ابالفضل   در مجلس ابالفضل

شد شام ظلمت از حبش و زنگ آشکار        بهر کشیک خیمه علم سازم استوار

به به عجب شبی است  شب آخر وداع         فردا شود ز خون من این دشت لاله زار 

کو قاصدی که مژده به ام البنین دهد        که ای پیر خسته دیده بر آور ز انتظار 

سی ساله مه جوان تو فردا شود شهید       سی ماه شکر حق کن و سی روز روزه دار 

باد صبا برو به نجف گو به باب من           فردا رسند خدمتت هفتاد و دو جان نثار

-------------------------------

بعد از امام 

ای آفتاب برج جلال پیمبری       در جاه و رتبه عرش خدا را تو زیوری 

عباس کیست و چیست که خوانی برادرت       باشم به بارگاه جلال تو نوکری

بستم کمر به یاری و جانبازیت شها         صد جان من تصدق چون تو برادری

دشمن اگر هزار و یا صد هزار بیش        داری چو ذوالفقار و نداری مکدری     

   فرمان هر آنچه هست  مرا امر ده کنون           فرمان برم از اینکه تو مولا و سروری 

-------------------------------

ای خاک در تو تاج فرقم سایم          من را چه حَدم حضور بخشی جایم 

البته تو شاهی و بنده خانزاد در شاهم         تو نیر اعظمی و من هروایم 

تو سروری و منم غلام درگاه          ای سید وسردار و شه والایم

-------------------------------

برپا بلی فتنه ز ابطال شود       دانم که جسد ها همه پامال شود 

گر صلح کنیم نمی شود زین والله         لا حول ولا قوه الا بالله 

-------------------------------

کجایی یا علی ای شیر حق حلال مشکل ها           بیا در کربلا بگشا گره از عقده دل ها 

یا علی ای شیر قرب کردگار        از نجف دست یداللهی برآر 

سوز   اعدا را ز برق ذوالفقار        کرده اعدا تنگ بر ما روزگار

گرچه ناید خواب بر چشم ترم           لیک خوابم به امر شاه تاجدار

ایا زینب نگر چشم پر آبم        بینداز از وفا تو رختخوابم 

که آسایش کنم زینب زمانی         که از بهر حسین بی صبر و تابم

-------------------------------

بعد از زینب

امشب از چشمم پریده خواب و وز دل رفته تاب         شوق بزم دوست افکنده به قلبم اضطراب 

یک دمی سر بر سر بالین نهم شاید روم          این دل بیدار و چشم نیم مست من بخواب

-------------------------------

بعد از گفتگو امام و زینب 

چرا نمی رود به خواب دو چشم اشکبار من            شب است و شب شده برون عنان و اختیار من 

صبا تو می بری خبر به شهر من دیار من      بگو تو مادر مرا مباش و انتظار من 

حریم شاه دین همه به اضطراب و واهمه           سکینه زار و فاطمه حریم شهریار من  

به سرکشی روم برون  به اهل بیت دل ز خون        خوش است و سرکشی کنم زنان شهریار من –عیال داغدارمن

  تیغ ببندم از نیام سپر به کتف من عیان          ز خیمه پا نهم برون روم که سرکشی کنم 

زنان شهریار من عیال داغدار من           کشیک خیمه با من است حسین برادرمن است 

ببین چه شور و شیون است        روم که سرکشی کنم زنان داغدارمن عیال شهریار من 

-------------------------------

حسین زار و نازنین        نهاده سر به خواب و بین        عزیز فاطمه غمین     برادر فگار من   توصاحب اختیارمن

-------------------------------

علی فدای کاکُلت     فدای تار سُنبلت     عمو کِشد قراولت      جوان با وقار من 

-------------------------------

سکینه ام ز تاب شد     ز تشنگی کباب و شد      عمو ز خجلت آب و شد     تو دختر فگار من

به قاسمم چه ها شود     عروسیش عزا شود      سرش به نیزه ها رود      عزیز آن برادرم 

-------------------------------

علی اصغر صغیر     ز مادرش نخورده شیر     گلوی او نشان تیر      صغیر گلعذار من 

-------------------------------

سلام بر تو زینبم       چه با وفایی زینبم      چه با صفایی زینبم        تو سوی شام می روی      تو خواهر فگارمن

-------------------------------

کجایی یا علی بیا      به کربلا گذر نما     به سرکشی ما بیا      تو باب نامدار من  2بار

بخوابم اندر این گذر    مگر امیر حیدر     باب شبیر و هم شبر     پدر رسد به داد من   2 بار

-------------------------------

بعد از علی ع 

من نمی دانم چه باشد این صدا      این سیاهی کیست پشت خیمه گاه     

خیزم از جا برکشم تیغ دو دم        تاببینم کیست در پشت حرم 

ای سیاهی کیستی   هوشیار باش        بیشه شیر آمدی بیدار باش

ای سیاهی چیست کارت این مکان         خوابگاه شیر را کردی میان 

دور شو آمد رگ هاشم بجوش         نصف شب اینجا چرا داری خروش

دور شو منما به من چون و چرا        من کشم امشب کشیک خیمه ها 

سرور اقلیم سرمستان منم        میر میدان زبر دستان منم 

هرکه خواهد شیر بیند در شکار        رو کند در بیشه شیران گذار 

-------------------------------

پنجه من پنجة شیر خداست       بازوی من بازوی خیبر گشاست 

نام من عباس شیر افکن بود       شیر در میدان شکار من بود 

ابلق خورم پر روح الامین             زیر ظلش قپه عرش برین 

برق تیغم گر کنم آتشفشان       سوزد از یک شعله ذرات جهان 

نام تیغ جان ستانم ذوالفقار         جان ستانی ها کند در کار زار

چون که ما باشیم غریب کربلا        مانده ایم در دام اندوه و بلا 

نور حق سلطان ماه مشرقین        خفته اندر بستر راحت حسین 

اهل بیتش سر به زانوی غمند       امشب آسوده به خواب راحتند 

-------------------------------

که باشی از حجیر آسا سیاهی          

-------------------------------

که باشی ای شه بی مثل و مانند 

-------------------------------

بترس از برق شمشیرم میا پیش

-------------------------------

عجب فرزانه مردی و دلیری

-------------------------------

اگر از دشمنانی زود و بگذر 

-------------------------------

سرت را بر کَنم از ضرب سمسام 

-------------------------------

سبب زین آفرین برگو سراسر

-------------------------------

چه می دانی که من دارم برادر 

-------------------------------

صدایت آشنا آید به گوشم 

-------------------------------

چرا سر گشته ای در این بیابان 

-------------------------------

بگو از نامشان ای با صلابت 

-------------------------------

بگو نام جوانت ای خوش انفاس 

-------------------------------

کدام عباس برگو نور عین است 

-------------------------------

مگر تو مادر و خواهر نداری     

-------------------------------

مگر تو پادشاه عالمینی 

-------------------------------

بلی من زر خرید شاه دینم 

-------------------------------

بابا السلام     بابا السلام      وای وای وای 

خوش آمدی و سلام علیک ای بابا            قدم به دیده ما بر نهاده ای ز وفا 

عجب عجب تو پدر یاد بی کسان کردی            عجب غریب نوازی به جای آوردی

-------------------------------

ای پدر بنشین حکایت سر کنم          شکوه دست قوم بد اختر کنم  

چون شدیم وارد به دشت کربلا         دور ما بگرفته اند هر سو سپاه 

آب را اول ببستند روی ما        از عطش غش کردند این اطفال ما

یا علی بر خلق عالم ناظری         وقت جان دادن به بالین حاضری 

هر که در تنگی علی گوید پدر       دست او بگرفته ای در هر گذر

هر کسی را کاری افتد مشکلی          یا علی گوید به آواز جلی

حل آن مشکل به وی آسان شود           قلب زارش خرم و شادان شود 

ما که اولاد شمائیم یاعلی       بستة بند بلائیم یا علی

از نجف تا کربلا ره دور نیست         نامدن بهر شما منظور چیست 

-------------------------------

کجا بودی پدر در این شب تار         

-------------------------------

چرا بابا قد سروت کمان است 

-------------------------------

چرا بابا زنی بر سینه و سر

-------------------------------

چرا بابا شدی در تاب و در تب 

-------------------------------

چرا داری به کیوان آه وفریاد 

-------------------------------

چه داری در نقاب ای بی قرینه 

-------------------------------

چه فرمایش به عباس هست وای بابا 

-------------------------------

بحال دلم نیست آگه کسی          که شوری به سر دارم امشب بسی

به درد دلم نیست خبر دار کس         حکایت به شمشیر دارم ز بس 

در اول به تائید پروردگار        بیا ای مرا ثانی ذوالفقار

ای یار کار زار من ای تیغ آبدار         شمشیر شیر حمله و صمصام آبدار 

شد سالها بس که غنودی تو در قلاف        چون اژدها بر آور  دمی سر برون ز غار 

هی زنگ برگرفتم و هی دادمت صفا            هی جوهرت ستودم و بگرفتمت غبار 

امروز روز یاری و هنگام یاوری است         ای تیغ میخ اره بلای اجل ببار 

بازو ز من هنر ز من حملات کین ز من           برش ز تو شرر ز تو هنگام کار و زار 

تو مار مغز خواری    و من میر نغز جنگ             این لشکر پیاپی و آن قوم بی شمار 

بر فرق پر دلان چو نمایم من آشنا           از صدر زین  ز زین به  زمین آوری گذار

هی من بدرّم تو بِبُر دست و پا و سر        هی  من بغرّم  تو بخور خون زهر کنار 

من بر  درم  صفوف مخالف چه نعره شیر       تو پروری ز مغز دلیران نابکار

من غرش و شجاعتم از ارث حیدری           تو بُرش و صلابتت از ارث ذوالفقار

تو تشنه ای به خون و من تشنه ام به آب           هم خون خصم ممکن و هم آب پایدار

من خون خصم می دهمت شرط اینکه تو      بُری صف عدو که رسم من به آبستار

شما ای دوستان بی واهمه        بر حسین صلوات بفرستید همه 

-------------------------------

تیغا حمیتی که نگویند دشمنان       ماند حسین بی کس و تنها در این میان 

تیغا همیتی بنما بر جوانی ام        مگذار مادرم شود از هجر من فگار

تیغا همیتی که نشستند تشنگان        نوباوه حسین علی شاه تاجدار

تیغا زنان و اهل حرم جمله تشنه اند         زینب سکینه فاطمه لیلا به حال زار 

سستی مکن  مبادا دو بازوی من ز کین           مقطوع از یمین شود و قطع از یسار

سستی مکن مباد که لیلا شود غمین            زینب سرشکسته شود بر شتر سوار

سستی مکن  مباد که رضوانی از غمت          بارد گوهر ز دیده همی بر صف عذار

رضوانی عرض می کند که ای ساقی حرم          طفلان برای آب بوَند چشم انتظار

به فرمان پدر امشب بخوابم          که فردا شب یقین مهمان بابم 

-------------------------------

آه دیگر ناله طفلان کجاست          این چه محشر در زمین کربلاست 

می کنم از بهر طفلان جستجو       از برای آب رفته آبرو 

ای سکینه ای رقیه ای رباب          در کجا هستید جانم شد کباب

-------------------------------

مرگ به عباس باشد خوش گوار         ای سکینه سر ز خاک غم برآر

یا شود فردا دو بازویم جدا          یا بیارم آب و از بهر شما 

رو سر بالین اکبر آب هست         آب از بهر دل بی تاب هست 

-------------------------------

تکبیر از کجاست کدامین دلاور است             بی شک صدای نوخط و ناکام اکبر است  

او رفته در فرات و گمانم برای آب         بندم بروی خویش در این نیمه شب نقاب 

بندم نقاب تا که بگیرم سر رهش                 بینم چگونه هست دلیری و جرأتش 

خوش تو عباس که از راه شتابی بشتاب           امتحان از علی اکبر بنما زیر نقاب 

باز اندر نظرم قد سنوبر آمد          که به یادم قد سرو علی اکبر آمد 

وه چه اکبر قدش افکنده ز پا طوبی را          نور بخشیده رُخش  مهر جهان آرا را

کرده مجنون ز غم فرقت خود لیلا را            گیسویش کرده سیه پوش شب یلدا را 

دید شهزاده چو بس یاری شاهنشه دین       پی تعظیم ادب آمد و بوسید زمین 

گفت ای داد شرف فرش تو بر عرش برین         خادم بارگهت  حضرت جبریل امین 

من که در سایه ات از مهر  شعاع آمده ام          روزم آخر شد و  از بهر وداع آمده ام 

شه دین وقتی که بر قامت او کرد نگاه         گفت لا حول ولا قوه الا بالله 

شاه فرمود  دلم خوش و خیالی دارد       در گلستان اِرم تازه نهالی دارد 

شب ز ابروی رُخت بَدر هلالی دارد               روز را مثل تو خورشید مثالی دارد 

گر زتو یک نفس ای روح روان دور شوم          همچو یعقوب ز هجر تو پسر کور شوم 

برای یوسف گمگشته هر طرف جویم           صدا برآر ایا نوجوان مه رویم 

-------------------------------

ای جان علی جان 

قربان زور و بازویت ای نور هر دو عین        بی شک شجاعت است تو را ارث از حسین 

اگر ناتوانی بگو یاعلی

-------------------------------

ایا عباس در این تل بلندی می نشین           جنگ علی اکبر تماشا کن 

جوانمردی ببین غیرت نگر           همت ببین صولت تماشا کن         

علی اکبر علی را زنده کردی چشم بالا کن             مثال مار پیچیده نظر برقلب اعدا کن 

اگر یک مو شود کم از سر اکبر در این میدان            جواب ام لیلا را چه گویی فکر فردا کن 

یک حمله می کنم به علی اکبر جوان          بینم که می شناسدم آن سرو بوستان 

اگر خسته جانی بگو یاعلی

-------------------------------

سیاهی یک دمی پا را نگهدار           ببینم کیستی در این شب تار 

-------------------------------

جوان نازنین دل می خراشی     تو طوطی از گلستانِ که باشی 

-------------------------------

به حکم کی بگو ای مهر رخشان         سوی شط آمدی در این بیابان 

-------------------------------

سران کوفه را سازم خبردار        نشان تیر سازندت به یکبار 

-------------------------------

به ازرق حکم سازم از ره کین              که بر باید تو را از خانه زین 

-------------------------------

به ابن سعد سازم یک اشاره        کند جسم تو را صد پاره پاره 

-------------------------------

بگویم شمر آید در بر تو          نهد داغت به قلب مادر تو 

-------------------------------

عمویت کیست ای مهر جهانگیر        که ترسانی مرا از چنگ آن شیر

-------------------------------

ندارد سود  نزدم گفتگویت       نترسم از تو و نی از عمویت 

-------------------------------

عمویت هستم ای نور دو چشمان          مکن خوف ای پسر جانم به قربان 

-------------------------------

بیا به همره من ای علی اکبر زار         که تا به خیمه رویم این زمان به حال فگار

شکرلله علی اکبر به سلامت آمد         آب آورده وبا حیدری صولت آمد 

مژده ای اهل حرم جمله ز پیر و برنا        آب آورده علی اکبر فرخنده لقا 

مادر اصغر بی شیر بیا آب ببر         آب از بهر علی اصغر بی تاب ببر 

-------------------------------

در خواب دلم نموده وسواس        گویا که کسی برد نام عباس 

خدایا چه صدا بود ندا بود           ویا باد صبا بود یقین جانب مابود 

ز جا خیز تو عباس ببین شور و فغان  چیست         ببین نعره زنان کیست در این تاری شب غلغله  افکند 

زمین تا به سماوات دگر طیّ حجابات       ز لوح  و قلم و کرسی و تا عرش معظم همه پر شور و فغان است 

نمی دانم صدای کیست در ذکر من است امشب           به پشت خیمه گاه شاه دین در شیون است امشب

گهی طبال را گوید بزن طبل یورش اکنون            گهی سردار را گوید جهان کام من است امشب 

اگر او دوست باشد چیست پشت خیمه کار او          اگر دشمن بود آتش فروزان می کنم امشب

اگر دشمن بود او را به یک سیلی ادب سازم      اگر که دوست باشد جان به قربان می کنم امشب

اگراو شمر باشد خون ها این دشت می ریزد        گمان دارم ببُرد سر ز جسم قاسم و اکبر 

مسلح خویش را سازم من از آلات رزمیه           به حول قوه باری شکست آرم به این لشکر

کمر را تنگ می بندم  به عزم جنگ می بندم         به عالم شاد و خرسندم که باشم زاده حیدر 

دو صد صلوات بر روی محمد جمله بفرستید         چنین  سمسام شد موجود از الطاف پیغمبر

-------------------------------

حمد و سپاس داور معبود ذوالجلال            قَیوم لایَنامُ خداوند بی مثال

دانای آشکار و نهان فرد بی مثال          حی احد الهُ الصَمد لَم یَلد جلال 

لَم یولدی صفات ولا کفواً لا جمال         شیپور و طبل را بنوازید اتصال

-------------------------------

نعت و ثنابه آینه حق نمای کل       محمود و احمد است محمد شه رسل 

زان پس به پیشوای امم هادی السبل       باغ وجود را ز ازل بهترین گل 

یعنی علی که نور خدا را رخش جمال        شیپور و طبل را بنوازید اتصال 

ای جوشنی چه گلشن ایمان به روشنی        داوود اگر به معجزه ات ساخت جوشنی 

امروز ای زره تو به من حافظ تنی        از تیر وتیغ و نیزه و ناجح به ایمنی 

تا چون پلنک حمله کنم در صف جدال            طبل و نقاره را بنوازید اتصال 

-------------------------------

بندم کمر به یاری سلطان بی معین        کِش نه فلک سرادق  و یک بنده کمین 

یارش خدا حبیب نبی خصم مشرکین        بی مونس و وحید و گرفتار و دل غمین 

یعنی حسین معدن حسن و دگر کمال         طبل و نقاره را بنوازید اتصال

-------------------------------

ای مفخر فلک فر فولاد زر نگار          عکسی شد از حباب تو از چرخ کج مدار

خواهم ز ضرب نیزه   و شمشیر آبدار         از بهر حفظ سر به سر من کنی قرار 

تا چون نهنگ غوطه خورم در یم قتال         شیپور .............

-------------------------------

ای تیغ تیز مصری و ثانی ذوالفقار       دستم ز دست دست  خدا هست یادگار

موسی منم عصا تو در این مصر روزگار        اژدر صفت بس آیت حق ساز آشکار

زین قطبیان سرکش و آن فرقه ضلال       شیپور ....... 

-------------------------------

کیلی سپهر چه گنبد دوار واژگون        از جلد کرک هند وفا گشت رهنمون 

هنگامه طعان و ضراب سپاه دون         گردم چه غوطه ور به مجار عمیق خون 

حفظم ز تیغ و نیزه کن از قوم بد سگال            طبل و نقاره ...............

-------------------------------

ای رُمح سینه سوز من ای نیزه نَجند          برماه خور ز نوک تو در رزمگه گزند 

گردان نامدار و دلیران ارجمند        باید کنی به معرکه بر آسمان بلند 

چون طائر معلق برکَنده  پرّ و بال      طبل و نقاره..........

-------------------------------

حاضر کنید در برم آن برق وش بُراق         تن ناز و رهنمود و جهانگرد و سیم ساق 

در جست و خیز و پیچ و خم روز کینه تاق          زیبد ز چرخ انجم و ماه خورش یراق 

گاه عروج ماست به معراج لا مکان       طبل و نقاره ............

-------------------------------

جبرئیل عقل  و رفرف فکر و خیال من        شد موعد عروج به اوج وصال من 

معراج من معارک جنگ و جدال من          سربار بس گران و دو بالم وبال من 

باید دهم به معرکه جان و  سر و دوبال          طبل ونقاره ........

-------------------------------

ای تیز تک عقاب سبک خیز خوش عنان                وهمت چه سیر صاعقه بر هفت آسمان 

رفرف حمیتی  به دو گامی مرا رسان         احمد صفت به عرصه معراج لامکان 

تا بُگسلم ز ناقه هستی خود عقال          طبل و نقاره .............

-------------------------------

ای صدیقی تو مرا مونس جانی        سر و جان  روح و روانی 

تویی آن مرکب رهوار       نیکو روی     نیکو خوی       جهان پوی 

هنرمند و دل زنده و فرخ فر و صَرصَر تک و فولاد رگ  و خوش روش و دلکش   و کچک سر  

 و سیمین سم        و طاووس دُم         و پهن سُرین      و نمکی چشم          و سهی گردن         ومَه جبهه 

وسیار جبین         وفلکی صورت       و خوش هیبت       و خوش فطرت         ورقاص          و سخن فهم 

وخرامنده             و زیبنده        وچالاک          و ظفر رویت            و آهو صفت         ونیک لقایی       

بروش برق براتی         به دوش کبک خراتی          رصّع دم ویالی      و مقّوس پر و بالی       

بادپا اسب من ای توسن آهو خط خال         وی گلاوی سر از طرّة  حُورت   دم و یال 

گرمسیری مگر آموختی از وادی خصم            کین چنین نعل در آتش بودت برق مثال

بدان ای اسب به پشت تو سوار است             پسر شیرخدا میر هدی  حضرت عباس

بباید گذری تا ز فرات آب رسانم        به در و درگه سلطان غریبان 

-------------------------------

یَوم حسین لیله اسرار احمدی              در قدر و جاه منزله در حکم واحدی 

آن علم و این عمل  به مقامات سرمدی       مَلزوم و لازمند حسین و محمدی

رضوانیا ز شبه بیرون آی زین جناب           طبل ونقاره .......

-------------------------------

ای آنکه تیره شب به خیامی شدی روان              نامت و چه و حکایتی خود را نما بیان 

شیطان  صفت به وسوه بگشوده ای زبان       در بارگاه قدس ربوبیّتی خصال 

طبل و نقاره ..............

-------------------------------

ای چشم سفید کافر نام سیاه            در خیمه چرا آمده ای زین بی گاه 

شیطان به کجا و آدم باغ بهشت          لاحول ولا قوه الا بالله 

-------------------------------

علیکم بر تو بادا  ای سیاهی اندر این محضر             برای چیست در شب آمدی برگو ز خیر و شر

-------------------------------

ایا ظالم به باطن گرگ و در ظاهر به جلد میش           مگو خویشم بیا پیشم بکن اظهار عرض خویش

-------------------------------

ز کار شب رَوی هایت بدان ای شمر حیران          بود مکر و بود حیله بود تزویر میدانم 

-------------------------------

چه عرضی هست بر من خولی و بن سعد  و ازرق را              چه مطلب باشد ایشان را به عباس ای جفا کارا

-------------------------------

زبان بر بند ای ظالم معاذالله معاذالله       نمی شاید از این مطلب  برو گمشو در این ماوا 

-------------------------------

عزیز فاطمه داده مرا منصب علمداری        خدا داند که دارم افتخار از این سپهداری

-------------------------------

اگر دنیا و مافیها همه گردد زر و زیور      نمی ارزد همه عالم به یک موی علی اکبر

-------------------------------

زبان بربند ای ظالم چنین کاری چرا باشد         برادر از برادر  کی چنین روزی جدا باشد 

-------------------------------

حسین بابش علی جدش محمد نور ایمان است           به پیش مادر او مادر من از کنیزان است 

-------------------------------

نترسم خواهرم زینب اسیر و در به در گردد       رضایم بر سر نعشم نشیند نوحه گر گردد

-------------------------------

اگر اذن جهادم از شه والاتبار آید         به تومعلوم می کردم ز یک گل کی بهار آید

-------------------------------

اگر امدادت ای ظالم ز چین و ماسلف آید       علی با ذوالفقار دُلدل از خاک نجف آید 

-------------------------------

ای شمر بدان تاکه به تن جان دارم             از بهر نثار ره جانان دارم    

بدنام مکن نزد نکونامانم         من همسر و هم چشم فراوان دارم 

این نامه به کار من نمی آید ای شمر        فرمان حسین است به سر و جان دارم 

-------------------------------

رو سیه برگو چه دانی رتبه هابیل را          می دهی هر دم تو بر من نسبت قابیل را 

هیچ بر گوشت نخورده آیه ذبح عظیم           رو تو در قرآن نظر کن سوره تنزیل را 

بر صداق مادرش خلاق عالم عقد بست        کوثر و شط و فرات و سلسبیل نیل را 

دور شو ای بدتر از شیطان ره زن دور شو            کی توانی ره زنی در کعبه اسماعیل را 

-------------------------------

رو سیه برگو چه دانی نمک و حق نمک را         دست به الماس زنم لرزه فتد چرخ فلک را 

خواهی اکنون به خروش آورم افواج ملک را           ماه نو هر چه ببیند همه را بنماید 

-------------------------------

ای جفا پیشه مزن نار شرر بر دل ریش          من ندانم تو ستمگر به چه دینی و چه کیش

نشکنم عهد حسین با تو نگبرم پیوند        طشت زرینم و پیوند نگیرم به  سریش 

-------------------------------

ای شمر بدان که تاجداریم همه        در جنگ چو شیر در شکاریم همه 

ما را زنی و تیر و سنان ترسانی          از کشته شدن باک نداریم همه 

تو بهر یزید کوشی و من بهر حسین          فردا چو سر از قبر برآریم همه 

چون پرده ز روی کارها بردارند          معلوم شود که در چه کاریم همه

-------------------------------

لحظه ای پیش بیا شمر ستمکار لعین          بنشین روی زمین چشم بصیرت بگشا          گوش بده حرف مرا             تا که کنم  خطبه ای انشاء        ای جفا پیشه چه جرأت بنمودی به جسارت         که نهادی تو قدم بر در درگاه شهنشاه غریبان       ندانسته ندانی که جوانان بنی هاشمی       هفتاد و دو تن      جمله گذشتند ز جان و  همه جمعند تمام                 و اگرت آمده لشکر ز خطا و خطن      چین و زما چین       ارومیه و قسطنطنه و مکه و مصر و حلب      و شام و سمرقند    الی بلخ و بخارا      همه روی زمین همه زیر زمین       عددبرگ درختان      عددریگ بیابان          عدد قطره باران        همگی پر شوند از لشگرتان        ذره ای اندر دل عباس       نه بیم و نه هراسی      بشنو ز صفت لشکر    شاهنشه خوبان     چه جوانان همه خوش بو     چه جوانان همه خوش رو       همه فرزند امام و     همه در علم تمام         همه فرزند رسول     وهمه دلبند بتول      وهمه بالا زده ابلق        همه با ابروی منشق      همگی رو بسوی حق      همه دائم به صلاه     و همه قائم به ذکات      و همه وارث به فرات      وهمه از ظلم شما نُه شب و روز است که آبی نرسیداست    به حلقوم جوانان بنی هاشمی     از مرد و زن     از پیر ز برنا       زین گذشته نشنیدی     پدرم پادشه ناس       چه ها کرد     زتوران  وز  ز الماس       دگر از برکش و بربر       بحق حیدر صفدر      به دو انگشت مبارک      زجا کَند در  از قلعه خیبر      به خداوند جهاندار قسم        به محمد گل بی خار قسم          به علی حیدر کرار قسم       به حسن سوره الماس قسم        به حسین سرور عباس قسم        که چه سان نعره کشم از جگر و تیغ کشم از کمر و یاد کنم حیدر و هم حیدر و    باب شبیر و شبر         وصاحب تیغ دوسر        ابن عم پیغمبر و    هاشم و عبدالمطلب       آن زاده باب الله    سیف الله     وجه الله      جنب الله      سرّ الله      که بود مظهر الله      دور شو ای بدتر از خنّاس         مزن لاف به عباس   برو ای شمر دغا       خیر نبینی  تو ز دنیا و ز عقبا          که خدا لعن کند هم به یزیدو همه لشکرتان             ای سگ مردود جفا کار و بدکار 

-------------------------------

ایا شمر سنگین دل نابکار               نشین تا کنم خطبه ای آشکار 

حدیثی بخوانم ز شأن حسین          که سوزد دل شیعیان حسین 

چو فردا خداوند لیل و نهار         کند محشر انتقام آشکار 

شود امر آن دم ز پروردگار          بسوی جهنم در آن گیر و دار 

که ای آتش این عاصیان را بگیر       گنهکار این اُمتان را بگیر 

چو قهر جهنم درآید به جوش       فتد بر خلایق فغان و خروش 

پس آنگه جهنم شود شعله ور          بریزند مردم چو بر یکدگر 

به پیش محمد روند امتان       که یا مصطفی الامان الامان 

پیمبر بر آتش کند این خطاب     که ای آتش آتش مکن التهاب 

که اینها همه امتان منند        که اینها همه دوستان منند 

فتد بر دل مرد وزن واهمه           درآرد سر از قبر خود فاطمه    

به کف دُر دندان خیرالورا        به فرق سر عمامه مصطفی  

بدوشش یکی پیرهن از حسین       که شد پاره پاره ز تیر و سنین 

به دورش ملائک همه صف زنان         به کف شیشه اشک گریه کنان 

به آتش بپاشد همان اشک ها             شود دور آتش به امر خدا 

بحق کسانی که با شور و شین          نمودند گریه برای حسین 

ببخشا گناه همه شیعیان        ز پیر و جوان و ز خرد و کلان 

به بازار محشر درآید نوا           به تن شصت وشش زن لباس سیاه 

فتد بر دل مرد و زن ولوله       به زنجیر آرند یک سلسله 

به تن شصت وشش زن لباس سیاه        همه با حجابند چو خورشید و ماه 

یکی گوید ای سرو سیمین برم         جوان رشیدم علی اکبرم

یکی گوید ای سرو ناشاد من         یکی گوید ای تازه داماد من 

یکی العطش العطش می کند        عمویش بمیرد که غش می کند 

از آن جمله یکسر به مد نظر      بیاید شکسته ورا   دست و سر

تنش ضربت تازیانه کبود           همه از جفای تو شمر جهود

همان زن بود زینب بی نوا        برادر بمیرد  نبیند ورا 

تو خواهی ایا ظالم بی حیا         کنی ز آستان حسینم جدا 

ببین من چگونه روم در برش           چو پروانه گردم به دور سرش

-------------------------------

برادر حسینم سلام علیک       شه عالمینم سلام علیک 

بخوابی نداری خبر یا اخا       تو از مکر وتزویر شمر دغا 

 تو در بخت و خواب غریبان بخواب         دل سنگ و گردد برایت کباب 

خوشا آن زمانی به روی صفا       زده بوسه بر حنجرت مصطفی 

خوشا آن زمانی که بی واهمه           سرت بوده بر زانوی فاطمه 

سرت را به زانوی عباس زار        گذار ای شهنشاه والاتبار

به قربان این سر چه ها می شود      همین سر از پیکر جدا می شود 

بقربان این لب که در بین راه         سر نیزه خواند کلام خدا 

به قربان این سر که نور است نور         رود خانه خولی اندر تنور

بخواهند و از تو جدایم کنند        به صد درد و غم مبتلایم کنند 

برادر کجا بی وفایی کجا        کجا گوشت گردد ز ناخن جدا 

عزیزم روانم به جنگ دغا        اگر کشته گشتم حلالم نما 

-------------------------------

ای خواهر داغدار زینب      از فاطمه یادگار زینب   

چشم فلک و ملک ندیده        مانند تو داغدار زینب

یاد آر به عزت مدینه       هفتاد رکابدار زینب 

زن های حجاز جمله بودند      هریک کنیز کار زینب 

مِن بعد گذشته آن جلالت         گردی تو شتر سوار زینب 

امان به خاطرم آمد به ظهر عاشورا         رکابدار تو بن سعد شوم بی پروا 

امان به خاطرم آمد به بارگاه یزید            تو ایستاده به بازو   طناب ای زینب 

یزید چوب زند بر لب برادر تو          بمیرم آه نداری تو تاب یا زینب 

نشد نصیب به جاه و جلال و عزت و ناز          روان شویم ایا خواهرا به شهر حجاز 

جلوی محمل تو همچو نوکر ای خواهر          علم به دوش کشم تا به قبر پیغمبر

دگر نمی شنوی در حرم صدای مرا       بپیچ مسند و  بردار متکای مرا

اسیر و خار زینبم     شتر سوار زینبم            تورا به شام می برند    تو خواهر فگار من 

ایا شمر کردی عجب فکرخام        برو صید دیگر بیاور به دام 

-------------------------------

زین سخن های غم افزای تو غم ها بفزاید               سخنی گو که غم از دل بزاید نفزاید 

سخنان تو رگ هاشمی آورد به جوشم           ز آستین وقت شده دست یدالله به در آید 

لب فرو بند بکش تیغ و بیا در صف میدان           مرد آن است که لب بندد و بازو بگشاید

-------------------------------

شمر برو به یک طرف می شکنم دهان تو         این سخنان برم مگو حق ببُرد زبان تو  

فخر کنی به لشکرت  خاک به فرق مادرت        شایق ایا لعین نیَم بر تو و بر امان تو 

-------------------------------

منم به روز کین چه جا   به پشت رخش می کنم        منم که در جدال کین به گرز به بخش می کنم 

زمین کربلای را ز خون بنفش می کنم         به خنجری که خنده زد از او درفش می کنم 

که هست این دلاوری  ز باب یادگار من 

-------------------------------

مباش غره اینقدر بر این سپاه بی کران  ز زور و بازوی یلان        کنون زتیغ سرکشم  برآورم دمارتان       

که هست این دلاوری ز باب یادگار من 

اگر خسته جانی بگو یا علی 

-------------------------------

لبیک فدات ای حسین جان          قربان صدات ای حسین جان 

-------------------------------

بدان این اول غم هست زینب         روی در شام و روزت می شود شب

-------------------------------

ای نور دو دیده ام سکینه         آرام دل و سرور سینه 

من نوکر باب تو حسینم          خدمتگر شاه عالمینم 

من باب تو را نیَم برادر       هستم به برش کمین نوکر

-------------------------------

سکینه جان مرا روح روانی          میان خواهران شیرین زبانی 

عمو سقا و میراب زمانه          شمائید تشنه لب ای نازدانه 

-------------------------------

درِ مدینه علم  و کرم سلام علیک            مزین از تو رواق حرم یلام علیک

چرا چو مرغ هما سر به زیر پر داری           مگر مصیبت عباس در نظر داری 

-------------------------------

نه چنین است نه چنان     

شما بخواب بودید شمر بانگ زد ز خفا                 طلب نمود مرا آن لعین بی پروا   

   پس از تعارف بسیار می نمود اظهار         به معنی اینکه بیا دست از حسین بردار 

بیا به لشکر ما دیگر استراحت کن         بیا ملاحظه مادری و نسبت کن 

بگفتمش که اگر صد هزار جان دارم       به خاک پای حسینم تمام بسپارم 

اگر برادریم بر تو ننگ باشد و عار          برابر تو بایستم  کمین نوکر وار

ز بعد این همه لطف های بی پایان          مرا تصدق اهل حریم خود گردان

اگر برادریت نور دیده نتوانم           بجای اکبر تو گاهواره جنبانم 

زآستانه خود از کرم مکن دورم           اگر روم ز بر تو نمک کنم کورم 

-------------------------------

حسین ای خلق را رهبر        تویی آقا منم نوکر 

روانم جانب لشکر           حسین جانم حسین جانم         

-------------------------------

اگر بد نوکری کردم      اگر کم خدمتی کردم 

ببخشا حرمت  جدم      //           //

-------------------------------

مرا جانی و جانانی      تو سالار شهیدانی  

تو پرچمدار ایمانی        //               //

-------------------------------

بجان مادرت زهرا      بخواه از قادر دانا

برآرد حاجت مارا       //     //

-------------------------------

برادر این همه اندوه دیدنم تا کی          ز دختر تو خجالت کشیدنم تاکی 

سکینه تو ز عباس آب می خواهد          کفن بپوش مرا غم چشیدنم تاکی

-------------------------------

مسلمانان دلم یاد وطن کرد          نمی دانم وطن کی یاد من کرد 

همی دانم وطن من کس ندارم        یقین آن پیر مادر یاد من کرد

 بیا ای یادگار مادر من          بیا زینب زمانی در بر من       

تو می دانی که من مادر ندارم        بجز تو خوش دلی دیگر ندارم 

بیا خواهر وصیت با تو دارم        در این صحرا یقین جان می سپارم

-------------------------------

شب جمعه اگر ماندی در این جا        عزایم را نما خواهر سراپا

نگویند این جوان مادر ندارد       غریب است و کسی بر سر ندارد 

-------------------------------

دگر رفتم به میدان جان خواهر        سر نعشم میا با دیده تر 

چرا من در بدن دستی  ندارم            که اندر گردنت خواهر گذارم 

-------------------------------

وطن رفتن شما را عنقریب است         در آنجا مادر زارم غریب است 

بگو مادر درختی پروریدی       ولیکن میوه ای از وی نچیدی

-------------------------------

بگو با دخترم آن زار و افکار        مکن بازی تو با طفل پدر دار

پدر داران همه با عز و نازند       یتیمان با پدر داران نسازند

-------------------------------

کفن دار جوانان خواهر من         کفن آور بپوشان پیکر من 

-------------------------------

طمع آخر ز من ببُریدی زینب       کفن آخر مرا پوشیدی زینب

-------------------------------

حریم آل محمد خدا نگهدارد         خدا وجود شما از بلا نگهدارد

به شمر کینه بگوئید ای خدانشناس       طلب نمود تو را  نوکر حسین عباس

-------------------------------

ای دیو ددان من به دو صد حجت و برهان        هدهد منش آیم ز صبا نزد سلیمان

فرد سلیمان زمان وارث احمد        که ای امت بی معرفت آل محمد 

  کردید ز کین منع فراتی که چو دریاست         آخر نه همین آب ز مهریه زهراست

ای قوم بدانید که پرورده زهرا        یک مشک از این آب نموده است تمنا 

-------------------------------

مستحفظین آب روید حال در کنار         ورنه تمامتان بفرستم به سوی نار 

ای آب فرات آل طاها تشنه        فرزند عزیز پاک زهرا تشنه 

ای آب فرات خاک عالم به سرت         از بهر حسین چرا نسوزد جگرت 

سوزد جگر حسین برای تو هنوز         ای کاش به کربلا نمی شد گذرت 

-------------------------------

چه با صفایی ای فرات  چه بی وفایی ای فرات      سکینه کرده غش برات امان ز روزگارمن 

-------------------------------

سکینه جان مکن فغان رسیده ام در این مکان       بیارم آب این زمان عمو بیا عمو بیا

-------------------------------

چه روزی بود ای خدا که آمدیم به کربلا       شدیم ز غصه مبتلا  عمو بیا عمو بیا 

-------------------------------

یارب به عرصه گاه بلا تن نمی کشم          از حلقه کمند تو گردن نمی کشم 

لب تشنه میرم  آب نخواهم ز کوفیان       در راه دوست منت دشمن نمی کشم 

-------------------------------

ایا کینه جو قوم بی اعتبار      بد اندیش و بد کیش بد روزگار

ندانید ای قوم من کیستم      رجز خوان به میدان پی چیستم 

مرا نام عباس شیرافکن است    سر سرکشان در کمند من است 

کجایند گردان این رزم گاه         کجا ماردُ   ازرق روسیاه

کجا بَکر قانب کجا ابطحی        مگر مغزشان گشت از سر تهی 

کجایند شمر و سنان و انس      به میدان نیایند چرا هیچکس

نمودند جنگ مرا آرزو         نگردند با من چرا رو به رو 

بیایند ببینند با صد شتاب         که عباس بنشست پشت عقاب 

خزیدن به مانند روباه پیر         چرا در بن خیمه آن چهار شیر

به مانند نر اژدها و پلنگ       بیاموزمش چهار آثار جنگ 

کُله خود ارث از رسول جلیل       برسر ابلق از شه پر جبرئیل

تکانم اگر نیزه خویش را        عدم می برم من کم و بیش را

شما مردم شام و کوفه دیار         ندارید غیرت ندارید عار

ندارید شرم و ندارید دین       ندارید مهر و وفا و یقین 

اگر خسته جانی بگو یا علی

-------------------------------

افتاده دست راست خدایا ز پیکرم       بر دامن حسین برسان دست دیگرم 

دست چپم بجاست اگر نیست دست راست           اما هزار حیف که یک دست بی صداست 

ولی حیف تقدیر پا بست من       ببسته خدا از ازل دست من 

وگرنه نمودم یکی کار و زار      که ماند پس از من همی یادگار

اگر ناتوانی بگو یاعلی

-------------------------------

دست چپم فدای سکینه شد ای خدا        قربان برای ماه مدینه شد ای خدا 

ای خدا دستی ندارم در بدن        تا کنم دفع عدوی خویشتن  

ای خدا دستی مرا می کن عطا         تا برآرم من دمار از این سپاه 

یک دم ای قوم جفا جو بدهیدم مهلت           دست از جنگ بدارید شما یک ساعت 

دست من قطع شده پای مرا هم بزنید        هست خواهش به شما تیر به مشکم نزنید 

این امانت ز سکینه بود و هم اصغر         جگر هر دو کباب است خدا خاکم بر سر 

-------------------------------

یارب مددی که ره به جانان ببرم          این آب روان را برِ طفلان ببرم 

دادم به سکینه وعده آب روان       چون دست نباشدم به دندان ببرم 

مشک را دندان بگیرم ای خدا         تا رسانم آب را در خیمه گاه 

-------------------------------

ای خدا مُردم  ز طعن دشمنان        جان من بر لب رسیده این زمان

 بارالها کن مرا دستی عطا          تا برآرم من دمار از این سپاه 

-------------------------------

آقا حسین جان اندر کجایی      از نوکر خود چرا جدایی

-------------------------------

در اینجا فتادم حسین جان بیا      شهیدم ز خنجر حسین جان بیا

-------------------------------

مرا  ببخش برادر کمر ندارم من          ز ضربت لگد شمر سر ندارم من 

-------------------------------

مرا به خیمه مبر تاکه حالتی دارم      چرا ز روی سکینه خجالتی دارم 

-------------------------------

سکینه آب زمن خواست پاره شد جگرم          نشد که قطره آبی برای او ببرم 

 


امام حسین    در مجلس ابالفضل

چرا یا رب سپاه خواب من کرده فرار امشب          چرا یارب ندارد خواب بر چشم قرار امشب

مگر فردا شود عرش تنم فرش سُم اسبان         که عرش و فرش می لرزد  چون تب لرزوار امشب

تو شاه بی نظیری در نظام مملکت داری          بکن لطف ای سپهبد بر سپاه جان نثار امشب

-----------------------------------

اندر کجایی ای گل گلزار حیدری        عباس آفتاب سپهر دلاوری 

جانا بیا  دمی به حضور برادرت      امروز هست اول روز برادری

-----------------------------------

عباس ای برادر دانایم      بنشین به حضور حضرت والایم 

تا مشورتی زبان حال با تو کنم          ای بلبل گلزار ولی اللهَم 

-----------------------------------

عباس بدان هجوم جهّال شود       در کرب وبلا محشری فی الحال شود

گر صلح کنیم می رودم دین محمد از دست            ور جنگ کنیم عیال پامال شود

-----------------------------------

برو عباس راحت کن به بستر یک زمان امشب         که دارد پاس  حربایم  زهر شب بیش از آن امشب 

ولی هوشیار باش و غافل از دشمن مشو جانا         که دارند فکر شبخون بهر ما آن ناکسان امشب

-----------------------------------

علی اکبر در آور جوشن زحمت ز بر امشب         گشا قلاب شمشیر شجاعت از کمر امشب 

سکینه رختخواب اکبرم را گستران بابا        که می خواهد بخوابد اکبر شیرین زبان امشب 

-----------------------------------

فدای جان زینب تو هم به بستر راحت         برو بخواب که آسودگی تو بسر آید 

یک امشبی همه یاران کشیک خیمه بدارند        شب دگر به کشیک تو مادر تو بیاید

-----------------------------------

بیا زینب زمانی در بر من 

-----------------------------------

بیا ما هر دوتا از غم بنالیم

-----------------------------------

بیا خواهر وداع آخرین است 

-----------------------------------

شود فردا چه سازم جان خواهر

-----------------------------------

ز دست ابن سعد بی مروت 

-----------------------------------

خصوصا شمر ملعون جفاگر

-----------------------------------

بیا خواهر رویم بالین عباس

-----------------------------------

بی برادرها  به حالم گریه و زاری کنید        بی برادر می شوم یکدم مرا یاری کنید

-----------------------------------

فدای قد و بازویت برادر

-----------------------------------

فِتد فردا دو بازوی تو بر خاک 

-----------------------------------

برادر بهتر از صد تاج و تخت است

-----------------------------------

برادر بهتر میوة روی زمین است 

-----------------------------------

برادر راحت آرام جان است 

-----------------------------------

بحق تُربت پُر نور حیدر

-----------------------------------

فتادم شوق دیدار پیمبر

-----------------------------------

علی جان فدای کاکل تو    

-----------------------------------

شود فردا شوی صد پاره پیکر

-----------------------------------

امیدم بود دامادت نمایم 

-----------------------------------

بیا خواهر به بالین سکینه 

-----------------------------------

بیا خواهر وصیت با تو دارم 

-----------------------------------

عزیزانم به دستت می سپارم 

-----------------------------------

غرض جان تو و جان سکینه 

-----------------------------------

مبادا کس زند سیلی ره شام 

-----------------------------------

برو راحت نما ای زینب زار       که فردا شب نخوابی ای وفادار

-----------------------------------

خداوندا به چشمان تر من         به محنت های زینب خواهر من 

به طفلان یتیم آل طاها         گناه شیعیان یکسر ببخشا

-----------------------------------

ای خواهر زار  موپریشان       از چیست کنی تو آه و افغان 

شخصی ز صحابه تیر خورده         یا کودکی از هراس مُرده

-----------------------------------

عباس این قدر نبود یار بی وفا        دست از حسین کشد برود سوی اشقیا

یا پاس خیمه هست و یا خواب راحت است         یک دم طلب نما به برم او سلامت است 

-----------------------------------

چه غم داری که از مه تا به ماهی         به امرم هست از امر الهی

نظر بر آسمان ذوالمنن کن        تماشای جلال و قدر من کن 

شما ای قدسیان پرواز سازید       جوانان مرا آواز سازید 

فریاد از غریبی و بی یاریت حسین          وز ناله های دم به دم و زاریت حسین 

-----------------------------------

بعد از ابالفضل

ستاره سحر من عرف علیک السلام       یگانه گوهر بحر نجف علیک السلام

شما به خیمه نبودید من فگار شدم          حفیظ خیمه ز اعدا نابکار شدم 

شنیده ام که سپهدار لشکر دشمن        امان نامه ات آورد شمر ذوالجوشن

اگر به زخم دل شمر دون نهی مرحم       نمی خورد ز من و تو برادری برهم 

بیا ز دامن من دست خویش کن کوتاه           بیا که روی تو بوسم خدا تو را همراه 

مشیر من ، مشار من     امیر من ، وزیر من          عموی یتیمان من  سقای طفلان من

می خواهی دست از من غریب برداری          می خواهی مرا بی علمدار کنی 

حالا که چنین است           بیا اهل بیتم را به دستت بسپارم 

اهل بیت مرا به مدینه حرمین برسان         سلامم را بر جد و مادرم برسان 

بگو جدا   حسین یاور ندارد        غریب است و کسی بر سر ندارد 

بگذار حسین غریب ماند       بی یاور و بی طبیب ماند 

بگذار علی اکبر من       صد پاره شود برابر من 

بگذار که دخترم سکینه         سیلی بخورد ز شمر کینه 

بگذار که زینب فگارم      بی پرده شود شتر سوارم 

در ماریه یاوری ندارم      غیر از تو برادری ندارم 

-----------------------------------

عباس برادری همین است         حقا که خیال تو چنین است 

هزار همچه علی اکبرم به قربانت        الهی اینکه شوم من تصدق جانت 

-----------------------------------

برادر ای مرا چون جان روانی جانب میدان       قدم خم گشته از هجران برو جانا خدا همراه 

-----------------------------------

برادر یاورم بودی   پناه لشکرم بودی      تو بهتر ز اکبرم بودی برو جانا خدا همراه

-----------------------------------

پی قربانی داور   گذشته لاجرم از سر       بدادم اکبر و اصغر برو جانا خدا همراه 

-----------------------------------

تو عباس ای تو جان من   توهستی افتخار من          تو خار چشم هر دشمن  برو جانا خدا همراه 

-----------------------------------

اگر چه جان برادر غریب و ناچارم         ولی ز رفتن تو عذر من نمی آرم 

کفن بپوش روان شو به نزد زینب زار       وداع اهل حرم کن همه ز خرد و کبار

-----------------------------------

عباس برفت و ما مشوش ماندیم           او در لب آب و ما در آتش ماندیم 

-----------------------------------

از سر کوی شهادت خبری می آید           ناله سوخته با اثری می آید 

-----------------------------------

همین دم پا به میدان می گذارم         دمار از لشکر عدوان برآرم    

برگو فتادی کجا آه  علمدار من     زود برآور صدا آه علمدار من 

-----------------------------------

این علم مال علمدار من است         بی برادر گشتم و پشتم شکست 

دور گردید ای سپاه بی حیا       دور گردید ای گروه پر جفا 

گذار سر  بر زانویم برادر جان        الهی جان حسینت شود تو را قربان

-----------------------------------

اگر وصیتی داری بگو برادر جان          بگو برادر من جان من تو را قربان 

-----------------------------------

خجالت تو چه باشد ایا برادر جان         هزار جان حسینت تو را بلا گردان 

-----------------------------------

چه سان به خیمه رو کنم      چگونه گفتگو کنم       

شکایت از عدو کنم       برادرم برادرم


زینب   در مجلس ابالفضل

چسان به طالع خویش امشب از غرور ننالم         یقین من شب دیگر اسیر قوم ظلالم

چگونه داغ جوانان ببینم و نخروشم          چگونه داغ حسین ببینم من از غصه ننالم 

بده تو مرگ به زینب خدا تا که نبینم         تن طپیده به خون یاوران خویش به عالم

-------------------------------

به قربان دو چشم پر زآبت            بیندازم برایت رختخوابت 

-------------------------------

چگونه خواب به چشم من ای جناب درآید         مگر خیال تو بیرون رود که خواب درآید 

به خشک و تر زنم از قحط آب آتش سوزان        مگر که ساقی کوثر ابوتراب درآید

-------------------------------

مصرع بعد از امام

چه مطلب داری ای تاج سر من 

-------------------------------

بلی دانم که ما بشکسته بالیم

-------------------------------

بلی دانم نگاه واپسین است 

-------------------------------

ز کی داری شکایت ای برادر

-------------------------------

امان از کوفیان بی همیت 

-------------------------------

ندارد او حیا الله و اکبر

-------------------------------

رویم بالین آن میر خوش انفاس 

-------------------------------

بیچاره زنی که بی برادر باشد         درد روی هوا چه مرغ بی پر باشد 

گر خانه رود خانه پر از زر باشد          زر را چه کند که بی برادر باشد 

-------------------------------

فدای خُلق و هم خویت برادر

-------------------------------

گریبان از غمت زینب کند چاک 

-------------------------------

برادر از برای روز سخت است 

-------------------------------

بلی در نزد خواهر نازنین است

-------------------------------

بلی تاج سر هر خواهران است

-------------------------------

خدایا من نگردم بی برادر

-------------------------------

رویم هر دو سر بالین اکبر

-------------------------------

فدای کاکل و هم سنبل تو 

-------------------------------

به قربان تو ای شهزاده اکبر

-------------------------------

امیدم بود دلشادت نمایم 

-------------------------------

رویم بالین آن ماه مدینه

-------------------------------

وصیت را بگو تا من برآرم 

-------------------------------

به چشم چون جاریه خدمتگذارم 

-------------------------------

چه جان دارم نگه او را به سینه 

-------------------------------

بمیرم تا نبینم جور ایام 

-------------------------------

نزدیک شد طلوع قمر در خیام شد          جان اخا بخواب که خوابت حرام شد

-------------------------------

بلبل شیرین زبانم از چه نالید نیمه شب             عندلیب بوستانم از چه نالید نیمه شب 

گشته احوالت پریشان از چه نالید نیمه شب        لرزه افتاده به جانم از چه نالید نیمه شب

-------------------------------

عزیزان وای زینب وای زینب        دگر برگشته شد اقبال زینب

مسلمانان مرا زینب نگوئید       مرا محنت کش دوران بگوئید

مسلمانان حسین دیشب نخوابید           حسین تاصبح دور خیمه گردید 

دلم ناید که بیدارش نمایم           از این اوضاع خبردارش نمایم 

پناه بی کسان از خواب راحت         دمی بیدار شو زینب فدایت 

-------------------------------

مونس شب های تارم دشمن آمد در حرم           راحت قلب فگارم دشمن آمد بر سرم

طبل جنگ است آنکه اشرار مخالف می زند         ناگهان ترسم شود از کینه نیلی معجرم 

-------------------------------

فدای منزل و ماوای خالی ات گردم       فدای منزل و ماوای عالی ات گردم 

حضرت عباس نبود دست من بر دامنت        ترسم اینک کشته گردی خاک عالم بر سرم 

برادر نیست عباسم به بستر      بکن فکری ایا جان برادر 

-------------------------------

فریاد از غریبی و بی یاریت حسین        وز ناله های دم به دم زاریت حسین

-------------------------------

شوم فدات برادر بگو کجا بودی          چه مدتی است ز زینب چرا جدا بودی 

عجب به نور دو عینیم برادری کردی         حسین غم زده ام را گذاشتی و رفتی

-------------------------------

وصیت چیست ای جان عزیزم         تو را خواهر نیَم جای کنیزم 

-------------------------------

اگر باقی در این دنیا بمانم           عزایت را بدان برپا نمایم 

-------------------------------

اگر من در مدینه راه پویم       جواب مادرت را من چه گویم

-------------------------------

الهی خواهر زارت بمیرد        که تا روز جدایی را نبیند

-------------------------------

پدر داران همه با عزّ و نازند       یتیمان با پدرداران نسازند

-------------------------------

ای عزیزان موسم زاری شده        قسمت زینب کفن داری شده

عزیزان وای زینب وای زینب         دگر برگشته شد اقبال زینب 

کفن دار شهیدان هست زینب        غریب این بیابان هست زینب 

نمی دانم چرا زینب نمُرده         چرا  این آرزو در گور برده

-------------------------------

ای نور دو دیدة تر من       عباس جوان برادر من 

من در عوض خمیده مادر       پوشم کفنت به دیده تر

-------------------------------

یک دم روان شو قدت ببینم        ترسم دوباره رویت نبینم 

دانم غریبی تو بی نصیبی      یاور نداری جان برادر

برو جانا خدا پشت و پناهت         علی المرتضی همراه راهت 


علی اکبر   در مجلس ابالفضل

ز چیست باد مخالف بکُشت شمع جمالم          یقین من شده فردا به شوق جنگ و جدالم

اگرچه وعده بدادم به خواهرم که بیایم          ولی به کرب و بلا یک دمی که نیست مجالم 

برو تو باد صبا گو به خواهرم صغرا       اگر که کشته شدم خواهرا نما تو حلالم

-------------------------------

-زمانی که ابالفضل خوابید امام او را طلب می کند – 

چسان خواب آیدم یارب به چشم اشکبار امشب           نمودم یاد از آن بیمار زار دل فگار امشب

برو باد صبا برگو برِ آن  محزون دل پر خون             که اکبر اشک می ریزد چو ابر نو بهار امشب

-------------------------------

بعد از امیرالمومنین و طفلان

می رسد صوت سکینه گوش من       می برد از سر قرار و هوش من     

ای سیاهی کیستی با شور و شین

-------------------------------

از چه بی تابی کنی ای خواهرم

-------------------------------

آب نایاب است در این سرزمین 

-------------------------------

سوختم من ای سکینه از برات         می روم اکنون سوی شط فرات 

من کفن پوشم به تن ای کردگار       تا نگردم نزد خواهر شرمسار

ذوالفقار جد خود بندم کمر          سر ببُرم از دلیران سر به سر

مشک خالی را بگیرم من بدوش       سوی میدان می کنم جوش و خروش 

میروم تنها به میدان حالیا          تا بیارم آب بهر طفل ها

حریم آل محمد خدا نگهدارد       خدا وجود شما از بلا نگهدارد

به ابن سعد بگویید سرور لشکر           طلب نموده تو را شبه روی پیغمبر

-------------------------------

بعد ابن سعد 

ای گروه ظالمان من شاهزاده اکبرم      شبه پیغمبر دگر من یادگار حیدرم

ضیغم خارا شکافم میر میدان نبردم      یادگار از شیر یزدان حیدر حیدرم

لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار         بحر دریای غضب از شیر نر بالاترم

آیه انا فتحنا و لک فتحا مبینا             هم علی المرتضی را صادرم هم مصدرم 

باب من یعقوب و من یوسف به دشت کربلا        یوسف کرب و بلا یعنی علی اکبرم 

در بلندی عمه ام زینب کند بر من نظر       انتظار آب دارد آن سکینه خواهرم 

غرض آمدم بهر یک جرعه آب         چه گوئید از بهر آبم جواب

-------------------------------

بعد از ابن سعد 

مستحفظین آب روید حال در کنار         ور نه تمامتان بفرستم به قعر نار

-------------------------------

کمی جنگ کند و بعد سر فرات 

فرات ای فرات ای فرات ای فرات           منم چون سکندر تو آب حیات 

کبوتر ز تو متصل می برد        سکینه چرا خون دل می خورد 

فُراتا  رسیدم برت سوز دل      برِ شهربانو نگردم خجل

فراتا تو کابین زهرا بودی           تو مهریه بر جدّه ما بودی 

فراتا گو چرا تو بی وفایی         ز اولاد علی کردی جدایی

علی اکبر ننوش تو قطره ای آب         سکینه تشنه باشد تو خوری آب 

سکینه جا تو خالی در لب آب         بیا و کام خود را کن تو سیراب

-------------------------------

مشک پر شود و بعد از ابن سعد 

چه خواهی ایا ظالم بی حیا        گرفتی سر راهم اکنون چرا 

شبیه گل روی پیغمبرم        جوان حسین من علی اکبرم 

علی اکبرم  ای گروه شرار        علی صولتم آنکه در کار وزار

اگر ناتوانی بگو یاعلی      الله اکبر الله اکبر

-------------------------------

بعد از ابالفضل

ای سیاهی تو که باشی که گرفتی سر ره بر من           و داری تو  به سر جنگ      مگر بامن دلتنگ       در این تاری شب بیاوردی به لب بانگ و نوا را           ای سیاهی سر ره آمده ای  بلکه شبیخون بزنی       پردة سلطان غریبان      بلکه کنی جاسوسی آن فرقه اشرار   مگر خوف نداری تو ز عباس جگر دار      سپهدار هنردار   عموجان رشیدم که به یک حمله درآرد      دمار از همه لشکر اعدا       عرب دور شو      یا که برون آر صدا را          

-------------------------------

سیاهی

اگر این دفعه نگویی  به جوابم       به همان عزت بابم      به همان شوکت بابم      که دو پارت بنمایم        به دم تیغ اجل خسته و هم پَسته        به زارت بنمایم      بِستان ضربت شمشیر علی اکبر        آه عمو جان آه عموجان

-------------------------------

سلام ای شهنشاه والاتبار      سپاه حسین را تویی شهریار 

عمو  جان ببخشا گناه مرا           که نشناختم من جناب شما 

منم مهر سپهر کبریائی        که دارد ماه از من روشنایی

-------------------------------

منم کز عالمی را زیب و زینم             جوان هجده ساله حسینم

-------------------------------

به حکم باب خود سلطان خوبان        سوی شط آمدم با حکم فرمان 

-------------------------------

سرش را می زنم شمشیر بران          تنش را افکنم کوه وبیابان 

-------------------------------

رسد قاسم به صد تندی و چالاک         تنش را افکند چون کوه بر خاک          

-------------------------------

رسد گر شمر ملعون رو به رویم        به امدادم رسد این دم عمویم 

-------------------------------

چه می پرسی ز نامش ای همافر           عمویم هست عباس دلاور

-------------------------------

چه حدآن می بری نام عمویم          شد است وقت من ز خونت دست شویم 


امام علی   در مجلس ابالفضل

منم علی ولی پادشاه جن و بشر        روم به کرب وبلا این زمان به دیده تر 

ببینم آنکه چه آمد سر عزیزانم        خصوص زینب آن مادر یتیمانم  

شهنشاه   ملک لشکر حسینم  وای حسینم وای حسینم    

شهید نیزه و خنجر حسینم      وای حسینم وای حسینم    

شود فردا علی اکبر دو صد پاره دم خنجر          بخواب ای زینب مضطر حسینم وای حسینم  وای

تو عباس ای علمدارم تو منشی و سپهدارم      تو سقا و سالارم حسینم وای حسینم  وای

-----------------------------------

بعد از ابالفضل

 از چه رو ترسانیم ای پهلوان       خوف کن از ضرب دستم این زمان 

خوف ای پهلوان بی مثال        سرو قدت را نمایم مثل دال

-----------------------------------

بعد از ابالفضل

من نهادم پا به کتف مصطفی        من شکستم جمله بت خانه ها 

روزی مخلوق در دست من است         نُه فلک منزلگه پَست من است 

-----------------------------------

گفتگوی اول ابالفضل

جوان از نام نیکویم چه خواهی    

-----------------------------------

 خدا را بنده عالم را خداوند 

-----------------------------------

نمی ترسم به غیر از خالق خویش 

-----------------------------------

عجب مرد شجاع و شیرگیری

-----------------------------------

چه خواهی کرد با من ای دلاور

-----------------------------------

هزاران آفرینت ای نکونام 

-----------------------------------

که جان داری به کف بهر برادر

-----------------------------------

تو را من آشنایم ای غضنفر 

-----------------------------------

بلی من هم ز داغت در خروشم 

-----------------------------------

جوان گم کرده ام در این بیابان 

-----------------------------------

یکی از آنها به تو دارد شباهت 

-----------------------------------

بدان نام جوانم هست عباس 

-----------------------------------

همان عباس علمدار حسین است 

-----------------------------------

بلاکش دختری دارم به زاری 

-----------------------------------

مگر تو نیز علمدار حسینی

-----------------------------------

حیف است که ارباب وفا را نشناسی        ما باب تو باشیم تو ما را نشناسی 

بلی بابت امیرالمومنینم 

-----------------------------------

علیک من به تو ای نور چشم اشرف ناس        برادرِ شه مظلوم حضرت عباس 

بیامدم ز غریبی تان خبر گیرم         خبر ز حال غریبان در به در گیرم 

چه آمده به سرتان در این دیار بلا         بگو برای من این دم ز راه مهر و وفا

شکایت های کوفی گر تو داری       بیان کن در برم از راه یاری 

-----------------------------------

غم مخور جانا مکدر گشته ای         بر برادر یار و یاور گشته ای

چون شود فردا تو بی سر می شوی        شافع امت به محشر می شوی

-----------------------------------

گشودم از نجف تا کربلا  بار 

-----------------------------------

کمان از هجر عباس جوان است 

-----------------------------------

امان از مرگ اکبر مرگ اصغر 

-----------------------------------

امان از فرقت کلثوم و زینب 

-----------------------------------

امان از قاسم نو گشته داماد 

-----------------------------------

بود این آب از بهر سکینه 

-----------------------------------

برو در بستر و راحت نما خواب           که فردا شب شوی مهمان تو بر باب



عمرسعد   در مجلس ابالفضل

چه مطلب است بفرما که تا روا سازم     حصول مطلبت از عین مدعا آرم

-----------------------------------

برو این گفتگو ها مختصر کن        خیال آب را از سر به در کن 

برگو به حسینت اگر از آب امید است        امید در این مرحله بیعت به یزید است 

-----------------------------------

کیستی ای جوان  اعرابی      مشک بر دوش می بری آبی

-----------------------------------

دف بزن مُطرب و اندوه  ز دل بر  امشب           بکن از نالة نی گوش فلک کَر  امشب

ساقیا   ده  به کفم بادة جام زرین           تا چنان دور زند چرخ مدوّر امشب

-----------------------------------

سخت شور محشری بر پا شده در کربلا         گوئیا شمر آمده این لحظه با خیل سپاه 

گر چنین باشد شما هم طبل شادی بر زنید        بهر قتل آل حیدر عشرت و شادی کنید 

-----------------------------------

روز روشن چه ره شده شب تار       چرخ دارد چه حیله ای در کار 

گوئیا شمر می رسد از راه         پیش بازش روید ای حضّار

-----------------------------------

ای شمر میر لشکر کافر خوش آمدی            سردار و نامدار و دلاور خوش آمدی

بود است چشم من به ره انتظار تو           اول شجاع تو شمر دلاور خوش آمدی

-----------------------------------

ای دلاور شمر از جورت جهان آرام باد         در دلیری نام تو مشهور در ایام باد  

جای کن بر  کرسی  زر بادة گلگون بنوش       بادةگلگون تو را در جام صبح و شام باد

-----------------------------------

شمر نشین به روی اورنگ زر       نیست شجاعی چه تو ای نامور 

آل علی را تو کنی در به در      

مجلس ما خلوت عشرت مُدام          ساقی از آن باده بده یک دو جام

-----------------------------------

حضرت عباس بود اژدها        حمله بر آرد به سپاه دغا

یکنفر از کفر نماند به جا    

مجلس ما خلوت عشرت مُدام          ساقی از آن باده بده یک دو جام

-----------------------------------

پور حسین همچه علی اکبر است       بچة شیر است غضنفر فر است 

ثانی حسنین به دغا حیدر است  

مجلس ما خلوت عشرت مُدام          ساقی از آن باده بده یک دو جام

-----------------------------------

قاسم داماد بود شیر نر      حمله برآرد به سپاه شرر 

یکنفر از کفار نماند به دهر 

مجلس ما خلوت عشرت مُدام          ساقی از آن باده بده یک دو جام

-------------------------------------------

مصرع بعد از شمر

صبر باید کرد تعجیل اندر این ره خوب نیست 

-------------------------------------------

خوب می گویی بکن فکری تو در فتح و شکست 

-------------------------------------------

حب دنیا را نمی بینی چه بر ما می کند 

-------------------------------------------

پس چه خواهی کرد ای ظالم تو در روز جزا 

-------------------------------------------

حال نه خونی شده واقع نه ظلمی شد رجوع

-------------------------------------------

تو چرا با نیزه و شمشیر و خنجر آمدی

-------------------------------------------

آتش قهر غضب را تو هویدا کرده ای

-------------------------------------------

تو چرا کردی قبول خلعت ابن زیاد 

-------------------------------------------

من نه تو چون دین و دل از بهر دنیا داده ام 

-------------------------------------------

هیچ می دانی حریف جنگ عباس علی است 

-------------------------------------------

هیچ دانی او نگردد یار خیر اندیش ما 

-------------------------------------------

شیر مرد است و نباشد بی وفا 

-------------------------------------------

روبَهان را نیست  روز جنگ تاب نر شیر 

-------------------------------------------

با همین تمحید می خواهی به شه یاری کنی 

-------------------------------------------

مادر گیتی نزاده مثل عباس علی

-------------------------------------------

خوف آن دارم که گردیم هر دوی ما روسیاه

-------------------------------------------

جز به مکر و حیله نتوان چارة این کار کرد

-------------------------------------------

مشورت باید من و تو امشب از هر باب کرد 

-------------------------------------------

رنج نابرده کسی پیدا نخواهد کرد گنج 

-------------------------------------------

باید اول کرد سد راهرو  و پیشرو 

-------------------------------------------

باید امشب زد شبیخون کرد او را دستگیر 

-------------------------------------------

خوب تمحیدی نمودی بهر شاه عالمین 

-------------------------------------------

آری آری این عمل در کار قوّت می دهد 

-------------------------------------------

غیر سد شط محال است این به ما راه نجات 

-------------------------------------------

من که دلها بشکنم یا بر دلم آید شکست 

-------------------------------------------

من که باید رزم سازم یا نَهم پا در گریز 

-------------------------------------------

تو برو امّا مرا در کار خود آگاه دار

-------------------------------------------

طبلچی طبلی بزن  از نُه فلک پیچد صدا 

-------------------------------------------

بیا ای شمر  با  سبط پیمبر ترک دعوا کن             ز  دنیا بگذر ای ملعون کافر فکر عقبا کن 

علی اکبر جوان است و دلم سوزد به احوالش        بیا از کُشتنش بگذر حَذَر از آه لیلا کن 

-------------------------------------------

برو  ای شمر در پشت سرای شاه دین امشب           بگو با حضرت عباس نام آور چنین امشب 

بگو ای حیدری صولت تو  بخرام از حرم بیرون               بکن روشن ز یُمن خود چراغ مُشرکین امشب

  اگر سر پیچید از فرمان من دست ستم بگشا            بزن آتش به خرگاه کرام الکاتبین امشب