مجلس مبعث- نسخه نور

پیغمبر ص در مجلس مبعث

ای صانع صنایع نُه چرخ اخضری        ای واجب الوجود ز نقص و خلل بری

هر برگ سبز حاکی آثار صُنع تو        بر سر کشیده لاله گل چطر احمری

000000000000000000

کشتی مزیم و چه بنموده پدر به سر             هستی کفیل نی که مرا یار و یاوری

ای عم با وفای من ای حمزه دلیر          ای جعفر و علی دو جوانمرد شیر گیر

ای آنکه از وجود شما ها بنا شده           ارض و سما کرسی و هم عالم کبیر

خواهم روم به جانب ابطح شما سه تن         آئید همرهم که رموز است مستطیر

000000000000000000

ای ذات تو گنجینه اسرار حق        بر کُنه کمال تو خرد گشت معلق

ای خالق رازق که به آثار جلالت          این مسئله از خلقت اثباب محقق

از ظلمت شب رایت بیضا به در آری          آثار ربوبیّت ز ایجاد تو منشق

لیکن چه کنم چاره که از ظلم عبادت           ناکرده ستایش به تو کس ای حق بر حق

کافر همه هستند پرستنده تو را نیست            در روی زمین غیر من ای صانع مطلق

از غصه و اندوه مرا خواب ربوده             خوابید شما هم همه این وقت مضیق

000000000000000000

شکر خدا که نخل امیدم ثمر گرفت           لطف خدا مرا که تجلی به بر گرفت

ای جبرئیل امر خدا را کنم قیام            بر دفع من کنند اگر انش ازدحام

بارد اگر به فرق من از جور تیغ تیز          از امر حق دمی ننمایم رخ گریز

000000000000000000

بلی ای همرهان امر عجیبی اندرین ساعت           هویدا شد برای من ز رأفت اندرین مأوا

شود البته ظاهر بر شما این ها همه مطلب          نمایم حل مشکل من از بهر شما فردا

روم این دم به خانه با دل بشکفتة خورشید        ببینم چون شود انجام کارم اندرین دنیا

بیا به نزدم خدیجه تا بگویم با تو یک مطلب           که از من گفتنش مامور گشتم از حق دانا

000000000000000000

این نور که بینی اش به رخسار          این نور رسالت است رخسار

این نور خدای ذوالجلال است          از بهر من آیت خصال است

آورده بدان که وحی جبریل          بهرم ز خدا به زود تعجیل

کی زنده(زادة) دودمان آدم         گمراه شدند اهل عالم

عالم نبود خدا پرستی         پیغمبر جملگی تو هستی

پیغمبر آخر الزمانم           شافع به جمیع انس و جانم

جاری بنما شهاده این دم          بر وحدت حق نبوت من

000000000000000000

خدا شود ز تو راضی ایا حمیده سیر           به روز حشر شفیعت شوم در آن محضر

شده است حالت من سرد و منقلب الحال         تو رختخواب مرا گستران به استعجال

000000000000000000

یا علی ای نور چشم و روح من اندر بدن          کن دمی در خانه اعمام خود رنجه قدم

گو به باب مهربانت هم به اعمام گرام           حمزه با عباس و حارث هم عقیل نیک نام

جعفر هم بولهب با سایر اقوام و یار           یا علی ایشان تمامی را حضور من بیار

گو به آن پروانه کان شمع عبدالمطلب       بهر مهمانی شماها را نموده احمد طلب

000000000000000000

به شما ها همه علیک السلام           رنجه گردید کل تان اقدام

ای ابوطالب ای عموی گرام          بر تو باد از این یتیم سلام

خواستیم ای عمو در این ماوا            نخورم نعمتی بدون شما

یا علی ای تو نور دیدة تر            رو تو آن شیر را آور

رو بیاور برم کنون بریان            که تناول کنند از او اعمام

000000000000000000

غصه بر خود ره مده ای عم زار          سیر خواهی شد به عون کردگار

أکل بنمائید و گوئید از عمیم          نام بسم الله الرحمن الرحیم

000000000000000000

بگوئید اعمام من این زمان         که من در میان شما تا کُنان

نبودم مگر خیرخواه شما             و یا هادی شاه راه شما

بد  و نیک تان را نبودم کفیل         سلوکم چسان با شما بر سبیل

بدانید اعمام والاتبار           که مامور گشتم من از کردگار

که اول شما را مسلمان کنم         شما را مطیع جهان بان کنم

خدائی که از قدرت کردگار          برافراشت این گنبد زر نگار

خدائی که نیران نور آفرید           خدائی که غلمان و حور آفرید

ز فوج هوا در فضای زمن         همه حرف سازد چه او در عدن

نموده ز آباء از اُمهات           عیان صد هزار را به تین و نبات

ز وحش و ز طیر و ز جن و ملک            ز بالای عرش وز تخت سمک

گزید آدمی و زمین خوف هزار        در آن سر سپرده فزون از شمار

نموده است مسطور جهان کبیر         بر این هیکل تنگ جرم صغیر

فرستاده احمام با مرسلین           پی رشته خلقان به روی زمین

ز آدم ز شیث و ز نوح و ز هود             سلیمان و داوود عیسی ستود

ز موسی و یعقوب یوسف دیگر             ز ایوب و خضر و خلیل و پسر

مرا فضل داده بر ایشان تمام           جهان را به دستم بدادست زمام

همه غیب شاهد میر من است           همه قیصر اعلا سریر من است

منم ختم پیغمبران خدا          بدانید اعمام من حالیا

بگردید اگر تابع دین من          ستودید اگر جمله آئین من        

بگردید سلطان روی زمین           جهان مر شما را بزیر مکین

هر آنکس که اول میان شما          شده تابع دین وحی خدا

کنم خاتم دین در انگشت او        کلید جهان می دهم مشت او

 عیان می کند قدرت کردگار             به کوثر شود ساقی او در شمار

وزیر و ندیم و پناهم بود            وصی و دیگر دادخواهم بود

000000000000000000

یا علی ای آفتاب آسمان         ای که دربانت صفوف قدسیان

یا علی بنشین دمی از روی مهر         ای ضیاء عرش و کرسی سپهر

تا که اعمام گرامم این زمان         تا که بگشایند چون گوهر دهان

ای عموهای گرامم از صواب      این سئوالاتم دهید اکنون جواب

کیست اول آنکه در بین شما           آورد ایمان به اسلام هدا

000000000000000000

یا علی ای گوهر کون سخا         یا علی زینت ده عرش خدا

ای دُر بحر کرامت یا علی          ای مه برج جلالت یا علی

صبر کن اعمام تو از شیخ و شاب         این سوالاتم دهند اکنون جواب

000000000000000000

بیا یا علی تا دمی از وفا           ببویم تو را من ز سر تا به پا

بیا ای انیس مددکار من         به سرا و ضرا تو غمخوار من  

تو باشی وصی و وزیرم علی         چه تصدیق من کرده ای در جلی

زبان در دهانت نهم از وفا           گشایم ز تو باب هر علم را

000000000000000000

با ابولهب

بدان ای دل سیاه کور باطن            مکن قصد بد ای ظالم تو بر من

کلید آسمان ها و  زمین را          عالم اولین و آخرین را

به تعلیم علی دادم ز یاری           تمام معجزات از کردگاری        

بگو تا آسمان را فرش سازد        برای گاو و ماهی عرش سازد

جهان دیگری آرد پدیدار          و بهر تو به توفیق جهاندار

000000000000000000

با جبرئیل

السلام ای امین وحی الله         رو کنم حال سوی بیت الله

حکم حق را کنون ادا سازم           پی تبلیغ حال پردازم

یا علی ای شفیع در عرصات          یا علی حال گشته وقت صلات

همرهم آ بسوی بیت الله           شو رفیقم ستودة الله

000000000000000000

حضرت اذان گوید – موعظه کند

ایهالناس خداوند یکی است        بی شریک است و وزیر است و ولی است

خالق هفت سماوات و فلک             آنکه ایجاد نموده است ملک

آنکه در ظلمت لیل ذیجود             هست آگاه ز جنبیدن مور

رازق وحش و طیور و انسان         خالق دوزخ و نار و رضوان

ز یکی قطره ی آب از قدرت         بنمود است شما را خلقت

به من از لطف بی شمار جمیل           وحی آورده از خدا جبریل

کی محمد تو بر همه خلقان          مقتدا هستی و پیمبرشان

حال از بت پرستی ای یاران          بگذرید از وفا هواداران

کس پرستیده سنگ و چوب مدر            متصور از او نه نفع و ضرر

حال گوئید جمله بی اکراه          وحده لا اله الا الله

000000000000000000

بدانید ای قوم بی اعتقاد           که لعنت بر آن لات و عُزّات باد

نخواهم عبادت کنم ای سگان         به بت های ملعون منحوستان

عبادت کنم خالقم روز و شب             مدد از خدایم نمایم طلب

به ادفاع تان ای گروه شقی           بباید سوی خانه شد یا علی

000000000000000000

ای عداس حزین علیک السلام            بنشین در بر رسول انام

وحی آورده بهر من جبریل          که تو پیغمبری به مثل خلیل

از خدای جهان انس و طیور        

صاحب فضل و هم چه آیاتم           منبع دین و هم کراماتم

یکی از معجزات من قرآن        هست ای راهب حمیده کُنان

000000000000000000

   ای مومن نگر ای دل ریش               این قصه نموده ای تو با خویش

خواهی نگری همان علامت        آن مُهر نبوت و رسالت

این مُهر نبوت است عیان بین         نوری که کلیم دیده از مین

لمعات تجلی اش الی عرش         روشن بنموده لیل دیجود

این نور نه کبریائی است         این نور محمدی است منور

برگو تو شهاده شخص راهب         تا بر تو دهم بهشت و هم نور

000000000000000000

خوشا سعادت تو ای محب خاص الخاص           بهشت بر تو شده واجب ای نیکو انفاس

بدان عموی من و مس جلدی ای نالان            فقد وجعتُ علیه النعم و الرضوان

خدا به هر دو جهان یاور و پناهت باد          به روز حشر که نشر دادخواهت باد

000000000000000000

ای عموی من هستی تو به من جای پدر           بشنو حرف من خون جگر بی یاور

آنچه اقوام بگفتند همه را بشنیدی           آنچه مامور شدم من ز خدای اکبر

می کنم از پی تبلیغ رسالت ظاهر           بر وحوش و بر طیور هم جن و بشر

نی که محتاج به مالم همة روی زمین            گر بخواهم همه گردند زر و هم گوهر

000000000000000000

گر به یک دست من زار و دهندم خورشید          ور به دست دیگرم حال دهندم قرص قمر

پر کند از زر و سیم از چه فضای دنیا        نگذرم از سخن حق و بحق داور

نی مرا خوف ز بوجهل قریش است کنون           گر ببارد به سرم نیزه و تیر و خنجر

پی ابلاغ بگویم به همه پیر و جوان            تا که اسلام بیارند گروه ابتر

000000000000000000

جبرئیل امین علیک السلام             ای محبت قرین علیک السلام

امر حق را کنون قیام کنم           به همه خلق خاص و عام کنم

در مسجد الحرام روم ز امر کردگار         تا حکم کردگار کنم حالی آشکار

000000000000000000

مجروح گشته است دو پای من ای خدا         واقف توئی ز حالت من رب ذوالبهاء

بنگر چه ها کشم ز زن زشت بولهب           هر دم جفا کند به من زار بی سبب

ای رب دادرس تو بفریاد من برس          در مکه نیست بهر من زار دادرس

000000000000000000

می کن نظر به بنده ات ای مهربان خدا                 بنگر چه جور می کشم از دست اشقیا

گاهی مرا به ساحر و مجنون کنند خطاب            پاشند گاه بر سر من خاکروبه ها

گاهی نهند خار مغیلان به راه من          مجروح تا شود ز جفا ها مرا  دو پا

آسوده نیستم دمی از ظلم این گروه          خود واقفی به حال من این عاریت سرا

000000000000000000

بالای منبر

ایهالناس منم پیغمبر       به شما ها همة جن و بشر

از سری تا به ثریا یاران         همه روزی خور خلاق جهان

نادر عالم حی است مرید مدرک         هم قدیم ازلی و ابدی متلکم صادق

نه مرکب بود جسم نه برئی نه محل          بی شریک است معانی تو غنی دان خالق

گر طمع هست شما را به بهشت           ور شمائید همه خوب سرشت

همه گوئید که الله احد          لاشریک له لا مثل صمد

000000000000000000

غش کند بیهوش

ای پیک خدا بحق دادار جلیل       می گیر تو زیر بغلم جبرائیل

انداز مکن تمامی خویش و تبار              ای قوم ستمگر سگ و کفر شعار

گوئید شما بحق ذات الله         لا حول ولا قوه الا بالله

000000000000000000

زیر سنگ

الها بنده ات را به خاری         چه ها بر سرم آمد از آه و زاری

لک الحمد ای کردگار کریم           لک الشکر ای فرد رب رحیم

مرا رحمت تو همیشه نگهبان          ز مکر شیاطین ز نیرنگ عدوان

به دستم لوای نبوت بدادی         به فرقم تو تاج رسالت نهادی

به آزار من در مراصد نشستند            کمر بهر قتلم خلایق ببستند

ستم ها ز دست مخالف کشیدم              که بر روی خار مغیلان دویدم

رسیده به لب جانم اکنون خدایا           نگهدارم از شر و از ظلم اعدا

000000000000000000

با جبریل کوه صبا

هیچ پیغمبر به مثلم جبرئیل از درد و غم           نابدیدی گوش کن از آنچه آید بر سرم

پا به دنیا تا نهادم باب من رفت از جهان         ریخت غربال اجل خاک یتیمی بر سرم

چون نهادم پا به دنیا رو شدم مهمان او           آسمان خون در دلم کرد از عزای مادرم

شد کفیلم جد من عبدالمطلب تا که او           سال هشتم کرده رحلت گشت پنهان از برم

با وجود بی پرستاری و درد بیکسی         گشته ام مبعوث بر خلقان را مرد آورم

000000000000000000

حمد گویم حق که او بگزید هم از کائنات             داد ایزد منصب پیغمبری را آخرم

با وجود معجزات بی حد اما قوم من          کاذبم خواندند جمعی فرقة جادوگرم

می فشاند از کمین زن قطامه شکل بولهب              درد هم خار مغیلان و به سر خاکسترم

حزب گشتم بی حدی دیدم من از قوم قریش         از غضب مجروح بنمودند از پا تا سرم

000000000000000000

نیستم محتاجتان ای جمله موجودات خلق            حمد خالق می کنم نامت بر جانم رفق

بهر رحمت گشته ام مامور نی بهر غضب           کی کنند آزار و ظلم اهل عالم بی سبب

بارالها در گذر از اُمتانت ای خدا         من گذشتم آنچه دیدم از همه جور و جفا

عذر خواه بندگانم ای غفور و ای رحیم           بخش بر من اُمتانم از عطاهای کریم

000000000000000000

نگر برادرم ای جبرئیل از احسان          خدیجه و علی آیند زار و گریه کنان

کجا رواست ایا یاور و ایا همدم             نظر به قد خدیجه کنند نامحرم

کجا رواست میان گروه کفر شعار        خدیجه گِرید و آید بحالت افگار

000000000000000000

بیا خدیجه در اینجا به حالتم بنگر              نگر به پیکر مجروح من بزن بر سر

بیا علی و ولی ای مرا تو روح و روان           نگر به زخم سرم چون گشوده است دهان

بیا ببین که به من قوم دون چه ها کردند           چه ظلم و جور و جفاها و فتنه ها کردند

000000000000000000

ای خدیجه ای علی جانان من          ای دو شمع محفل ایوان من

یا علی هستم بسی زار توان            قوت حرکت ندارم این زمان

هر دو از رأفت بگیریدم بغل                جانب خانه بَریدم بی دغل

000000000000000000

نظر کن بنده ات الها          تو واقف ز حال من دادخواها

نمودم ادای رسالت خدایا         به آخر نفس بر تمام بلایا

000000000000000000

---

حضرت جبرئیل در مجلس مبعث

ایا ملایک هفت آسمان و هفت زمین          تمامی ملک و ساکنان عرش برین

شداست وقت که دنیا شود پر از ایمان            شده است وقت فتد کفر را ز هم ارکان

رسیده وقت به دنیا خدا پرست شوند          تمام خلق ز حب و حبیب مست شوند

تمام عرش برین را دهند زیب و جلال             شوند جور شرف بقصر خود الحال

دهید باغ جنان را ز نهر زیب و صفا            به نغمه ساز در آئید نخله ی طوبی

تمام حوری و غلمان به کف طبق از نور         در افکنید به اوضاع کائناتی شور

000000000000000000

خطابم بر تو اسرافیل نالان          شده امر از خداوند جهان بان

که در روی زمین از فضل سرمد          شود مبعوث بر خلقان محمد

کند اظهار آن سلطان خوبان         که ای خلقان منم ختم رسولان

کنون از محضر خلاق داور          روم در خدمت ختم پیمبر

برم بهر پیمبر حال خلعت          نهم بر فرق او تاج نبوت

کنون آئید همراهم شتابان           همه بر کف طبق از نور تابان

000000000000000000

مامور گشته ایم برای همین جوان          پیغمبر است او به تمامی انس و جان

باشد شفیع کل اُمم در صف جزا        گردید از طُفیل وجودش بنا شما

000000000000000000

چیست مطلب بگو تو اسرافیل

000000000000000000

علی و حمزه و دیگر جعفر

000000000000000000

آری آری لطف حق ز تو پیدا

000000000000000000

آری حق بخشدش ز لطف دو بال

000000000000000000

می کند در بهشت او پرواز

000000000000000000

این معلم به ماست اسرافیل

000000000000000000

یاور حضرت خلیل علی است

000000000000000000

به جمیع رسل کفیل علی است

000000000000000000

شده با مصطفی کنون دمساز

000000000000000000

یا ایهالرسول قم اقرء کتاب حق

000000000000000000

اقرا باسم ربک هو الذی خلق             ای باعث وجود سوالله کل شئ

در باغ کفر حال وزیدی نسیم وی            

من جبرئیل بندة تو هستم ای جناب             از کردگار حکم چنین حکم مستطاب        

 کی پادشاه روز جزا بندگان من          جمله غریق بحر ظلامت در این زمن

ای رهنمای حق به بشر کن هدایتی          بر گمرهان خلق که ختم رسالتی

تاج نبوت است دیگر تخت اصطفا           این خلعت محبت حق کرده عطا

مامور گشته ای تو به خلقان ز روزگار          بنما دین خویش در الحال آشکار

000000000000000000

گر فرق احمد تاج شد    فرق حسین بی تاج شد

اموال او تاراج شد    شق فرقش از بی داد شد

ای وای از درد حسین

000000000000000000

خلعت نمود احمد به تن     آن سید گلگون کفن

افتاده از جور و محن         در کربلا عریان بدن

ای وای از درد حسین

000000000000000000

ای بر کف تو خاتم اقلیم سرمدی         فرش است زیر پای تو چرخ  زبرجدی  

من جبرئیل با همة فضل و کمال خود          در مَدرس علوم تو یک طفل ابجدی

گوئید انس و جن و تمامی کائنات          صل علی محمد و آل محمدی

000000000000000000

یا رسول الله خداوندت عطا کرد از وفا      معجزات با هر است و هم کرامت بها

ابر و باد وحش و طیر از عرش تا فرش حجاب        

 امر و نهی ات داده خالق بر خلایق می رسان             گر ز تو خواهند معجز ساز ای سرور عیان          

می روم در خدمتت تا ساخت عرش برین            حق نگهدار تو باد ای سرور از هر جور و کین

000000000000000000

ای به خود پیچیده جامه ای رسول کردگار            قم فأنذر قم فأنذر من حق کن آشکار

اولا اقوام اعمامت بنی هاشم تمام           حکم حق را ساز ظاهر بهرشان خیر الانام

اولا انظار ایشان کن ایا ختم رسل          ساز واضح بهرشان آیات حق از جزء و کل

000000000000000000

چه مهمانی به اعمام گرامش کرد پیغمبر           به خاطر آمد ای یاران مرا مهمانی دیگر

چه خولی بود مهماندار فرزند رسول الله         حدیث اکرم الضیفش  به خاطر آمد ای سرور

عجب مهمان نوازی کرد آن بدبخت بد اختر         مراعات حقوق فاطمه بنمود با حیدر

به یک شب بود مهمانش سر سلطان لب تشنه         بدادی جا به آن سرور تنور روی خاکستر

سری کش روی او بدی اوسینه احمد            نهادی از غریبی روی خاکستر رخ انور

چه داخل شد در آن مطبخ سرا با حوریان زهرا           بدید آن نور حق پنهان شده در زیر خاکستر

در آورد از تنور آن سر به چشم خون فشان زهرا       چنان نالید زهرا گوئیا بر پا شدی محشر

نمود پاک خاک از گیسوان و مهر رخسارش         بگفتی این چه حالت هست ای سلطان بی لشگر

چه تقصیر از تو سر زد آه ای بیکس حسین من          چه بد کردی به ایشان ای به حسرت کشتة مادر

گهی رأست به نیزه گاه اندر گردن اسبان       گهی اندر نقاره گاه اندر نخل با ثمر

به روی فرش خاکستر که مهمان را دهد منزل         جزایت حق دهد خولی به محشر ای سگ ابتر

به یک شب گشت مهمانت سُرور سینه زهرا           عجب خورسند کردی احمد و زهرا هم حیدر

تو را سرور کنار و بستر بر بالش زرین          حسینم را مکان دادی تنور روی خاکستر

000000000000000000

یادم آمد ای عزیزان حالیا       از حسین آن پادشاه کربلا   

آن وحید و بیکس و بی خانمان         در میان صد هزاران دشمنان

لب پی اتمام حجت برگشود        کرد با اعدای دون گفت و شنود

کی سپه من زاده پیغمبرم       من گل گلزار باغ حیدرم

مادر من فاطمه خیرالنسا است         جعفر و حمزه مرا عم از وفا است

آب بربستید بر طفلان من          سر جدا کردید از یاران من

هست آیا ناصری از بهر دین          تا کند یاری به این زار حزین

ظالمان بر آن خطاب استطاب        کس ندادندش به آن بیکس جواب

چونکه ابلاغ حسین از سر گذشت         این ندایش بر علی اصغر گذشت

پاره کرده بند مهد آن بینوا        کی پدر لبیک ای بابا بیا           

من تو را از جان و دل یاری کنم          نزد اعدا آیم و زاری کنم

بر مرا نزد عدو از بهر آب          تا بگوئیدم ز تیر کین جواب

ای مسلمانان در آن دشت بلا           ایستاده اشک ریزان مرتضی   

قد خمیده شال گردن مصطفی           سر برهنه سینه زن خیر النسا

جمله ناظر بر ملک گرگ جفا          بر دریدند یوسفش را از جفا

000000000000000000

سلام علیک ای رسول جلیل         به قربان خاک رهت جبرئیل

ز خالق به سویت درود و سلام         چنین داده خالق برایت پیام

بفرموده کی ختم پیغمبران         برو بام بیت الله گو اذان

چه کردی نمازت ادا یا رسول          کن انذار قوم ظلوم جهول

بر ایشان ادای رسالت نما         بر آن گمرهان رو ندامت نما

000000000000000000

السلام ای رسول عالمیان        ای سلیمان به درگهت دربان

یا رسول الله از مهیمن داور         برتو دارم درود بی حد و مر

کن تو انذار قوم یا احمد         پی تبلیغ رنج کش بی حد

همه اطراف عالم ای سرور      آمده حاجیان به دیده تر

رو کن انذار بندگان خدا         کن رسالت به جملگی تو ادا

000000000000000000

خاطرم آمد عزیزان حالیا        داستان اهل بیت مصطفی

اصل رحمت مقتدای عارفین       سید سجاد زین العابدین

گشت چون با خیل غم وارد به شام         کوچه ها مسدود شد از خاص و عام

بر سر نی رأسهای طاهرین          قافله سالار بر سرها حسین

آن سری کز نور او خور  در حجاب       سر زد از برج سنان چون آفتاب

آن سری کش داشت پیغمبر به دوش        از عطش گردید لبهایش خموش

آن سری کز ماه تابان داشت تنگ          گشت از گرمای ره مهتاب رنگ

آل پیغمبر به دنبال سران         جمله بودندی سوار اشتران

زینب آن ناموس شیر کردگار          بود بر جمازه ی عریان سوار

کوچه های شام پر از مرد و زن       ناسزا گویان و چوب و سنگ زن

غل به گردن حضرت زین العباد          در عقب دستی ببستبند از عناد

اهل بام و اهل کوچه بی درنگ          بر سرش باریده اندر چوب و سنگ

خاک روبه بر سر او ریختند          صورتش با خاک و خون آمیختند

از جفا آتش بر او افروختند        صورت و عمامه اش را سوختند

کس نبودی تا کند آتش خموش         روبروی باب کردی با خروش

گفت باب این حالت مضطر نگر          جمله بی چادر و بی معجر نگر

000000000000000000

بگرئید ای شیعیان حسین         بگویم یکی داستان حسین

چه گشته سوی قتلگاهش روان           فغان داشت خیرالنسا در جنان

که ای شاه لب تشنه کو لشکرت          فدای لب تشنه ات مادرت

به میدان نشد کس به همراه وی        بجز آه طفلان کوچک ز پی

سکینه دوان کی پدر تشنه ام         من از دیگران تشنه ام

شه تشنه از شرم سر پیش داشت         همی تکیه بر نیزه ی خویش داشت

بر آن لشکران شاه شد حمله ور         کشید از میان(نیام) ذوالفقار دو سر

زبانش چنان خشک شد بر دهان         که رفت از کفش صبر و تاب و توان

چه گرگان شدند آن سپه حمله ور          بر آن یوسف از چهار سو سربه سر

یکی  نیزه می زد به پهلوی او         یکی نیش خنجر به بازوی او

یکی رمح بر قصد جانش فکند         یکی تیر کین بر دهانش فکند

یکی تیغ زد  بر سر آن شهید        که عمامة مصطفی بردرید

زدند اینقدر زخم بر روی هم          که از وصف او عاجز آید قلم

در آندم که رو  داد این ابتلا         ندانم کجا بود شیر خدا

که بیرون نیامد ز خاک نجف           که لب تشنه شد نور عینش تلف

فدات شوم حضرت مصطفی           دگر باره کن امر خالق ادا

000000000000000000

یا رسول الله مشو اندوهگین        یا نبی الله مشو خاطر غمین

حق تعالایت جزای بی حساب        داد از رحمت ایا والا جناب

چون توئی غمگین و نالان ای رسول         جمله موجودات از دردت ملول

000000000000000000

آری آری راست فرمودی ایا خیرالبشر          چون مقرب تر توئی نزد خدای دادگر

لیک چون باشد مفاد البلاءُ للولا          یا محمد هر که بامش بیش برفش بیشتر

تازه ظاهر گشت دردت ای رسول انس و جان         ظلمهای بی حدی بینی از اُمت سر به سر

اولا اندر شکم بندی تو سنگ چو زجر        دُر دندانت شهید از کین نمایند از حجر

ظلم آن باشد ز دست اُمت نالان تو         قد حمزه قامت جعفر فتد بی دست و سر

ظلم آن باشد که بعد از تو بریزند خانه ات         بشکنند پهلوی زهرا از حزب چوب در       

 ریسمان در گردن حبل المتین دین کنند          فرق او را از تیغ در مسجد کنند شق القمر        

ظلم آن باشد جگرهای حسن هفتاد پار         در سماء طشت ریزد چون کواکب یا زهر

ظلم آن باشد حسین با یاور اهل حرم            دور دور در کربلا لشکر ز اهل بحر و بر

جمله اصحابش نمایند از جفا صد پاره پار          سر بُرند از جسم بابا را فکندند نزد سر 

ظلم آن باشد حسین بیند ز جور اشقیا        کاکل اکبربخون آغشته چون یاقوت تر

رأس عباس و علی اکبر به بالای سنان         اهلبیتش جمله در زنجیر قوم کینه ور

ظلم آن باشد که زینب در میان خاص وعام           سر برهنه شام و کوفه با یتیم و در به در

000000000000000000

یا رسول الله نظر کن از سمک تا زیر عرش        حور و غلمان و ملک در بندگی بسته کمر

احمد مختار ای فرمانده کون و مکان          کن نظر از عرش تا فرش فضای آسمان

جمله موجودات حق جان ها به کف بهر نثار          حاملین کوه و دشت و هم مرغکهای بهار

حاملین ارض گویند ای امیر بحر و بر         امر کن تا کار دنیا را کند زیر و زبر

حاملین ابر و باد و هم ملک های هما          حافظین اختران و ماه و خورشید و هوا

علویان و سفلیان اهل کرسی حجاب           جمله عرض بندگی دارند گویند ای جناب

اذن ده ما را که تا اهل زمین کز خاص و عام           جمله را فانی کنیم ای حضرت خیر الانام

000000000000000000

یاران همگی فغان نمائید         بر خاطر خویش بگذرانید

از غصة ماجرای زینب         فریاد ز ابتلای زینب

در کوفه چو آن حزین افگار          با اهل حریم بی کس و زار

اطفال حسین ز ترس و واتف         کوهان شتر گرفته بر کف

پر بود میان بام و بازار          از مردم بی حیا و اشرار

هر یک به زبان طعن و یک نیش            می زد به علیل زار دلریش

پرسید عجوز پشت بامی         کو رأس حسین نیک نامی

کو رأس حسین عزیز حیدر        گفتند به روی نیزه بنگر

آن سر که به روی نیزه قرآن          خواند بود آن حسین نالان

آن ظالمه آجری از آن بام        زد بر سر آن شهید ناکام

خون گشته روان برش ز رخسار           آن حال چه دید زینب زار

زد فرق خودش بچوب محمل         شد پاره سرش ز چوب محمل

خون ریخت بکویش سرازی       تا پای شتر شده است جاری

بنمود دو دست سوی حق راست           فریاد ز عرش و فرش بر خواست

نزدیک شد آنکه نظم عالم           پاشد سر شه ز نیزه شد خم

لب بر لب خواهر جفا کش        بنهاد بگفت ای بلاکش

کن صبر ایا حمیده خواهر         ویران مکن این جهان سراسر

بگذر که کار نا تمام است         این ظلم برای شیعیان است

 

---

 

امام علی ع در مجلس مبعث

قربان خاک پای تو ای سید جلیل           ای شمع دودمان فروزنده خلیل

جان های ما بکف ز برای نثار تو         پرورده گشت طینت ما از شعار تو

ای شمع محفل حرم بزم قدسیان         از تو بود ودیعة اصلاب رفتگان

 کُهل دو چشم ما است تراب قدوم تو         ما چاکریم و بنده کمربستگان تو

0000000000000000000000000

چه حالت است ای سرور که می بینم در این محضر          به دریای تحیر غرق گشتی اندر این مأوا

مگر در خواب می باشم مستم یا که هوشیاری        رمیده عقل از ما گوئی ای یکتای بی همتا

0000000000000000000000000

تجلی کرد نوری از تو چون انوار سبحانی           و یا نوری که اندر طور دیدی حضرت موسی

به رخسارت شدی نور الهی ساطع و لامع               بسان آستین قدر موسی را  ید و بیضا

نشد هرگز چنین نوری ز تو لامع ایا سرور          بگو سرّش ایا سید سبحان الذی اسرا

0000000000000000000000000

شوم قربان نامت ای پدر جان           تو را با جعفر و اعمام و یاران

همه اعمام من از پیر و بُرنا        بنی هاشم تمامی جمله یکجا

به مهمانی طلب فرموده احمد          که دارد با شما ها لطف بی حد

0000000000000000000000000

بچشم آنچه بفرمائی ای سپهر خرم          به دیده نزد شما نان و شیر را آرم

کنید میل غذا با نشاط و وجد و سرور           شوید مکتسب ای اختران ز مایة نور

0000000000000000000000000

سمعتُ ایا اشرف المرسلین       اطعتُ ایا صاحب وحی دین

مرا امر تو خاضع آمد رقاب        کلام تو ثاقب به دل چون شهاب

شهاده دهم حالیا این زمان          تو هستی رسول خدای جهان

0000000000000000000000000

یا رسول الله یا خیر الرسل          طینت مخور از این سرها زمل

ظاهر من باطن من سوی تو            کعبه من جنت من کوی تو

بهر قربانت خدایم آفرید         تا تو را یاری کنم گردم شهید

من شهاده میدهم ای ذوالها           از وجودت شد بنا ارض و سما

0000000000000000000000000

یا رسول الله شوم قربان تو           چشم و گوش من سوی فرمان تو

شرمم آید ای شه عالیجناب         کین سئوالت را نمی گویند جواب

جمله سرها را در افکندند به زیر           لایقولو الله نعم ما فی الضمیر

حیفم آید ای شه والا قدر         این سئوالت چون رود اندر هدر

گوهرین بنما تو ایندم شهریار          هست والاتر ز در شاهوار

0000000000000000000000000

کمر بسته دارم بفرمان تو          سر من فدای سر و جان تو

نه پنهان توان کرد امر خدا         نه زیباست محفل کلام خدا

بباید به ارشاد لب برگشود         بباید که اندرز مردم نمود

اذان گوید

بدان خدیجه تو هم خوابة رسول خدا          شنیده ام ز کسی آنکه سید دو سرا

پی ادای رسالت برفت بیت الله           شدند جمع به دورش قریش واویلا

زدند بر سر او سنگ و چوب بی حد و مر          شهید گشت ز دست مخالفان شرر

بیا  رویم پی جستجو بحال تباه            ببینیم آنکه چه آمد سرش بناله و آه

0000000000000000000000000

کجا افتاده ای ای من فدای خاک پای تو          

0000000000000000000000000

کجا افتاده ای مجروح دور از جان نثارانت

0000000000000000000000000

کجا افتاده ای ای سید زهّاد و هم عبّاد

0000000000000000000000000

چرا از نوکرت شاها ز غم قطع نظر کردی

0000000000000000000000000

کجائی از وفا بر ابن عم خود تکلم کن

0000000000000000000000000

شود کور از ما دو چشمان تر            شود آسمان کاش زیر و زبر

که را تاب این ابتلاءِ عجب          که را کرد این قدر والا نسب

ز آدم همی تا به خاتم سپهر           ندید از افق طالع ماه و مهر

از این نازنین تن فسوس دریغ            که مجروح گشته به سنگ و به تیغ

پس از تو مباد از زمین و زمان          نتابد دگر شعلة اختران

همه شهر این قوم ویران شود         بلا زود نازل بر ابدان شود

نماند به دنیا تنی زین اُمم          نمایند آباد مُلک عدم

0000000000000000000000000

ای فروزان آفتاب ذوالجلال         ای درخشان کوکب دُر مثال

جان پی فرمان تو ما را بکف            لولوء مهر تو ما را در صدف

بسته داریم از پی حُکمت کمر            دور تو گردیم چون شمس و قمر

تاب از ما برده حال زار تو        جان فدای این تن بیمار تو

 

 

 

 

 

اول بخواند

ایهالناس بدانید تمام            همه از مجلس امروز تمام        

داشت کیفت آزار رسول        که بدید از ستم قوم جهول

هیچ پیغمبر مرسل به جهان        مثل او درد ندیده دوران

بی پدر بود یتیم از اَبوین            گشته مبعوث به اهل حرمین

چه نموده است شه ابرار محن        کل عالم شده اندش دشمن

جور بسیار نمودند به او        زار و افگار بُدی دست عدو

گاه از یثرب و گه در بطحا       روز و شب بود به اندوه بلا

بشکستند دُر دندانش         به تعب بود همیشه جانش

ای عزیزان همه باشید خموش        بهر دنیا نزنند جوش و خروش

مجلس تعزیه کی بی ادبی          بگذرند اهل شماها همگی

هست پیغمبر و آلش خاطر         به شما جمله تمامی ناظر

به عزاخانة شاه شهدا        فاطمه سینه زن و شیر خدا

انبیا شال عزا در گردن         هر طرف هست عزادار حسن

بنمائید عزاداری خوب         که شود نزد پیمبر مرغوب

هست این مجلس پاکیزه درود          گفته کوکب نوری محمود

---

اسرافیل  در مجلس مبعث

ایا پیک خدا لبیک لبیک         شنیدم حالیا لبیک لبیک

چه واقع شد بگو ای پیک داور          مگر بر پا شدی الحال محشر

چرا در کائنات امروز شور است          مگر گاه دمیدن بهر صور است

0000000000000000000000000

ایا برادرم ای جبرئیل نیک لقا           بمن بگو بحق کردگار بی همتا

شدست بهر کدامین چهارتن مأمور              که اوفتاده به کروبیان ز رأفت شور

پیمبر است کدامین برادرم جبریل          که شد به بعثت حق مطیع امر جلیل

0000000000000000000000000

مصرع با جبرئیل

مطلبی با تو دارم ای جبرئیل

0000000000000000000000000

این سه تن کیستند ای رهبر

0000000000000000000000000

این بود حمزه سیدالشهدا

0000000000000000000000000

جعفر این گو بمن الحال

0000000000000000000000000

هست با ختم انبیا دمساز

0000000000000000000000000

این علی ولی است ای جبرئیل

0000000000000000000000000

یار موسی به رود نیل علی است

0000000000000000000000000

خضر را در جهان دلیل علی است

0000000000000000000000000

بود با کل انبیا دمساز(اسرافیل)

0000000000000000000000000

ای سید جن و بشر به روی تخت زر         فرمای بر عالم نظر جان های ما قربان تو

0000000000000000000000000

ای گوهر کان صدف بر سر بنه تاج شرف           گوئید ملایک صف بصف جان های ما قربان تو

0000000000000000000000000

ای سید گل پیرهن بنمای خلعت را به تن           فرما قبا اندر بدن جان های ما قربان تو

0000000000000000000000000

مبارک به تو خلعت ای شهریار             مبارک به تو منصب افتخار

ملایک بگوئید صوت جلی         که صلو علیه و آل نبی

0000000000000000000000000

یا رسول الله یا خیر رسل  یا مصطفی            ای که بنموده مقام بی حسابت حق عطا

یا محمد من اسرافیلم یکی دربان تو           از دل و جان خادم فرمان من قربان تو

اذن بخشایم عطا ای صاحب وحی منزل               تا دهم از قهر من روی زمین صور اجل    

نسل آدم را براندزم ز پا ای شهریار          تا تو را محزون نبیند یا محمد کردگار   

---

حضرت خدیجه س در مجلس مبعث

شوم فدای تو ای مهتر بنی آدم         چه خدمت است بفرما که من فدات شوم

ولی تحیر من شد زیاد ای سرور       ز نور صورت تو ای گزیده داور

ز لمعه لمعة او بر درند هفت سما         که گشت روشن از آن ساحت زیبا

ز نور صورت تو گشت منفعل خورشید         بود روان لمعاتش بسوی عرش مجید

000000000000000000

جانم هزار بار فدای لقای تو           عالم فدای مرتبة پر بهای تو

آری خدا یکی است ندارد کسی نظیر         بی زوج و بی ولا بهرش او غدیر

هستی رسول حق به تمامی انس و جان        صدقت یا رسول و آنست این زمان

000000000000000000

بخواب ای به فدایت شوم من افگار        خدای هر دو جهان باشد از ملایک یار

ایا عداس مرا مطلبی است با تو کنون              بباید آنکه کنی حل تو مشکلم آسان

000000000000000000

ایا عداس بحق خدای لیل و نهار         که جبرئیل بگو کیست با دل افگار

کنون بمن تو بگو حال وصف جبرائیل          که کیست آن شه والا بحق رب جلیل

000000000000000000

بدان که گفنه محمد به من ز صدق و صفا          که جبرئیل بمن گشت نازل او ز سما

رسانده وحی بمن از مهیمن یکتا         که من پیمبر خلقم بگو تو حال ورا

000000000000000000

با امام علی

خاک عالم بر سرم ای داد و آه          این بود مزد رسالت ای خدا

آه از تنهائی خیرالبشر         نه برادر دارم و مام و پدر

یا علی ای لنگر عرش خدا             از کفم بستان تو نان و آب را

رو به سوی کوه و هامون میکنم           موی فرق خود پریشان می کنم

000000000000000000

کجا افتاده ای ای جان صد چون من فدای تو

000000000000000000

کجا افتاده ای از ظلم کردند سنگ بارانت

000000000000000000

کجا در خون تپیدی صید سان از سطوت صیاد

000000000000000000

به ناکامی در این عالم یقین میل سفر کردی

000000000000000000

فدایت یا رسول الله دمی بر ما ترحم کن

000000000000000000

با امام علی

شود کور از ما دو چشمان تر         الهی شود چرخ زیر و زبر

ز آدم همی تا به خاتم سپهر       ندید از افق طالع ماه و مهر

از این نازنین تن فسوس و دریغ         که مجروح گشته ز سنگ و ز تیغ

پس از تو مبادا از این زمان           نتابد دیگر اختر آسمان

بر این امت شوم نازل بلا         کند زود از قهر غالب خدا

همه شهر این قوم ویران شود          بلا زود نازل بر ابدان شود

نداند به دنیا تنی زین اُمم         نمایند آباد مُلک عدم

000000000000000000

ای فروزان آفتاب ذوالجلال           ای درخشان کوکب دُر مثال

جان پی فرمان تو ما را بکف     

بسته داریم از پی حُکمت کمر            دور تو گردیم چون شمس و قمر       

تاب از ما بُرد حال زار تو         جان فدای این تن بیمار تو

---

ابوطالب  در مجلس مبعث

برادران من بینوا ز صدق و صفا             روان شوید سوی خانة محمد ما

طلب نمود ز بهر ضیافت آن سرور       رویم جانب آن برگزیدة داور

0000000000000000000000000

سلام ما به تو ای عمر زندگانی ما         شکوفة چمن باغ کامرانی ما

سلام ما به تو ای مهر و شمع محفل ما          همیشه جای تو باشد میانة دل ما

0000000000000000000000000

ای برادر زاده ای نور دل چشمان ما          زحمت بی حد  کشیدی خانه آبادان تو را

من به قربان رخ نورانی و تابان تو          جان اعمامت تمامی هم فدای جان تو

0000000000000000000000000

چه می فرمائی ای سرو روان و قوت دل ها          تو ای مهر منیر و شمع بزم جمله محفل ها

تو نور آسمان ها یا زمینی اندر این عالم            به دست رفعتت حل گشته از ما کل مشکل ها

توئی خورشید تابان، ما به مثل اختران دورت         به سرّاء و به ضرّاء به هر وادی و منزل ها

ز یُمنت پا به فرق قیصر و پرویز بنهادیم           مطیع تو تمام برّ و بحر و کوه و ساحل ها

ز خیر و شر ما هرگز ندادی صرفه را از کف           نمودی رفع هر غصه که جا بنموده در دل ها

0000000000000000000000000

چه مطلب شما را تمامی قریش          که دارید از بهر مقصود طیش

0000000000000000000000000

کبابم کرد یاران حرف این قوم ستم گستر            زده بر قلبم از گفت و شنود صرصر آذر

0000000000000000000000000

شیاطین  وسوسه هر دم کند بر حضرت آدم           نهد دام اجل ها روز ظالم بهر من آذر

0000000000000000000000000

چرا ای قوم باید کُشت خورشید جلالت را             از اینکه روز و شب گوید منم ای قوم پیغمبر

بود او صاحب آیات اعجاز و کرامت ها           بود او دادخواه عاصیان در عرصه محشر

ولیکن چونکه اِصرار شما از حد گذشت ای قوم        رسانم عرض های تان تمامی عرض آن سرور

0000000000000000000000000

مگو این حرف های بد ای زشت نادان           شما را نیست حد آن به دوران

بنی هاشم مگر مردند یکسر        که دارید قصد آزار پیمبر

چه حمزه شیر دل اندر حیات است         محمد پادشاه کائنات است

0000000000000000000000000

ایا سپهر خرم شهریار خطة خاک          محمد عربی ای مخاطب لولاک

رسیده اند قریش این زمان به دیدة تر         که ای جناب بیا از خدای خویش گذر

0000000000000000000000000

گذر از این سخنان ورنه می شوی مقتول        به دست یاری بوجهل زشت نا مقبول

اگر مراد تو مال است ای رسول بشر          به قدر کوه جفا می دهند تو را گوهر

0000000000000000000000000

می روم سوی شعب این دم کنون با حال زار          تا نمایم من تفرج قلب من گیرد قرار

---

جناب جعفر طیار  در مجلس مبعث

قربان خاک پای تو ای سید جلیل        ای شمع دودمان فروزندة خلیل

جان های ما بکف ز برای نثار تو          پرورده گشته طینت ما از شعار تو

ای شمع محفل حرم بزم قدسیان         نور تو بود ودیعة اصلاب رفتگان

کُهل دو چشم ماست تراب قدوم تو           ما چاکریم و بنده کمربستگان تو

0000000000000000000000000

چه حالت است ای سرور که می بینم  در این محضر       به دریای تحیر غرق گشتی اندر این مأوا

مگر در خواب می باشم مستم یا که هوشیاری        رمیده عقل از ما گوئی ای یکتای بی همتا

تجلی کرده نوری از تو چون انوار سبحانی             و یا نوری که اندر طور دیدی حضرت موسی

به رخسارت شده نور الهی ساطع و لامع         بسان آستین قدر موسی را یَد و بیضا

نشد هرگز چنین نوری ز تو ساطع ایا سرور         بگو سرّش ایا سیارة سبحان الذی اسرا

0000000000000000000000000

سلام ما به تو ای عمر و زندگانی ما          شکوفة چمن و باغ کامرانی ما

سلام ما به تو ای مهر و شمع محفل ما           همیشه جای تو بادا میانة دل ما

0000000000000000000000000

چه می فرمائی ای سرو روان و قوت دل ها          تو ای مهر منیر و شمع بزم جمله محفل ها

تو نور آسمان ها و زمینی اندر این عالم            به دست رفعتت حل گشته از ما کل مشکل ها

توئی خورشید تابان، ما به مثل اختران دورت         به سرّاء و به ضرّاء به هر وادی و منزل ها

ز یُمنت پا به فرق قیصر و پرویز بنهادیم           مطیع تو تمام برّ و بحر و کوه و ساحل ها

ز خیر و شر ما هرگز ندادی صرفه را از کف           نمودی رفع هر غصه که جا بنموده در دل ها

---

جناب حمزه  در مجلس مبعث

قربان خاک پای تو ای سید جلیل        ای شمع دودمان فروزندة خلیل

جان های ما بکف ز برای نثار تو          پرورده گشت طینت ما از شعار تو

ای شمع محفل حرم بزم قدسیان         از تو بود ودیعة اصلاب رفتگان

کُهل دو چشم ماست تراب قدوم تو           ما چاکریم و بنده کمربستگان تو

0000000000000000000000000

چه حالت است ای سرور که می بینم  در این محضر       به دریای تحیر غرق گشتی اندر این مأوا

مگر مستیم ما ای شاه یا در خواب می باشیم          رمیده عقل از ما گوئی ای یکتای بی همتا

تجلی کرده نوری از تو چون انوار سبحانی             و یا نوری که اندر طور دیدی حضرت موسی

به رخسارت شده نور الهی ساطع و لامع         بسان آستین قدر موسی را یَد و بیضا

نشد هرگز چنین نوری ز تو ساطع ایا سرور         بگو سرّش ایا سیارة سبحان الذی اسرا

0000000000000000000000000

سلام ما به تو ای عمر و زندگانی ما          شکوفة چمن و باغ کامرانی ما

سلام ما به تو ای مهر و شمع محفل ما           همیشه جای تو بادا میانة دل ما

0000000000000000000000000

کن زهر غذا ایا ستمگر       گر چون و چرا کن تو دیگر

دندان به دهان تو نماند         در کوی اجل تو را دواند

0000000000000000000000000

چه می فرمائی ای سرو روان و قوت دل ها          تو ای مهر منیر و شمع بزم جمله محفل ها

تو نور آسمان ها و زمینی اندر این عالم            به دست رفعتت حل گشته از ما کل مشکل ها

توئی خورشید تابان، ما به مثل اختران دورت         به سرّاء و به ضرّاء به هر وادی و منزل ها

زیمنت پا به فرق قیصر و پرویز بنهادیم           مطیع تو تمام برّ و بحر و کوه و ساحل ها

ز خیر و شر ما هرگز ندادی صرفه را از کف           نمودی رفع هر غصه که جا بنموده در دل ها

0000000000000000000000000

روم شکار کنون تا کنم تفرج و عیش          که چشم من نفتد بر رخ سگان قریش

0000000000000000000000000

به خانه رو کنم با حالت افسرده و مضطر         مشرف می شوم در خدمت والای پیغمبر

0000000000000000000000000

بگو ای زن چرا افسرده حالی و تو محزونی         سحاب آسا چرا گرئی زدی بر جان من نیشتر

بگو از حالت نور دو چشمم احمد مرسل           مزاجش  هست سالم یا که دارد بر زبان آذر

0000000000000000000000000

ای آنکه ز انبیا به حقیقت مقدمی          اسلام را ستونی و دین را مسلّمی

نا خوانده درس عالِم اقلیم کن یکون       نور مصوری و روح مجسمی

بی سایه آفتاب وجودت رود به عرش         نا محرم است سایه به هر جا تو محرمی

فرما چرا به بستر غم اوفتاده ای         از بهر چیست با هم غم حال در غمی

0000000000000000000000000

به قربانت شوم ای مایع نور          ز بعد تو شوم من زنده در گور

ز بعدت زندگی را من نخواهم           اجل مونس شود تب دادخواهم

0000000000000000000000000

بگو از حال خود بُردی تو هوشم

0000000000000000000000000

بگو رخساره ات بهر چه نیلی

0000000000000000000000000

بگو با من حبیبت از چه خسته است

0000000000000000000000000

چرا این دیده ات گردیده گلگون

0000000000000000000000000

که کرده با شما این ظلم و بیداد

0000000000000000000000000

 نهم مرحم به این زخم و جراحت

0000000000000000000000000

نما نفرین که جای ترک جان است

0000000000000000000000000

محمد خشم بر اعدا ضرور است

0000000000000000000000000

مرا این زندگانی گرفت آتش به جان خوشتر       مرا گرگ اجل گر بَر درَد از هم کنون خوشتر

میان دشمنان تنها نمودم احمد مرسل        چه من نا مهربانم عم گر بمیرم دوستان خوشتر

کَنم از بیخ و بن بنیاد بوجهل و قریش اکنون            که مردن بهتر از جاوید دنیا هست خوشتر

بپوشم اسلحه بر تن شرر بارم در این عالم          کنم زیر و زبر سطح زمین و آسمان خوشتر

0000000000000000000000000

ای ستمکار زنا زادة بی اصل و نسب           ای تو ابلیس زمان طالع شومت عقرب

راندة بارگه حضرت دادار قدیر          کین احمد ز چه اندر دل و بغضش به ضمیر

تو شکستی ز جفا جُبة احمد از سنگ          بشکنم فرق تو را من به کمان و شمشیر

تو لگد بر زدی و سیلی غم بر رویش        به دهانت بزنم من لگد از پای منیر

بزنم چوب به فرقت که زدی بر احمد          جمله اعضای تو از چوب کنم خرد و خمیر

0000000000000000000000000

ای سگ صفتان عرصة روز جزا             هستید از او شقی تر ای قوم دغا

فرعون بود او شما تمامی شداد        صد لعن بر او باد هم از آن شما

البته دهم جزای هر یک هر یک            گر مرگ نریزد به سرم خاک صفا

دادید مرا قسم چه بر پیغمبر           از سگ کشی این دم بکِشم دست وفا

---

ملایک  در مجلس مبعث

ایا پیک خدا لبیک لبیک         شنیدم حالیا لبیک لبیک

چه واقع شد بگو ای پیک داور          مگر بر پا شدی الحال محشر

چرا در کائنات امروز شور است          مگر گاه دمیدن بهر صور است

 

---

زن حمزه  در مجلس مبعث

فلک چون خانة عیش نبی زیر و زبر کردی            چو خصمی ها به احمد ای سپهر شعله ور کردی

محمد گشته مبعوث از برای جملة خلقان         زدندی سنگ و چوبش ای فلک زیر و زبر کردی

یکی بر چهره اش زد سنگ که خون آلوده شد رویش         یکی بی حد عبا بر گردنش ای سفله گر کردی

0000000000000000000000000

ز نور چشم برادر عجب خبر داری           تو از یتیم برادر عجب خبر داری

اذیتی بنمودند قریش بی پروا            زدند بر سر احمد ز کینه سنگ جفا

نه حالتی است در او اوفتاده در بستر         از این جهت بزنم بر سرم به دیدة تر

 

---

 

ابولهب  در مجلس مبعث

سلام ما به تو ای عمر و زندگانی ما             شکوفه چمن باغ کامرانی ما

سلام ما به تو ای شمع بزم محفل ما         همیشه جای تو بادا میان این دل ما

0000000000000000000000000

برادران همه بر مطلبم شوید علیم         نظر کنید به این نان و شیر طفل یتیم

دو قرص نان و یکی کاسه شیر کی ز وفا          کجا کفاف نماید به روز و هستی ما

تمام میل نود نان یک شبت داریم           یکی ز ما بخورد جمله دست برداریم

0000000000000000000000000

این تازه سخن چه بود شنیدم          صد تیر به قلب خود خریدم

جادوگر این سخن عجیب است        بین قول و فعل او غریب است

0000000000000000000000000

ابوطالب نظر کن سوی احمد          نموده با علی الطاف بی حد

چه تصدیقش علی کرد از شفاعت          محمد داده اش مزد رسالت

نموده آب دهان اندر دهانش         و یا بوسه زده بر اَبروانش

دو روز دیگرت هم امر سازد         علی را بهر تو مولا بسازد

بگوید بندگی می کن علی را          اطاعت می نمائید این وصی را

عجب پیغمبر و بَه این وصیش        محمد شد شه و سردار علیش

0000000000000000000000000

نمی دانم چرا ای لات و عزّا         کنم من زندگی در دار دنیا       

محمد گشته پیغمبر برایم        بگوید بندة خاص خدایم

اگر در امر خود گردد مسلم           نمانم از بهل در دار عالم

علاج درد من کن ای زن زار       که از بغض محمد گشته ام خار

0000000000000000000000000

بدان دارم بسی بغض پیمبر

0000000000000000000000000

همی گوید رسول انس و جانم

0000000000000000000000000

بباید ای ضعیفه دفع او کرد

0000000000000000000000000

بدان ای زن که بی عقل و سفیهست

0000000000000000000000000

بود کذاب و ساحر آه دردا

0000000000000000000000000

بدان آزار او ای زن ثواب است

0000000000000000000000000

رضایم از تو و خوشنود لاتم

0000000000000000000000000

ای قریش من فدای هست تو      من فدای تو  و سخاوت تو

دوغ از بهر من ضرر باشد         بحق لات بی ثمر باشد

بطپان بر گلوی این احمق         بخورد دوغ را کند وق وق

من بگیرم دو دست او محکم         تا خورد دوغ را تمام نه کم

0000000000000000000000000

ای حمزة نامدار شیر ژیان        تقصیر ز من نبود الآن 

بوجهل نیم بحق شاه مردان        این قریشند بزن بر سرشان

عمامة هر دو را بگیر از ذوق          زن بر سرشان هر دو بگویند دوغ دوغ

---

ابوجهل در مجلس مبعث

چه فریاد است یاران اوفتاده لرزه اعزایم        چه می گوید محمد سوخته از کین سر و پایم

شده پر صوت اللهُ اکبرش در صفحه عالم        نموده برطرف شأن جلال لات و عُزّایم

شهادت می دهد بر وحدت الله بی همتا          بیائید ای قریش اکنون کنید در خاک مأوایم

000000000000000000

قریشا بنگرید احوال احمد

000000000000000000

یقین امروز او دیوانه گشته

000000000000000000

علی ای یاوران اندر چه کار است

000000000000000000

برای کیست می باشند خاضع

000000000000000000

بحق لات علی خیری نبیند

000000000000000000

به جادوئی یکی مرد دلیر است

000000000000000000

نباید گوش کردن مدعایش

000000000000000000

مبادا سحر او گیرد شما را

000000000000000000

به سحرش روز ما را می کند شب

000000000000000000

ای محمد یتیم عبدالله          گو به من کیست تو را الله

غیر لات است گو خدای کریم         زود گو سوختم ز پا از کین

000000000000000000

ایا محمد والا جناب یا مولا           کنیم صلح به تو تا که تو بصدق و صفا

نما عبادت بت های ما تو در یک ماه         به ماه دیگر آن بندگی کنم دلخواه

خدای تو بپرستیم همی به روز و شبان          کنم عطاعت او من بچشم از دل و جان

000000000000000000

سلام من به تو یا حضرت ابوطالب        قلوب خیل محبان به خدمتت راغب

به خدمت تو کنون عرض مدعا داریم         شکایت از فلک و بخت نارسا داریم

000000000000000000

توقع از تو ما داریم ای سلطان نُه افسر        بفرمائی تو از رأفت دمی بر احمد و حیدر

بفرمائی که دست از حق پرستی باز بردارند          که مردم فتنة خوابیده اندر زیر سر دارند

بگو گر فقر بنموده شما را حال دیوانه          عطا بی حد و بخشش همه از سیم و هم از زر

مراد قلب خود گوید که تا خدمت کنیم او را          و یا او را به ما ده تا بُریمش سر که از خنجر

خلاصه هر چه خود دانی صلاح ای سید خوبان           به او پند و نصیحت کن بگو از این عمل بگذر

000000000000000000

فدای نام تو ای نور دیدة امکان           برو عرایض ما را بخدمتش برسان

000000000000000000

نترسیدی ای احمد ناتوان         که بُردی تو نام خدا را زبان

قریش این زمان جمله از خاص و عام       به دورم تمامی کنید ازدحام

ایا عتبه و شعیب و ای ولید         ایا حنظله حزب حرب پلید

ایا بولهب و عمر و حجاج دون         منیه  ایا مالک زشت دون

به مجنون کذاب پس بنگرید         به خاری به زاری کنیدش شهید

000000000000000000

برادرها بباید کرد همت       

000000000000000000

بباید خست عزا ز نازینتش

000000000000000000

به دامن ها بریزند سنگ اکنون

000000000000000000

بود قتلش عزیزان مطلب ما

000000000000000000

کنم مجروح من از سنگ بالش

000000000000000000

ایا جادوگر مجنون محمد

000000000000000000

تو در جادوگری بود جهان تاب

000000000000000000

بدی تاثیر اغوال نخاذت

000000000000000000

نمودستی جوانان را تو گمراه

000000000000000000

برادران همه الحال دست بردارید           که مرده است محمد به ناله گشته شهید

بگوشه ای بنشینید با نشاط و سرور          نموده رحلت و باید بَریمش اندر گور

000000000000000000

 ای قوم بحق لات و عُزا          دیگر ندهید مجال او را

بر  وی بکنید عرصه را تنگ         ریزید بر او ز بارش سنگ

کوهی بکنید ز چوب اشجار        ظاهر نشود ز احمد آثار

000000000000000000

صد شکر و حمد آنکه محمد ز دست رفت         آسوده گشته ایم چه تیری ز شصت رفت

000000000000000000

آه صد آه محمد نشده کشته ز کین          نفتاده است همی نخل وجودش به زمین

زحمت بی حد و وافر بکشیدیم دریغ          برطرف نا شده ای نام ز احمد نی دین

ساعت بعد  وَزد صرصر غم دریا غم           اختر طالعم از چرخ فتد روی زمین

000000000000000000

حمزه آن قصور ابطال کش یوم دغا            آنکه در معرکه چون رستم زال است بکین    

حالیا می رسد از راه که چون گرگ اجل            می درد جسم من خسته همان شیر قرین

به تلافی محمد به شما زلزله سان          خرمن عمر شما را بوَزد صرصر کین

     از دم تیغ کند بیوه زنان همه را          بی پدر می کند از نیزه زما طفل حزین

---

حماله الحطب  در مجلس مبعث

چه مطلب داری ای ملعون ابتر          

0000000000000000000000000

مخور غصه فدایت جسم و جانم

0000000000000000000000000

محمد دان که کذاب است ای مرد

0000000000000000000000000

که از جادوگری مرد فضیحت

0000000000000000000000000

نباشد مثل او ساحر به دنیا

0000000000000000000000000

ز فقر و فاقه چشمانش پر آب است

0000000000000000000000000

کنم آزارش بر تن حیاتم

0000000000000000000000000

کنون از بهر آزار محمد           نمایم جمع خار و بوته بی حد

بریزم بر سر راهش به دوران         شود پای شریفش غرقه در خون

رود خار مغیلان پای احمد         بیابم من تراب اجر بی حد

0000000000000000000000000

بگوش من می رسد ناله های زار رسول           ز کار و بار خودم نیستم غمین و ملول

به پشت بام برم خاک روبه ای بی حد         ز ظلم و جور بپاشم همی سر احمد

بخاک روبة آتش ز غم به پیکر او          بسوزد از تف او گیسوان انور او

ساحرا جادوگر کذاب مجنون ای یتیم          این بود مزد رسالت روز و شب ای دل دونیم

---

عداس در مجلس مبعث

بگو داری چه مطلب ای خدیجه         که روزم را نمودی شب خدیجه

بگو مقصود مطلب هر چه داری         به عرض تو رسانم من ز  یاری

000000000000000000

خدیجه ای مرا خاتون تو در دنیا و در عقبا           مگو سبّوح و قدوس علیک ربی الاعلی

چه راندی نام جبرائیل اندر زبان دیدم         هوا پر مشک و زعفر شد جهان بر عنبر و ساغر

چرا اندر زبان راندی تو نام نیک جبرائیل         به شهری کس نباشد حق پرست و مسلمی آنجا

شنیدی از که اسم جبرئیل این دم بگو با من         که گویم من که باشد آن یگانه گوهر یکتا

000000000000000000

بدان جبرئیل باشد پیک خلاق جهان داور           مَلک هست آن جناب عالی و دارای خوش منظر

مقرب هست اندر نزد آن یکتای بی همتا        امین وحی می باشد به نزد کل پیغمبر

مکرر شد به شرف خدمت موسی و هم عیسی          به نزد آدم و نوح و خلیل الله و بن آذر

محمد هست صادق در کتاب آسمانی ها            بود موصوف در انجیل و در تورات فرمانبر

اگر خواهی که گردی سر بلند اندر صف عقبا        برو ایمان تو اندر خدمت آن شهریار آور

000000000000000000

السلام ای محمد مختار         السلام ای امین مهر شعار

یا محمد بگو با من نالان          وحی آورده جبرئیل کنان

از برایت ایا رفیع جناب         گو به من حال این خطاب جواب

000000000000000000

شوم فدای تو ای اشرف بنی آدم       به خاطرم چه رسیده بگو فدات شوم

اگر پیمبر خلقی بگو تو قصد دلم          بچین تو لاله این قصد از ریاض دلم

000000000000000000

هزار شکر به این رتبه سربلند شدم        میان اهل جهان حال ارجمند شدم

سمند طالع من طی نموده سطح فلک          شدم ز مهر تو اشرف ز خیل جن و ملک

گواه باش به روز قیامت ای الله       تو واحد و محمد بود رسول الله

اگر که زنده بمانم ایا سپهر خدم         گه جهاد فدایت کنم چه جان و سرم

---

قریش  در مجلس مبعث

چه فریاد است افغان احمد ای یاران بپا دارد           یقین اندر سرش  بهر ما او یک بنا دارد

شده دیوانه با لات و هبل کرده غضب آور           و یا از فقر و بی چیزی دو چشم پر بُکا دارد

ز خود بگذشته ایم از بت پرستیدن فغان و آه         ولیکن بولهب در منزلش سیصد خدا دارد

شویم ما زنده اندر گور گر گوید بما احمد         نمائید ترک نان از بت پرستی فتنه ها دارد

0000000000000000000000000

بلی بینم عجائب های بی حد      

0000000000000000000000000

 علی بر دور او پروانه گردد

0000000000000000000000000

که مشغول صلات کردگار است  

0000000000000000000000000

برای خالق خود هست راکع

0000000000000000000000000

محمد در عزای او نشیند

0000000000000000000000000

نه پروایش اگر شمشیر و تیر است

0000000000000000000000000

دهیم اکنون سزا و هم جزایش

0000000000000000000000000

توسل می شوم لات و عزا را

0000000000000000000000000

برو از او بشو جویای مطلب

0000000000000000000000000

یا محمد بگو چنین سخنان          دست گویا کشیده ای از جان

هست انصاف آنکه جملة ما           بگذاریم صد هزار خدا

همه  را دست بند رخت به بَر          همه را تاج زر نگار به سر

همه خلخال پا نهیم کنار           بنمودیم عبادت بسیار

بندگی خدای تو بکنیم         این محال است گرچه جان بدهیم

 0000000000000000000000000

سلام ما به تو ای حضرت ابوطالب           قلوب جمله محبان به خدمتت راغب

به خدمت تو کنون عرض مدعا داریم         شکایت از فلک بخت نارسا داریم

0000000000000000000000000

توقع از تو ما داریم ای سلطان نُه افسر          بفرمائی تو از رأفت دمی بر احمد و حیدر

بفرمائی که دست از حق پرستی باز بردارند            که مردم فتنة خوابیده اندر زیر سر دارند

بگو گر فقر بنموده شما را حال دیوانه            عطا بی حد و بخشش از سیم و هم از زر

مراد قلب خود گو که تا خدمت کنیم او را         و یا او را به ما ده بُریمش سر که از خنجر

خلاصه هر چه خود دانی صلاح ای سید خوبان          به او پند و نصیحت کن بگو از این عمل بگذر

0000000000000000000000000

ابوطالب بحق لات و عزا          به احمد گو چنین کاری مفرما

قریش از کار یارت تنگ آمد        در آخر با تو اندر جنگ آید   

 بریزند بر سرت قوم ستمگر         تو را صد پاره سازند ای فلک فر

0000000000000000000000000

در کجا می رود این ساحر مجنون یاران         در عبورش شده اکنون بسوی قبرستان

پنبه در گوش تمامی نمائید فرو         تا که ادراک نسازید از او گفت و شنود

ننگریدش که ز جادو بفریبد دلتان        الحذر گوش به حرفش نکنید ای یاران

0000000000000000000000000

بلی راست گفتی ایا بد سیر         به جانش بریزیم اکنون شرر

جهان را بباید بر او کرد تنگ        که از حال او گریه خیزند سنگ

0000000000000000000000000

بلی گردیده حالی وقت فرصت

0000000000000000000000000

بخاک و خون بمالم من جبینش

0000000000000000000000000

نمائیدش نشان سنگ باران

0000000000000000000000000

نباشد غیر این جز همت تو

0000000000000000000000000

به گردن حال من پیچم عبایش

0000000000000000000000000

زنم بر فرق او من چوب بی حد

0000000000000000000000000

جزای خویش را دیدی تو کذاب

0000000000000000000000000

جزا و عجز و زاری و نیازت

0000000000000000000000000

بگو دادت رسد این لحظه الله

0000000000000000000000000

ای صاحب معجز و کرامت          دیدی تو جزای این رسالت

0000000000000000000000000

الحال خدا رسد به دادت         در ورطة غم دهد نجاتت

0000000000000000000000000

ای برادر به او جفا کردی         دوغ را بهر او غذا کردی

این همه نان و دوغ را گر بخورد          مثل خر عر کند به در برود