی عذارم    امروز عید است    بابم شهید است

-----------------------------------------------------------------------------

مزن به فرقم    تو چوب کینه    بابا برس تو     داد رقیه

دخیلم عمه برس بدادم         از دست شامی زِ پافتادم

-----------------------------------------------------------------------------

عمه  از چوب دختران مردم      بسکه سیلی زِ شامیان خوردم

کن خبر قاسم و علی اکبر    تا رسند داد این الم پرور

-----------------------------------------------------------------------------

بدان عمه دلم بسیار تنگ است      همانا شیشه صبرم به سنگ است

صبوری عمه جان از من نشاید      که هردم باب من بر خاطر آید

بیاور متکایی من بخوابم      که شاید خواب بینم روی بابم

-----------------------------------------------------------------------------

بلی هرکس به دنیا در به در شد             بلی هرکس به دنیا بی پدر شد

بلی هرکس یتیم و خوار و زار است     بباید خشت زیر سر گذارد

-----------------------------------------------------------------------------

بابا در این خرابه     سر وقت ما نیایی    چشمم به راه مانده    شاید  زِ در  درآیی

-----------------------------------------------------------------------------

بابا حسین ندانم    امشب تو در کجایی     در مکه یا مدینه    یا دشت کربلایی

-----------------------------------------------------------------------------

طفلان شام بالین پر زیر سر گذارند    بالین من شده خشت بابا تو در کجایی

-----------------------------------------------------------------------------

در کنج این خرابه    بس تنگ شد دل ما    بیرون رَوَم پدر را    جویم زِ آشنایی

-----------------------------------------------------------------------------

راه خرابه گم شد      ای کردیگار ذولمن    عمه خبر ندارد    جوید مرا ز یاری

-----------------------------------------------------------------------------

در گوشه ای بخوابم     تاصبح روشن آید    وانگه رَوَم خرابه    با سینه پرآهی

-----------------------------------------------------------------------------

چیزی به جا نمانده    غیر از گلیم پاره    بر دور خود بپیچم    از درد بینوایی

-----------------------------------------------------------------------------

خداوندا به این امید خوابم      که شاید خواب بینم روی بابم

-----------------------------------------------------------------------------

بوی پدر عزیزان     اندر مشامم آید     آیا شود ببینم     او را به شاد کامی

-----------------------------------------------------------------------------

یا رب مکن امید کسی را تو  نا امید        در راه انتظار دو چشمش مکن سفید

کیستی داری سر زانو سرم             گو به من از راه احسان و کرم

-----------------------------------------------------------------------------

نار بد بختی بسوزد اَختَرَم      تو حسینی کی بیاید باورم

-----------------------------------------------------------------------------

خجالت از گل روی تو دارم ای بابا      تو را چگونه نشانم به روی خاک سیاه

گذار جارو به مژگان خویش پردازم      گلیم کهنه بیا زیرِ پایت اندازم

-----------------------------------------------------------------------------

بنشین جان پدر با تو بگویم دردم      از من وحالت من هیچ خبر داری تو

متکای تو بُوَد سُندس و اِستَبرَق خوش      خشت زیر سر من هیچ خبر داری تو

لقمه نانی است که زنها به تصدق دادند      من نخوردم به خدا هیچ خبر داری تو

شمر سیلی به رخم می زد و می گفت یتیم      به کنیزی برمت هیچ خبر داری تو

-----------------------------------------------------------------------------

شه عالی تبارم ای پدر جان      انیس روز گارم ای پدر جان

عجب دارم که از من یاد کردی      زِغم ها خاطرم را شاد کردی

نثارت می کنم جان و سرم را      برایت گسترانم معجرم را

پدر بعد از تو ما را خوار کردند      اسیر کوچه و بازار کردند

-----------------------------------------------------------------------------

چه بردند از جفا پیش یزیدم      سرت بر طشت زر بنهاده دیدم

دَویدم تا که بر دارم سر تو      زنم بوسه به زخم خنجر تو

چنان زد صورتم آن شمر غدّار      که عالم شد به چشمم تیره  و تار

-----------------------------------------------------------------------------

دمی کن صبر ای باب وفادار      کنم طفلان شامی را خبردار

شما ای دختران یکسر بیائید       در شادی به روی من گشائید

ببینید از وفا باب کبارم              نشسته همچو گل اندر کنارم

شما گفتید گویا من کنیزم                نگفتم پیش بابا من عزیزم

روید ای دختران با حالت زار      که دارم درد دل باباب بسیار

ببین پهلوی من بابا کبوده        نمی دانم گناه من چه بوده

ببین تبخال پایم ای پدر جان      پیاده بس دویدم در بیابان

به هر جا میروی ای جان بابا      مرا تنها مکن می بر به همراه

-----------------------------------------------------------------------------

یاران پدرم دیگر کجا رفت      آمد زِ سفر دیگر چرا رفت

من بی ادبی نکرده بودم      راز دل خویش گفته بودم

ای عمه بیا به چشم گریان      بنگر به رقیه ات زِ احسان

-----------------------------------------------------------------------------

عمه جان خاک تیره شد به سرم      خواب دیدم من عمه جان پدرم

کنج ویرانه عمه خوابیدم         پدرم را به چشم خود دیدم

عمه جان از تو باب میخواهم      باب علیا جناب می خواهم

-----------------------------------------------------------------------------

عمه دارم سوال چند امشب

-----------------------------------------------------------------------------

پدرم عمه در نظر باشد

-----------------------------------------------------------------------------

از سفر او مگر نمی آید

-----------------------------------------------------------------------------

عمه این چیست توی طشت  طلا

-----------------------------------------------------------------------------

من طعام از کسی نخواسته ام

-----------------------------------------------------------------------------

عمه این چیست برمن افشا کن

-----------------------------------------------------------------------------

عمه بینم سر بریده زِ تن

-----------------------------------------------------------------------------

عمه این ریش پر زِ خون از کیست

-----------------------------------------------------------------------------

عمه گویا سر حسین باشد

-----------------------------------------------------------------------------

تو نگفتی که در سفر رفته

-----------------------------------------------------------------------------

تو نگفتی که راست گویم من

-----------------------------------------------------------------------------

در سفر چه علامت است عمه

-----------------------------------------------------------------------------

سر بابم بده تو بر من زار

-----------------------------------------------------------------------------

سلام من بتو ای نور دیده زهرا      خوش آمدی تو پدر جان بدیدن اسرا

چه جان به دیدن جانان پدر خوش آمده ای      مگر که پای نبود است که با سر آمده ای

شکسته فرق من از چه رخ تو خون  آلود      نخورده آب لب من لب تو از چه کبود

کبودی لبت ای گوشوارة عرش مجید      اگر غلط نکنم هست جای چوب یزید

بیا به نزد من ای عمة ستم دیده      بیا بیا که زمان فراق گردیده

-----------------------------------------------------------------------------

ای عمه به لب رسیده جانم       عمه جان عمه

یک امشبی بر تو میهمانم        عمه جان عمه

فریاد و فغان نمی دهد سود      عمه جان عمه

خواهی که  شوم من از تو خشنود      عمه جان عمه

تا بوت مرا سیاه بپوشان         عمه جان عمه

بر دورخرابه ها بگردان        عمه جان عمه

آیند چو دختران شامی          عمه جان عمه

بردیدن نعش من تمامی         عمه جان عمه

مگذارکبودی تنم را            عمه جان عمه

ای عمه زنان کنند تماشا      عمه جان عمه

آن عزت و اقتدار من کو      عمه جان عمه

آن باب بزرگوار من کو      عمه جان عمه

بر خیز و برو تو عمة زار      عمه جان عمه

در نزد من ای حزین افگار      عمه جان عمه

زِ شوق روی جناب بابا      عمه جان عمه

خلاص گشتم  زِ رنج دنیا     عمه جان عمه

بابا ندارم                دفنم نماید

عمو ندارم              کفنم نماید

رقیه نُه شب و روز است تو نخوابیدی        روزها را گرسنه سربردی

مگر بیاد تو آمد جوانی اکبر          مگر به یاد تو آمد صغیری اصغر

غسّال ندارم                    جسمم بشوید

مادر ندارم                 کفنم  نماید

رَوَم زِ شوق کنون جانب رسول الله        اقول اشهدان لا اله الا الله

محمد است                         رسول و علی ولی الله

ﺗﻌﺰﯾﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺭﻗﯿﻪ(ﺣﻀﺮﺕ ﺯﯾﻨﺐ)

ﻓﻠﮏ ﺩﺍﺭﻡ ﺯﺟﻮﺭﺕ ﺩﯾﺪﻩ ﭘﺮ ﺍﺷﮑﺒﺎﺭ ﺍﻣﺸﺐ

ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻮﺭ ﻭ ﺟﻔﺎﯼ ﺗﻮ ﻧﻤﯽ ﮔﯿﺮﻡ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﻣﺸﺐ

ﻣﮕﺮ ﺩﺍﻍ ﺑﺮﺍﺩﺭﻫﺎ ﻫﺴﺖ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﯼ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ

ﮐﻪ ﮔﺸﺘﻢ ﺍﺯ ﺟﻔﺎﯼ ﮐﻮﻓﯿﺎﻥ ﺑﯽ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮﺍﻣﺸﺐ

ﺣﺴﯿﻦ ﺟﺎﻥ ﺩﺭﮐﺠﺎﯾﯽ ﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺯﻫﺮﺍ

ﺑﯿﺎ ﺑﯿﻦ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺯﺍﺭﺕ ﺷﺪﻩ ﭼﻮﻥ ﺩﺍﻏﺪﺍﺭ ﺍﻣﺸﺐ

ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺑﯿﺎ ﺑﻨﮕﺮ ﺑﺮﺍﺣﻮﺍﻟﻢ

ﺑﯿﻦ ﺳﯿﻞ ﺳﺮﺷﮏ ﻏﻢ ﻣﺮﺍ ﺍﻧﺪﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻣﺸﺐ

ﺩﮔﺮﺷﺐ ﺷﺪ ﺩﮔﺮ ﺷﺐ ﺷﺪ ﺩﮔﺮﺷﺐ

ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺟﺎﻥ ﺭﺳﺪ ﺍﺯ ﻏﺼﻪ ﺑﺮﻟﺐ

ﺷﺐ ﺁﻣﺪ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺁﻩ ﺑﯿﻮﻩ ﺯﻧﻬﺎ

ﮐﻨﺪ ﺭﻭﺷﻦ ﭼﺮﺍﻍ ﺷﻬﺮ ﺑﻄﺤﺎ

ﺷﺐ ﺁﻣﺪ ﺷﺐ ﮐﻪ ﺑﺎﺻﺪ ﺷﻮﺭﺷﯿﻨﯽ

ﺯﻧﻢ ﭼﻮﻥ ﻣﺮﻍ ﺑﺎﻧﮓ ﯾﺎ ﺣﺴﯿﻨﯽ

------ﭼﺮﺍ ﺍﯼ ﺷﺐ ﺗﻮ ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ ﻧﺪﺍﺭﯼ

ﺗﻮﻫﻢ ﺑﺮﻣﺎ ﭘﺴﻨﺪﯼ ﺧﻮﺍﺭ ﻭﺯﺍﺭﯼ

ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻩ

ﻣﺸﻘﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﯾﺪﻡﮐﻪﺩﯾﺪﻩ

ﺭﻭﻡ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﮔﺮﯾﺎﻥ

ﺑﻨﺎﻟﻢ ﺑﻬﺮ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻣﺤﺒﺎﻥ

ﺍﯾﺎ ﮐﻠﺜﻮﻡ ﺍﯾﺎ ﺑﮕﺬﯾﺪﻩ ﺧﻮﺍﻫﺮ

ﭼﻪ ﺳﻮﺩ ﺍﺯ ﻣﻨﻊ ﮔﺮﯾﻪ ﺍﯼ ﻣﮑﺪﺭ

ﻧﻪ ﺁﺧﺮ ﻣﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﻫﺴﺘﻢ

ﺑﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﻞ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﻫﺴﺘﻢ

ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﻧﺪﯾﺪﯼ ﺟﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺮ

ﮐﻪ ﭘﻮﺷﯿﺪﻡ ﮐﻔﻦ ﺑﺮ ﺷﺶ ﺑﺮﺍﺩﺭ

ﻣﮕﺮ ﺩﺍﻍ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻫﺴﺖ ﻭﺁﺳﺎﻥ

ﮐﻪ ﻣﻨﻌﻢﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺑﺪﯾﻦ ﺳﺎﻥ

(ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺼﺮﻉ)ﺣﺴﯿﻦ ﺳﺮﺟﺪﺍﯾﻢ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ

ﺍﮔﺮ ﮐﺸﺘﻨﺪ ﭼﺮﺍ ﺧﺎﮐﺖ ﻧﮑﺮﺩﻧﺪ

ﺍﺑﻮﺍﻟﻔﻀﻞ ﺭﺷﯿﺪﻡ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ

ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﻧﺪﯾﺪﻡ ﺷﺎﺩﯾﺖ ﺭﺍ

ﺍﯾﺎ ﻗﺎﺳﻢ ﺷﺪﯼ ﺍﺯ ﻋﯿﺶ ﻣﺤﺮﻭﻡ

(ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺼﺮﻉ ﺑﺎ ﺭﻗﯿﻪ)

ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﯽ ﺭﻗﯿﻪ ﺍﯼ ﺣﺰﯾﻨﻪ

ﻣﮕﻮ ﮐﻪ ﺑﺮﭼﺸﻤﻢ ﺗﻮ ﻧﻮﺭﯼ

ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯾﻢ ﻫﻤﯽ ﺍﻣﯿﺪ ﻭﺍﺭﯼ

ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺎﺭﯼ

ﺑﮕﻮ ﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮ ﻋﻠﯿﺎ ﺟﻨﺎﺑﻢ

ﻏﺮﯾﺒﯿﻢ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﻣﺎﻭﺍ ﻧﺪﺍﺭﯾﻢ

ﻣﮕﻮ ﺍﯾﻦ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﻭﺍ ﻧﻤﻮﺩﯾﻢ

ﺗﻮﯾﯽ ﺷﻬﺰﺍﺩﻩ ﻭ ﺁﺯﺍﺩﻩ ﻋﻤﻪ

ﺑﻠﯽ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﺟﺎﯼ ﻏﺮﯾﺒﺎﻥ

ﺑﻠﯽ ﮐﺲ ﺍﺯ ﻣﺤﻤﺪ ﺧﻮﺑﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ

ﺑﻠﯽ ﺟﺪ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﺁﻥ ﺷﻬﻨﺸﺎﻩ

ﺑﮑﻦ ﺗﻮ ﻣﺪﻋﺎﯼ ﺧﻮﯾﺶ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ

ﻣﺪﯾﻨﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ ﺍﯼ ﺟﺎﻥ ﺩﺧﺘﺮﻓﻠﮏ ﻃﺮﺡ ﺟﺪﺍﯾﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻨﯿﺎﺩ

ﺭﻗﯿﻪ ﺍﯼ ﺿﯿﺎء ﻫﺮ ﺩﻭﻋﯿﻨﻢ

ﺭﻗﯿﻪ ﺑﻠﺒﻞ ﺑﺎﻍ ﺣﺴﯿﻨﻢ

ﺗﻮ ﺣﻖ ﺩﺍﺭﯼ ﺍﯾﺎ ﻓﺮﺧﻨﺪﻩ ﺍﺧﺘﺮ

ﻧﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻪ ﻣﺎﺩﺭ

ﭼﺮﺍ ﺍﻣﺸﺐ ﭼﻨﯿﻦ ﺯﺍﺭﯼ ﻧﻤﺎﯾﯽ

ﺳﺮﺷﮏ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻥ ﺟﺎﺭﯼ ﻧﻤﺎﯾﯽ

ﻣﮑﻦ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﮕﻮ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﺪﺍﺭﻡ

ﻣﮑﻦ ﻧﺎﻟﻪ ﻣﮕﻮ ﻣﺎﻭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ

ﭘﺪﺭﺭﻓﺘﻪ ﺳﻔﺮ ﺯﻭﺩﯼ ﺑﯿﺎﯾﺪ

ﻏﻢ ﻭ ﺩﺭﺩ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺍﻭ ﺯﺩﺍﯾﺪ

ﺍﮔﺮ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻭﯼ ﺍﯼ ﻣﻮ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ

ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﺮﺳﻢ ﮐﻨﻨﺪﺕ ﺳﻨﮕﺒﺎﺭﺍﻥ

ﺑﺮﻭ ﻋﻤﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻏﻢ ﻭ ﺩﺭﺩﺑﺮﻭ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻭﻟﯿﮑﻦ ﺯﻭﺩ ﺑﺮﮔﺮﺩ

ﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮ ﯾﺰﯾﺪ ﭼﻪ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﯾﺘﯿﻢ

ﺳﺎﺯﺩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺯﺍﺭ ﻭ ﺩﻝ ﺩﻭﻧﯿﻢ

ﺍﻭﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺗﻦ ﺯﯾﻮﺭ ﻭ ﻟﺒﺎﺱ

ﺑﺮﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩ ﻓﻠﮏ ﺁﻥ ﺑﺰﻡ ﻭﺁﻥ ﺍﺳﺎﺱ

ﮔﻔﺘﻢ ﮐﻨﺎﺭﻩ ﮐﻦ ﺗﻮ ﺯﺷﺎﻣﯽ ﺑﯽ ﺣﯿﺎ

ﺍﯾﻦ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺷﺎﻡ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺟﻔﺎ

ﺧﻮﺵ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﺑﺮﺳﺮﺕ ﺑﻮﺩ

ﺧﻮﺵ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﯼ ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮﺕ ﺑﻮﺩ

ﺳﺮﺷﮏ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻥ ﺟﺎﺭﯼ ﻧﻤﺎﯾﯽ

ﻣﺼﯿﺒﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﺩﯾﺪﻩ

ﻣﺸﻘﺖ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪﺩﯾﺪﻩ

ﻣﺰﻥ ﺑﺮﺳﺮ ﻣﮕﻮ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﺪﺍﺭﻡ

ﯾﺘﯿﻤﻢ ﻣﻨﺰﻝ ﻭ ﻣﺎﻭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻡ

-----ﺑﺮﻭ ﮐﻨﯿﺰ ﻧﮕﺮﺩﯼ ﺑﻪ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺍﺳﯿﺮ

ﺍﻟﻬﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﯿﻔﺘﺪ ﺗﻮﺭﺍ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻘﺪﯾﺮ

ﻧﺴﺐ ﺳﻮﺍﻝ ﮐﻨﯽ ﺍﺯ ﻗﺒﯿﻠﻪ ﯼ ﻋﺮﺑﯿﻢ

ﺑﺰﺭﮒ ﺯﺍﺩﻩ ﯼ ﺩﯾﻨﯿﻢ ﻭ ﻫﺎﺷﻤﯽ ﻧﺴﺒﯿﻢ

ﺧﺮﺍﺑﻪ ﮔﺸﺘﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﭼﻪ ﺳﺎﺯﯾﻢ ﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ

ﮐﺠﺎﺋﯽ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﺴﯿﻦ ﺁﻥ ﺷﺎﻩ ﺧﻮﺑﺎﻥ

ﭼﻪ ﺳﺎﺯﯾﻢ ﺍﺯ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎ ﺍﺳﯿﺮﺍﻥ

ﺯﻧﺎﻥ ﺷﺎﻣﯽ ﺁﯾﻨﺪﮐﻨﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎ

ﮐﺠﺎﯾﯽ ﺍﯼ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺣﺴﯿﻦ ﺁﻥ ﺷﺎﻩ ﺑﻄﺤﺎ

ﭼﻪ ﺳﺎﺯﯾﻢ ﺍﺯ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺎ ﺍﺳﯿﺮﺍﻥ

ﺍﯼ ﺍﺳﯿﺮﺍﻥ ﺑﺎﺯ ﻏﻮﻏﺎ ﺷﺪ ﻋﯿﺎﻥ

ﺳﯿﻞ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﮔﻮﯾﺎ ﺷﺎﻣﯿﺎﻥ

ﺁﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺑﻪ ﺻﺪ ﻋﺰ ﻭﻧﯿﺎﺯ

ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﻭ ﺑﺎ ﺍﺳﺎﺱ ﻭ ﺑﺎ ﺟﻬﺎﺯﺍﻭ ﮐﻨﯿﺰ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ ﻫﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ

ﭘﯿﺶ ﻓﻀﻪ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ

ﯾﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺟﻤﻊ ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﻢ ﮐﻨﯿﺪ

ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﻮﯾﺶ ﭘﻨﻬﺎﻧﻢ ﮐﻨﯿﺪ

ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺴﺘﻤﻨﺪ

ﮐﺲ ﻧﮕﻮﯾﺪ ﻧﺎﻡ ﺯﯾﻨﺐ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ

ﺍﯾﺎ ﮐﺮﯾﻢ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺩ ﺭﺍ ﭼﻪ ﭼﺎﺭﻩ ﮐﻨﻢ

ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﺍﺯﺁﻥ ﮐﻪ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﺻﺒﺮ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﻨﻢ

ﺑﮕﯿﺮ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﻣﻦ ﺭﻗﯿﻪ ﻣﻈﻠﻮﻡ

ﺑﮕﯿﺮ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺗﻮ ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﮐﻠﺜﻮﻡ

ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺑﺪﺍﺭﯾﺪ ﺍﯼ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ

ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻌﻈﯿﻢ ﺁﻝ ﺑﻮﺳﻔﯿﺎﻥ

ﻣﺮﺍ ﺑﺒﺨﺶ ﺍﯾﺎ ﺯﻥ ﮐﻤﺮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻣﻦ

ﺯﺿﺮﺑﺖ ﻟﮕﺪ ﺷﻤﺮ ﺳﺮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻣﻦ

ﭼﺮﺍ ﺑﺮﮔﻮ ﻧﻨﺎﻟﻢ ﺍﯼ ﺯﻥ ﺁﺧﺮﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﯾﺪﻡ ﭼﻪ ﺩﺍﻍ ﺷﺶ ﺑﺮﺍﺩﺭ

ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﮐﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﺩﺍﺭﺩ

ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻣﺮﺩﻩ ﮐﯽ ﺍﻭ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺭﺩ

ﻓﮑﻨﺪﯼ ﺁﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻮﺯ ﻭ ﮔﺪﺍﺯﻡ

ﻓﺮﻧﮕﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺍﻫﻞ ﺣﺠﺎﺯﻡ

ﻣﻦ ﺑﯽ ﯾﺎﻭﺭ ﻭ ﻣﺤﻨﺖ ﻗﺮﯾﻨﻪ

ﻣﮑﺎﻥ ﺍﺻﻠﯿﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺪﯾﻨﻪ

ﻣﭙﺮﺱ ﺍﯼ ﺯﻥ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺍﺣﻮﺍﻝ ﺯﯾﻨﺐ

ﺑﺪﺍﻥ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﺯﯾﻨﺐ

ﺗﻔﺤﺺ ﮐﻦ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﯿﺮﺍﻥ

ﮐﻪ ﺳﺎﯾﺪ ﺑﻨﮕﺮﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺯﺍﺣﺴﺎﻥ

ﻫﺮﺁﻥ ﺭﻥ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﯿﻨﯽ ﺳﺮﺷﮑﺴﺘﻪﺳﺮﺵ ﺍﺯ ﭼﻮﺑﻪ ﯼ ﻣﺤﻤﻞ ﺷﮑﺴﺘﻪ

ﻫﻤﺎﻥ ﺯﻥ ﺯﯾﻨﺐ ﺑﯽ ﺁﺏ ﻭ ﺭﻧﮓ ﺍﺳﺖ

ﮐﻪ ﻣﻀﻄﺮ ﭼﻮﻥ ﺍﺳﯿﺮﺍﻥ ﻓﺮﻧﮓ ﺍﺳﺖ

(ﺳﯿﻨﻪ ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺁﻥ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ)

ﻣﻦ ﺩﺧﺘﺮﺳﻠﻄﺎﻥ ﺩﯾﻦ ﺁﻥ ﻧﻮﺭﻋﯿﻦ ﻫﺴﺘﻢ

ﻣﻦ ﺩﺧﺘﺮﺁﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻋﺎﻟﻤﯿﻦ ﻫﺴﺘﻢ

ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺩﯾﻦ ﺑﯽ ﮐﺲ ﺣﺴﯿﻦ ﻫﺴﺘﻢ

ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﻧﺸﺎﻧﺴﯽ ﺍﯼ ﻫﻨﺪﻩ

ﻣﻦ ﺩﺭ ﻣﺪﯾﻨﻪ ﭼﺘﺮ ﺷﺎﻫﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﻡ ﺑﻮﺩﻩ

ﺍﺻﺤﺎﺏ ﻭ ﺍﻧﺼﺎﺭﻡ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ ﺑﻮﺩﻩ

ﻋﺒﺪﷲ ﻭ ﺟﻌﻔﺮ ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ ﺑﻮﺩﻩ

ﺑﯽ ﺳﺮ ﺑﺪﯾﺪﻡ ﺷﺶ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻫﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﻫﻨﺪﻩ

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺟﻼﻝ ﻭ ﺭﻓﻌﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺯﯾﻮﺭ

ﻧﺒﻮﺩ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺍﯼ ﻫﻨﺪﻩﺁﺭﯼ ﻣﻨﻢ ﺁﻥ ﺯﯾﻨﺐ ﺑﯽ ﯾﺎﺭ ﻭ ﺑﯽ ﯾﺎﻭﺭ

ﺩﺍﺭﻡ ﺗﻌﺠﺐ ﮔﺮ ﻣﺮﺍ ﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﺍﯼ ﻫﻨﺪﻩ

ﺧﻮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ ﺣﺴﯿﻦ ﺭﺍ ﺳﺮ ﺑﺮﯾﺪﻧﺪ

ﺗﻨﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ

ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﻭﻋﺒﺎﺱ ﺳﺮﺩﺍﺭ

ﺷﺪﻧﺪ ﮐﺸﺘﻪ ﺯﺗﯿﻎ ﻗﻮﻡ ﮐﻔﺎﺭ

ﺑﺮﻭ ﺟﺎﻧﺎ ﺧﺪﺍ ﭘﺸﺖ ﻭ ﭘﻨﺎﻫﺖ

ﺍﻣﯿﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﯿﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺭﺍﻫﺖ

ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﭼﻪ ﮔﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺑﺶ

ﭼﺴﺎﻥ ﺗﺴﮑﯿﻦ ﺩﻫﻢ ﻗﻠﺐ ﮐﺒﺎﺑﺶ

ﺭﻗﯿﻪ ﻣﺘﮑﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻋﺰﯾﺰﺍﻥ

ﭼﻪ ﺳﺎﺯﺩ ﺯﯾﻨﺐ ﺯﺍﺭﭘﺮﯾﺸﺎﻥ

ﺑﯿﺎ ﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﻓﺨﺮ ﺑﻬﺸﺘﯽﺑﻨﻪ ﺯﯾﺮ ﺳﺮﺕ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﺭﻩ ﺧﺸﺘﯽ

ﺳﻼﻡ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻧﻮﺭ ﺩﯾﺪﻩ ﯼ ﺯﻫﺮﺍ

ﺧﻮﺵ ﺁﻣﺪﯼ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺍﺳﺮﺍ

ﮔﻠﻪ ﺯﺣﻀﺮﺕ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﯼ ﺍﻣﯿﺮ ﻋﺮﺏ

ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺮﻧﺠﺪ ﺩﻝ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺯﯾﻨﺐ

ﺳﺮ ﺗﻮ ﺭﺍ ﭼﻮ ﺑﻪﺩﯾﺮ ﮐﻠﯿﺴﯿﺎ ﺑﺮﺩﻧﺪ

ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﺮﺩﻧﺪ

ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺗﯿﻎ ﻧﺪﺍﺩ ﺁﺏ ﮔﺮﺗﻮﺭﺍ ﻗﺎﺗﻞ

ﻣﺮﺍ ﭘﯿﺎﺩﻩ ﺩﻭﺍﻧﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﭼﻬﻞ ﻣﻨﺰﻝ

ﻣﺸﻘﺖ ﺗﻮ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﺯﻣﻦ ﻓﺰﻭﻧﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ

ﻣﺼﯿﺒﺖ ﺗﻮ ﺯ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺑﺪﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ

ﻣﺮﺍﺑﺒﺮﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﺍﺯ ﺍﻟﻢ ﺑﯿﺎﺳﺎﯾﺪ

ﯾﺘﯿﻢ ﭘﺮﻭﺭﯼ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ

ﺧﻮﺵ ﺁﻥ ﻃﻔﻠﯽ ﮐﻪ ﺍﻗﺒﺎﻟﺶ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺳﺖ

ﺳﺮﺵ ﺑﺮ ﺯﺍﻧﻮﯼ ﺑﺎﺑﺎ ﻧﻬﺎﺩ ﺍﺳﺖﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﭼﻪﮔﻮﯾﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺑﺶ

ﭼﺴﺎﻥ ﺗﺴﮑﯿﻦ ﺩﻫﻢ ﻗﻠﺐ ﮐﺒﺎﺑﺶ

ﻧﺴﯿﻢ ﮔﻠﺸﻦ ﺑﻮﯼ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ

ﺑﻪ ﺣﯿﺮﺗﻢ ﺯﭼﻪ ﺑﻮﯼ ﺣﺴﯿﻦ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ

ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﻋﺰ ﻭ ﺟﻼﻝ

ﻧﻤﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﭼﺮﺍ ﺑﻬﺮ ﺍﻭ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ

ﺑﯿﺎ ﺍﺩﺏ ﻧﺸﯿﻦ ﻋﻤﻪ ﺟﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ

ﻣﺸﻌﻞ ﺟﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ

ﺑﺎﺑﺎﯼ ﯾﺘﯿﻤﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺳﺮﻗﺖ ﺍﺳﯿﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ

ﺳﺮﭘﻮﺵ ﺍﺯ ﻃﺒﻖ ﺑﺮﺩﺍﺭ ﻭ ﺑﮕﯿﺮﺵ ﺩﺭﺑﻐﻞ

ﺍﯾﻦ ﺳﺮ ﺯﺗﻨﻮﺭ ﺧﻮﻟﯽ ﻧﻮﺍﺧﻮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ

(ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺼﺮﻉ)

ﮐﻦ ﺳﻮﺍﻟﺖ ﺑﻪ ﻋﻤﻪ ﺍﺕ ﺯﯾﻨﺐﭘﺪﺭﺕ ﻋﻤﻪ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ

ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻣﺪ ﻏﻢ ﺗﻮ ﺑﺰﺩﺍﯾﺪ

ﻫﺴﺖ ﻣﻨﻈﻮﺭﺕ ﻋﻤﻪ ﺟﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﺟﺎ

ﻋﻤﻪ ﺯﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﺳﯿﻨﻪ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺍﻡ

ﺑﻨﺸﯿﻦ ﺑﺎ ﺍﺩﺏ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﮐﻦ

ﮐﻮﺭ ﮔﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻧﺒﯿﻨﻢ ﻣﻦ

ﺧﻮﺏ ﺑﻨﮕﺮ ﮐﻪ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺟﺎﺭﯾﺴﺖ

ﺁﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﺘﻪ ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ

ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﯽ ﺧﻄﺮ ﺑﺎﺷﺪﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺫﻭﺍﻟﻤﻦ

ﺳﻔﺮ ﺍﻭ ﻗﯿﺎﻣﺖ ﺍﺳﺖ ﻋﻤﻪ

ﮔﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺳﺮ ﺭﻗﯿﻪ ﯼ ﺍﻓﮕﺎﺭ

ﻋﻤﻪ ﺑﮑﻨﺪ ﺩﯾﮕﺮ ﭼﻪ ﭼﺎﺭﻩ

ﺩﻝ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﺮﺍﺕ ﻫﺰﺍﺭ ﭘﺎﺭﻩ

ﻣﻦ ﭼﺎﺩﺭ ﻭ ﻣﻌﺠﺮﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ

ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺮﺍﺩﺭﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ

ﮐﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﻤﺎ ﮐﻪ ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ

ﭼﻮﻥ ﭘﻮﺳﺖ ﺷﺪﯼ ﻭ ﺍﺳﺘﺨﻮﺍﻧﯽ

ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺯ ﺳﺮ ﺷﺪ ﻋﻘﻞ ﻭ ﻫﻮﺷﻢ

ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﺒﻠﻢ ﻧﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻢﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﺒﻠﻢ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮔﺸﺘﻪ

ﻧﺪﺍﻧﻢ ﻣﺮﺩﻩ ﯾﺎ ﻣﺪﻫﻮﺵ ﮔﺸﺘﻪ

ﺑﯿﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺒﻨﺪﻡ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺖ

ﺳﻮﯼ ﻗﺒﻠﻪ ﮐﺸﻢ ﻣﻦ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎﯾﺖ

ﺭﻗﯿﻪ ﻣﻦ ﮐﻪﺩﻟﮕﯿﺮﺕ ﻧﮑﺮﺩﻡ

ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺑﻮﺩﯼ ﻭ ﺳﯿﺮﺕ ﻧﮑﺮﺩﻡ

ﺭﻗﯿﻪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺭﺕ ﻧﮑﺮﺩﻡ

ﭘﺪﺭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺧﺒﺮﺩﺍﺭﺕ ﻧﮑﺮﺩﻡ

ﺗﻮﮔﻔﺘﯽ ﺁﺏ ﻭ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ

ﺗﻮ ﮔﻔﺘﯽ ﺑﺎﺏ ﻭ ﻣﻦ ﮔﻔﺘﻢ ﻧﺪﺍﺭﻡ

(ﻣﺤﻠﯽ ﻣﺎﺯﻧﺪﺭﺍﻧﯽ)

ﺭﻗﯿﻪ ﺑﻤﺮﺩﻩ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ

ﺭﻗﯿﻪ ﺑﻤﺮﺩﻩ ﺩﻝ ﻧﺒﻨﻪ ﻗﺮﺍﺭ

ﭘﺴﺮﻋﺰﯾﺰ ﻭ ﺑﺮﺍﺭ ﻣﻬﺮﺑﻮﻥ

ﺟﺎﻥ ﺑﺮﺍﺭ ﺧﻮﺍﺧﺮ ﺟﺴﻢ ﻭ ﺟﻮﻥ

ﺑﺮﺍﺭ ﺯﺍ ﺑﺮﺍﺩﺭ ﻧﺎﻡ ﻭﻧﺸﻮﻧﻪﺍﺳﺎ ﮐﺠﻪ ﺑﻮﺭﻡ ﻫﺎﮐﻨﻢ ﭼﯿﮑﺎﺭ

ﭼﺘﯽ ﺗﺮﻩ ﺑﻠﻢ ﺧﺮﺍﺑﻪ ﮐﻨﺎﺭ

ام الکثوم مجلس حضرت رقیه (س)

ام کثوم

فلک دارم زِ جودت سینه پُر دارغدار امشب      که از جور و جفای تو نمی گیرم قرار امشب

مگر یک تن مسلمان نیست از کین شامی بی دین      کنندم از در و دیوار ویران سنگسار امشب

-----------------------------------------------------------------------------

کجایی حضرت عباس آ یک دم ببالینم      ببین آهم یکی اشکم بود از کین هزار امشب

-----------------------------------------------------------------------------

دیگر شب شد   دیگر شب     شد دیگر شب       که بر گردون رسد افغان زینب

چرا ای شب تو پایانی نداری                پسندی از چه بر ما آه زاری

شب آمد شب که آه بیوه زنها                کند و شن چراغ عرش اعلاء

علمدار رشیدم ای برادر              زِ دنیا نا امیدم ای برادر

-----------------------------------------------------------------------------

عزیزان با زینب ناله سر کرد      از این ناله مرا خونین جگر کرد

اَیا زینب اَیا زهرای ثانی       چرا از دیده ها گهر فشانی

-----------------------------------------------------------------------------

تو حق داری اَیا فرخنده اختر       که دیدی داغ مرگ شش برادر

تو گویی دشمنان بر ما بخندند      به اولاد علی خفت پسندند

-----------------------------------------------------------------------------

بلی دانم برادر مرده هستی        به مانندگلی پژمرده هستی

من و تو ای ضیاء هر دو عینم        بگرییم بر غریبی حسینم

-----------------------------------------------------------------------------

شه بی اقربایم ای برادر

-----------------------------------------------------------------------------

کفن بر جسم صد چاکت نکردند

-----------------------------------------------------------------------------

زِ  دنیا نا امیدم ای برادر

-----------------------------------------------------------------------------

بیا سیراب کن خیل یتیمان

-----------------------------------------------------------------------------

نچیدم حجله دامادیت را

-----------------------------------------------------------------------------

اَیا قاسم فدایت ام الکثوم

امام حسین در وفات رقیه


لبیک ای رقیه بی اقربای من       من مبتلای امت و تو  مبتلای من

خواهید اگر غریب شما را نشان دهم      زینب جدا غریب و رقیه جدا غریب

لبیک ای عزیزم       اینک ز رَه رسیدم        از ناله های زارت            آه از جگر کشیدم

زینب مگو حسینم    از من خبر ندارد    از کربلا الی شام        همراهتان دویدم

ویرانه ها بگردم      در کوچه ها بگردم      گیرم سراغ طفلم               بابا صدا بر آور

بینم تو در کجایی

-----------------------------------------------------------------------------

فلک نبود برایت مکان آبادی        تو اهل بیت حسین را خرابه جا دادی

ای امت بی وفا وفا کو          یاری حسین  سر جدا کو

این طفل که اوفتاده بر خاک        والله امانت حسین است

پیچیده  گلیم کهنه  در بر           این دور  زِ غیرت حسین است

بگذار سر رقیه این دم به زانوی من              شور و نواتُ دختر اندر جنان شنیدم

-----------------------------------------------------------------------------

مگر که شام غریبان سحر نمی گردد         مسافری به سفر رفت بر نمی گردد

ای رقیه کشتی طوفان و شین                دیده بگشا من حسینم من حسین

-----------------------------------------------------------------------------

من سرور قلب بی تاب توام         من حسین تشنه  لب باب توام

-----------------------------------------------------------------------------

مکن ناله مگو بابا ندارم      به غربت منزل و مأوا ندارم

-----------------------------------------------------------------------------

این گلیمی که شده مندرس و کهنه کنون      هست این پوشش تو دانکه خبر دارم من

-----------------------------------------------------------------------------

رقیه جان بقربان سر تو         بقربان دل غم پرورتو

-----------------------------------------------------------------------------

بلی دانم چه زحمتها کشیدی         کشیدی زحمت و راحت ندیدی

-----------------------------------------------------------------------------

دمی بخواب تو ای دختر من نالان        دو روزدیگرم آیی شوی به من مهمان

-----------------------------------------------------------------------------


زبا نحال چنین اقتضا کند مطلب       کنم سفارش طفلم به خواهرم زینب

اسیر شام بلا زینبم سلام علیک            غریب و بی کس و بی اقربا سلام علیک

عجب رعایت اطفال بی پدر کردی       عجب یتیم نوازی به جای آوردی

رقیه را بتو بسپرده ام اَیا خواهر         چرا تو غافل او گشته ای اَیا خواهر

-----------------------------------------------------------------------------

تو از جمیع زنان حرم بزرگتری      به کودکان یتیمم تو مادر و پدری

رقیه گر بکند گریه ساز خاموشش      اگر پیاده نیاید بگیر بر دوشش

مدار دست زِ زنهای بیوه ای خواهر      اَ لَلخصوص جوانمرده مادر اکبر

اول زِ آنکه غریب است آن دل افسرده       دوم از آنکه علی اکبرش جوان مرده

رقیه هست به ویرانه آن الم پرور           برو رقیه محزونه در برت آ ور

یزید در مجلس حضرت رقیه


ای قدّت سرو قامتت طوبا       صنم ای ماه طلعت بابا

عار ناید تو در خرابه روی      تو کجا و خرابه اسرا 

-----------------------------------------------------------------------------

کسی رود به خرابه که در به در باشد       کسی رود به خرابه که بی پدر باشد

تو دختر منی وجای تو به تخت زر است           در خرابه جای یتیم در به در است            

-----------------------------------------------------------------------------

برو دمی به خرابه مشو کنون دلتنگ         ببر به همره خود ساز و بربط و نی و چنگ

خبر نما تو کنیزان آفتاب جمال         بکش تو جام بلورین باده گلنار

-----------------------------------------------------------------------------

دیگر اندر خرابه چیست افغان       بیان سازید برایم ای محبان

-----------------------------------------------------------------------------

روید این لحظه اندر مطبخ ما        سر ببریده بسیار است آنجا

بگردید در میان رأس یکسر            بود زیبا سری چون ماه خاور

بدان آن راس پرنور حسین است        سر آن پادشاه عالمین است    

ببر اندر خرابه با دل زار                 به نزد دخترش با حال افگار    

چرا او خردسال است و فسرده                نداند امتیاز زنده مرده                 

دختر یزید در مجلس رقیه


پدر ای افسرت  بر تاج  کیوان         مرخص کن رَوَم سیر اسیران

رَوَم سیر اسیران یک زمانی          شوم آگه از این راز نهانی

-----------------------------------------------------------------------------

تمام شامی ای باب وفادار       رَوَند سیر اسیران با دل زار

منم خواهم رَوَم بهر تماشا       زِ راه مرحمت رخصت بفرما

-----------------------------------------------------------------------------

پدر مشکن دل زارم زِ احسان       مرخص کن رَوَم سیر اسیران

در آنجا دختران ماه رویند            به ویران عندلیبان نکویند 

-----------------------------------------------------------------------------

                 آئید و یکسر خیل کنیزان              تا روی آریم        بر سوی ویران               

کوس و نقاره کوبید و یاران       امروز عید است      دور یزید است

-----------------------------------------------------------------------------

بینید یاران        آن دختران را        بر  بسته بینید      آن اختران را

یارب دوا کن     درد گران را      امروز عید است       دور یزید است

-----------------------------------------------------------------------------

دختر چرا تو از ما گریزی         بهر چه از غم تو اشکریزی

با ما بیا تو بهر کنیزی        امروز عید است       دور یزید است

-----------------------------------------------------------------------------

خلخال زیور بهرت بیارم          تاج مرصّع   فرقت گذارم 

بنشانمت چون   گل در کنارم          امروز عید است          دور یزید است

-----------------------------------------------------------------------------

مکن کناره زِ من ای صغیر بی یاور

-----------------------------------------------------------------------------

برای چیست که هر لحظه می کنی شیون

-----------------------------------------------------------------------------

برای چیست که بنموده ای توکج گردن

-----------------------------------------------------------------------------

چرا به دست بلوری حنا نمی بندی

-----------------------------------------------------------------------------

به من بگو پدرت در کجاست ای دختر

-----------------------------------------------------------------------------

جدانمود که رأس شریف او زِ بدن 

-----------------------------------------------------------------------------

به حکم کی پدر اطهر تو گشته شهید

-----------------------------------------------------------------------------

به من بگو کی تو را داده در خرابه مکان

-----------------------------------------------------------------------------

تا به کی دختر قمر طلعت      هر زمان باب من کنی لعنت 

ای کنیزان زنید چوب جفا            بر سرش تا که اوفتد از پا        

-----------------------------------------------------------------------------

رسن گذارید بر گردان او         بهر کنیزی او هست نیکو

گردید حاضر اندر بر او       امروز عید است       دور یزید است

-----------------------------------------------------------------------------

غلام یزید در مجلس رقیه

کنیزهنده در مجلس رقیه



یزید دختر مظلومه حسین شهید         به خواب دید جمال پدر همان نومید

گرفته دامن زینب از او پدر خواهد            زبانحال ز باب مطهرش جوید

-----------------------------------------------------------------------------

ای تشنه لب تو طاقت خنجر نداشتی       گویا غریب بودی و مادر نداشتی

غسلت که داد کی کَفَنَت را برید و دوخت      بر حال غریبیت آیا دل کی سوخت

ایا گروه اسیران سر حسین آمد            گروه تعذیه سردار عالمین آمد


کنیز هنده


به چشم ای بی بی محزونه الحال     روم اندر خرابه آرَم احوال

+++++++++++++++++++

بیان سازید برایم ای اسیران       زِ نسل کیستید ای مو پریشان

-----------------------------------------------------------------------------

نسَب سوال نمودم بگفتند از عربیم        بزرگ زاده دینیم هاشمی نسبیم


کنیزهنده در مجلس رقیه



کنیز هنده


به چشم ای بی بی محزونه الحال     روم اندر خرابه آرَم احوال

+++++++++++++++++++

بیان سازید برایم ای اسیران       زِ نسل کیستید ای مو پریشان

-----------------------------------------------------------------------------

نسَب سوال نمودم بگفتند از عربیم        بزرگ زاده دینیم هاشمی نسبیم


هنده مجلس حضرت رقیه


کنیزان شمع و مشعل برفروزید         به مجمر عود و خشک و تر بسوزید

یکی اندر خرابه پا گذارد             خبر زودی برای من بیارد    

که ایشان از چه شهر و چه دیارند              عرب یا روم یا از زنگبارند                 

-----------------------------------------------------------------------------

اگر از عربند خانه ام خراب شود             دلم به مثل دل بی کسان کباب شود

اگر از عربند این زنان به شیون  و شین             خدا کند که نباشد زِ دودمان حسین          

اگر رسیده بلایی به دودمان  عرب           خدا کند که شود دور از  سر زینب

جاریه گر این زنانند از عرب          می شناسندم یقین اصل و نصب

باید آنجا شاد از هر باب رفت         با لباس و زیور و اسباب رفت

دخترم را نیز تو زیور کن بیار           غرق کن  او را به رخت  زر نگار

بیایید ای عزیزان                 همه شادان و خندان        

رویم اندر خرابه             تماشای اسیران        

------------------------------------------------------------------------------

بدست  گلدسته دارید             به لب ها خنده دارید

رویم اندر خرابه         به سر وقت اسیران

-----------------------------------------------------------------------------

فلک دوریزید است            به دوران بامزید است        فلک امروز حیران          رویم سیر اسیران

-----------------------------------------------------------------------------

کنیزان در میان این اسیران          زنی از چشم من گردیده پنهان

چو بنشیند همه چون سرو ریزند              چو بر خیزد همه از جای خیزند        

گمان من بزرگ آن زنان است          پرستارم تمام کودکان است        

الا ای زن چه سرو از جای بر خیز           شکر از لعل شیرین بر شکر ریز        

-----------------------------------------------------------------------------

چرا ای زن شدی از دیده گریان                چرا نالی چه ابر  نوبهاران


-----------------------------------------------------------------------------

صبوری پیشه کن کم کن تو غاغا           تو نام نیکویت اظهار بنما

-----------------------------------------------------------------------------

کجا با آب و رنگت دیده بودم                گمانم در فرنگت دیده بودم

-----------------------------------------------------------------------------

حجازی زن بقربان دل تو          کدامین شهر باشد منزل تو

-----------------------------------------------------------------------------

بقربانت همینم بود مطلب                 رسیدی هیچ گه پابوس زینب

-----------------------------------------------------------------------------

بقربانت شوم ای با نجابت                بفرما بانویم باشد سلامت

-----------------------------------------------------------------------------

دلم خواهد دمی او را ببینم             گلی از گلشن کویت بچینم

-----------------------------------------------------------------------------

من ای زن بالله از تو بد گمانم         به چشمت  میدهد زینب نشانم

-----------------------------------------------------------------------------

اگر بی بی تویی پس کو حسینت                 اگر زینب تویی کو نور دو عینت

-----------------------------------------------------------------------------

اگر بی بی تویی عباس تو کو                  علی اکبر نیکو انفاس تو کو

-----------------------------------------------------------------------------

خدا خراب کند خانه یزید دغا                   چه ظلم ها که نموده به عترت طاها

شوم فدای تو بی بی خدا نگه دارد                    خدا وجود  شما از بلا نگهدارد          

معلم در مجلس رقیه


کیستی ای چهارده  ماه منیر           ماه نزد ماه روی تو اسیر

اشکریزان از برای چیستی                در شب بر گو به من تو کیستی

-----------------------------------------------------------------------------

اَلحق از بهر فصاحت گوهری      هم زِ رفعت آسمان را اختری

مطلبی داری بفرما بهر من            از چه با گریه تو می گویی سخن

-----------------------------------------------------------------------------

آری آری دختر نیکو لقا       هست اکبر نام در مکتب  مرا

این جوان از شیعیان حیدر است       این جوان نامش علی اکبر است

-----------------------------------------------------------------------------

علی اکبر دمی از راه احسان        بخوان از بهر این دختر تو قرآن

که این دختر دلش بسیار تنگ است        همانا شیشه عمرش به سنگ است

-----------------------------------------------------------------------------

دوباره  ای علی از راه احسان      بخوان از بهر این دختر تو قرآن

-----------------------------------------------------------------------------

شنیدی صوت قرآن ای پریشان       چرا گشتی تو نالان زار گریان

نصارایی به حال ناتوانی             بگو معنی قرآن را تو  دانی

-----------------------------------------------------------------------------

فریاد  از غریبی  و بی یاری حسین        وز ناله های دم به دم و زاری حسین

آیا چه ها گذشت به صحرای کربلا          بر بی کسان آل علی از ره جفا

ببخشا جرم من دختر زِ احسان        تو را نشناختم ای مو پریشان

-----------------------------------------------------------------------------